Wat zou Obama zeggen?
Critici verwijten Barack Obama, de democratische presidentkandidaat, dat hij veel woorden gebruikt en tegelijk weinig zegt. De man oreert over historische momenten, verandering, bevrijding en eenheid en brengt hele mensenmassa’s in vervoering. ‘Gaat-ie dat allemaal doen vanuit het Witte Huis?’, vragen cynici zich af. Maar al blijft het de vraag of de man zijn beloften waar kan maken; hij heeft nu al iets bereikt. Mensen voelen zich aangesproken, krijgen weer het idee dat politiek over hén gaat, willen erover meepraten.
Hoeveel Nederlanders zullen na het lezen van het interview afgelopen zaterdag in de Volkskrant met Jan Peter Balkenende zelfs maar een vleugje inspiratie hebben geproefd? Zeker niet de mensen in het door rellen getroffen Slotervaart. De premier analyseert: ‘Neem de kwaliteit van omgaan met elkaar in de stedelijke omgeving. Daar kunnen processen ontstaan waardoor je iets krijgt van versplintering.’ Zullen Marokkaanse studenten die geen stageplek konden krijgen, zich gerustgesteld hebben gevoeld door Balkenendes woorden dat hij deze kwestie ‘nadrukkelijk aan de orde heeft gesteld’ tijdens een Werktop?
Balkenende constateert in het interview dat Nederland zijn goede humeur weer aan het verliezen is, dat ‘de zaak weer wat lijkt te verscherpen’. Schuldige is volgens hem Wilders, die de dingen scherp benoemt, maar geen oplossingen aandraagt. Balkenende impliceert met deze opmerking dat hij zelf wel antwoorden heeft voor hardnekkige maatschappelijke problemen. Maar zijn ideeën zijn zo omzichtig geformuleerd dat ze bij niemand blijven hangen. Hij komt over als een man die én niet inspireert én geen oplossingen heeft. Dan doet Obama het toch beter.
Sandra Olsthoorn
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.