Weinig controle

William Uenk woont op een boerderij in Hulshorst. Het terrein rond de boerderij groeit in de loop der jaren uit tot caravanpark De Trippenmaker. Na een scheiding besluit Uenk er een bungalowpark van te maken. De gemeente keurt het plan in 1997 goed, met als voorwaarde dat de bungalows niet permanent worden bewoond.

Uenk investeert ongeveer 3 miljoen euro in 34 luxe Finse bungalows en de infrastructuur. Hij verkoopt de bungalows voor 87 duizend euro per stuk. In het contract staat dat de eigenaren de bungalows regelmatig moeten verlaten, zodat Uenk deze kan verhuren. Heel wat eigenaren houden zich hier niet aan, tot ergernis van Uenk. Als permanente bewoning was toegestaan, had hij de bungalows destijds voor meer geld kunnen verkopen. En als hij zich aan de regels houdt, moeten de bewoners dat ook.

Andersom zijn de eigenaren niet tevreden over de door Uenk geleverde diensten. In 2000 zegt de vereniging van eigenaren de beheer- en huurbemiddelingsovereenkomsten met Uenk op. Daardoor krijgt Uenk geen geld meer voor het onderhoud en het gebruik van de infrastructuur. ‘Een coup’ noemt hij het.

Omdat Uenk te weinig grond en geen aansluitpunt voor drinkwater heeft geleverd, beveelt de rechtbank hem in 2003 onder meer 47 mille te betalen aan de vereniging. Verder bevestigt de rechtbank de opzegging van de overeenkomsten. Uenk: ‘Zij hebben mij failliet verklaard.’

Sinds 1999 vraagt Uenk de gemeente herhaaldelijk om handhavend op te treden tegen de permanente bewoners. Dat valt niet mee voor een kleine gemeente met 75 vakantieparken. Nunspeet pakt in 2004 drie overtreders op De Trippenmaker aan. Maar de bestuursrechter zegt uiteindelijk dat er onvoldoende bewijs is. ‘Door deze uitspraak komt de handhaving feitelijk stil te liggen,’ zegt Paul Baas van de gemeente Nunspeet.

Nadat in 2009 uit andere rechterlijke uitspraken duidelijk wordt hoe handhavers het bewijs voor permanente bewoning moeten leveren, pakt Nunspeet de handhaving weer op. Bewoners die vóór 31 oktober 2003 op het park woonden, worden met een persoonsgebonden omgevingsvergunning gelegaliseerd. Dit beleid stem overeen met het wetsvoorstel ‘Wet ontheffing onrechtmatige bewoning recreatiewoningen’.

Uenk legt de zaak voor aan de Nationale ombudsman. Deze vindt dat de gemeente te weinig aan handhaving heeft gedaan en te weinig met Uenk heeft gecommuniceerd. Uenk mocht verwachten dat de gemeente het verbod zou handhaven. Door dat niet te doen heeft de gemeente gehandeld in strijd met de rechtszekerheid. Uenk gaat nu een schadeclaim indienen van 1,2 miljoen euro wegens ‘gederfde gage’. Volgens Paul Baas is er geen sprake van schade. ‘Maar als de claim wordt ingediend zullen wij die netjes behandelen.’

Vindplaats: rapportnr. 2010/335