VNG: ‘neem uitsluiting niet-pinnende mensen serieus’
De VNG maakt zich zorgen over mogelijke uitsluiting van kwetsbare groepen door pin-only beleid van gemeenten. Directeur Jantine Kriens geeft in een brief aan dat de VNG de zorgen serieus neemt. De Nationale Ombudsman en De Nederlandsche Bank bekritiseren de ontwikkeling van gemeenten waar aan de balie alleen nog gepind kan worden.
De VNG maakt zich zorgen over mogelijke uitsluiting van kwetsbare groepen door pin-only beleid van gemeenten. Directeur Jantine Kriens geeft aan dat de VNG de zorgen serieus neemt. De Nationale Ombudsman en De Nederlandsche Bank bekritiseren de ontwikkeling van gemeenten waar aan de balie alleen nog gepind kan worden.
Opmars betalingen met pin
Het pin only-beleid is bezig aan een opmars, ook bij de lokale overheid. In acht gemeenten kunnen burgers inmiddels niet meer met contant geld hun paspoort of rijbewijs betalen, terwijl dit middel wel door de overheid goedgekeurd is. De Nationale Ombudsman en De Nederlandsche Bank hebben hun zorgen hierover uitgesproken en ook VNG hoopt dat gemeenten de zorgen serieus nemen. ‘Onlangs vroegen we de Vereniging Directeuren Publieksdiensten (VDP) en de Nederlandse Vereniging voor Burgerzaken (NVVB) om hier richting gemeenten aandacht aan te geven', zo laat Kriens weten op de website van VNG.
Tweede Kamer kritisch
Behalve de vraag van VNG aan organisaties om ‘aandacht te geven’ aan het onderwerp, onderneemt de koepelorganisatie op dit moment nog geen concrete acties. De Tweede Kamer vindt dat mensen bij gemeenten ook in de toekomst met contant geld moeten kunnen betalen. Volgens een ruime Kamermeerderheid moeten gemeenten die cash-betalingen in de ban doen terugkomen van dat besluit. VVD-Kamerlid Van den Bosch stelt tegenover NOS dat het heel raar is als juist de overheid een wettig betaalmiddel weigert. ‘Ik ben ervoor als gemeenten pinnen propageren, maar er zijn altijd mensen die dat niet kunnen of willen.’
21 gemeenten
Binnenlands Bestuur meldde in december vorig jaar dat in een groeiend aantal gemeentehuizen inwoners nog uitsluitend met hun pinpas kunnen betalen. Voor bepaalde groepen ouderen en bijvoorbeeld mensen in de schuldsanering is dat onredelijk bezwarend. Volgens een vorig jaar verstrekt overzicht van het ministerie van Financiën zouden 21 gemeenten een pin-only beleid voeren. De afgelopen maanden bezocht een delegatie van het Maatschappelijk Overleg Betalingsverkeer (MOB) en De Nederlandsche Bank (DNB) een aantal gemeenten om de proef op de som te nemen. ‘De conclusie daaruit is dat het aantal gemeenten dat een pin-only beleid voert, lijkt te groeien’, stelde MOB-lid Cees van Tiggelen.
Reacties: 10
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Mensen met uw logica ontbreken helaas teveel in politiek en Bestuur.
Men denkt in een bureaucratische (vaak eigen belang) bubbel waar nauwelijks meer verbeeldingskracht/voorstellingsvermogen voorkomt.
We zien tal van voorstellen, waarbij je met gezond verstand, tevoren kan vaststellen, dat het niets wordt.
Met die mentaliteit krijg je wat we nu alom zien. Een journalist moet iets wat fout gaat blootleggen, of anders moet de wal het schip doen keren, met veel individuele ellende onder slachtoffers van een bepaald beleid, plus kapitaalverspilling, plus verlies vertrouwen burgers.
Heel veel organisaties werken met automatische incasso's. Enkele willen tegen een vergoeding nog wel rekeningen sturen naar een bewindvoerder. Bij de bewind voering van de Maatschappelijke Dienst Flevoland is een automatische incasso niet mogelijk. Met name de kleinere bedragen voor taxiritten op rekening, NS kortingskaart, lidmaatschappen die 1x per jaar zich voordoen, vormen een probleem. Daar is deze dienst net zo blind voor als die regel bij de Gemeente dat alleen gepind kan worden.
Deze Maatschappelijk Dienst Flevoland, wenst omtrent bewind voering/budgetbeheer, dat systemen van andere organisaties zich naar hen buigen. Dat doen die organisaties natuurlijk niet. Het advies was van bewindvoerder daar: als u een herinnering krijgt, dan die toesturen naar MDF en dan werd die betaald. Prima opgelost toch?
Als de vooraf gewenste aparte pas, naast de leefgeld pas, was behouden voor mantelzorg/begeleiding, had dit via die pas kunnen lopen. Dat wordt categorisch geweigerd.
Nu moeten de incassobedragen tevoren op tijd op de leefgeldrekening gestort worden, op hoop van zegen, dat de cliënt niet in de war raakt met wat hij kan besteden en wat nog afgeschreven wordt als automatische incasso. Dan moet cliënt/coach dat ook nog in de gaten houden op kalender, wanneer er een automatische afschrijving komt. Andere optie is automatische via familie te laten lopen, maar dan wordt dat weer op leefgeldrekening gestort door bewindvoerder op verzoek van cliënt. Die kan het niet doorstorten. Die moet dit dan opnemen, maar een automaat heeft dat natuurlijk niet gepast.
Zo worden Mantelzorgers extra uitgeput door bureaucratische zorgsystemen, maarrrr...daarvoor krijgen ze het mantelzorgcompliment als compensatie. Is me dat niet fantastisch van de Gemeente?
De hulpverleners, die via WMO betaald worden, hebben hier geen enkele invloed op. Het is een horen, zien en zwijgsysteem, onder al die mensen, die met dit systeem te maken hebben en afhankelijk zijn van WMO geld. Of hun mond niet durven opendoen in al die segmenten van de lokale Zorg. Die denken ook weer aan een hernieuwd volgend convenant met Gemeente.
Stel u voor dat een meervoudig beperkt persoon budgetbeheer wil en ook nodig heeft om niet in schulden terecht te komen door onjuiste inschattingen, of dat er gebruik/misbruik gemakkelijker kan worden gemaakt van die persoon vanwege diens kwetsbaarheid voor uitgekookte lieden met slechte bedoelingen.
Zonder schulden is preventief budgetbeheer, of beschermingsbewind, heel moeilijk te realiseren. Wachttijden en wie al in schulden zit heeft prioriteit. Ik kan daar met mijn pet echt niet bij!
Uiteindelijk is het met veel moeite beschermingsbewind geworden. Dan kom je, in het geval wat ik van nabij mee heb gemaakt (Flevoland), in de zeer onaangename sfeer van een maatschappelijke dienst, waar Gemeente toch een stevige relatie mee heeft.
Een onaangename rechtszitting volgt (lopende bandwerk), waarbij in dit geval de aangestelde bewindvoerder een onwrikbare houding vertoont en soepel de rechter afleidt, na de vraag van de mantelzorger, waarom een bankpas (zonder inkomen uiteraard daarop) niet kan blijven bij mantelzorg/hulpverlening voor aparte aankopen. Het antwoord wordt door de rechter niet eens afgewacht, volgende zaak. Uiteraard ziet de bewindvoerder alle rekeningen via hun systeem en hoofdpas voor internetbankieren. Dus ook die gewenste aparte pas, naast de leefgeldkas van client. Het klonk voor de rechter alleszins redelijk, maar hier wordt cliënt, mantelzorg, hulpverlener, eigenlijk vernederd, onbillijk bejegend, door tijdgebrek van de rechter!
Alles wat qua financiële begeleiding, tot aan beschermingsbewind, in een bepaald gareel was, werd dus van tafel geveegd. Bewindvoerder negeert dat compleet met een autoritair machtsvertoon en stelt dat die alleen te maken heeft met cliënt. Als de cliënt geld vraagt en saldo laat dat toe, dan wordt gewoon geld naar de leefgeld rekening van cliënt over gemaakt. Of die nou erg in heeft daad er wat vervangen moet worden in huis of niet. Of dat er iets gekocht moet worden vanwege de achteruit gaande handicaps of niet.
Die onverschilligheid leidde tot meer nodige energie en tijd van mantelzorg, die al teveel was voor betrokkene, met ook gezondheidsissues. Plus ook extra kosten. Het oude potjessysteem, tot aan beschermingsbewind, verviel voor aparte aankopen. Dat betaalt de moeder nu zelf in de regel, omdat de vervelende houding van meet af aan van toegewezen bewindvoerder, alles te ingewikkeld heeft gemaakt om dit steeds maar terug te krijgen via bewindvoerder of de cliënt. Als er ergens een aanbieding is, die mantelzorg tegenkomt, is dat in de regel onverwachts. Feitelijk moet er dan eerst toestemming voor worden gevraagd bij bewindvoerder van MDF. Dat werkt zo niet natuurlijk.
Dan heb je probleem 2. Er is namelijk geen flexibele hulp mogelijk. Het moet op afspraak. Dat houdt in dat er tijden zijn dat die niet nodig is en wanneer er heel veel hulp nodig is, de toegewezen uren tekort zijn en dus mantelzorg dat moet opvangen die week, naast de al wekelijkse opvang tussen die vaste afspraak per week met coach. In de regel nu 1 uur per week. Die doen bureaucratie. Coaching is het niet meer te noemen, want de rek wat cliënt aankan, is al enige jaren wat die nu is. Naar een afspraak begeleiden blijft over en de week doornemen. Maar dan moet een afspraak ook maar net in de agenda van de coach passen. Onverwachte zaken met afspraken, lukt dus niet.
Een marktpartij die geen convenant heeft met Gemeente kan flexibiliteit wel bieden, maar moet het voor minder per uur doen dan de huidige marktpartij. Dat gaat natuurlijk niet door. Dat is dus de macht van de Gemeente sinds de decentralisatie en in Den Haag maar roepen dat de burger met de decentralisatie beter af is, omdat Gemeente beter zou kunnen inschatten wat nodig is. Gemeente heeft nu plezierig alle petten op en iedereen heeft zich daarin te schikken.
Kortom, een landelijk uitgerold systeem van een zorg coördinator naast de huisarts, die indiceert, controleert en corrigeert, is al decennia hard nodig. Dan heeft cliënt voor het eerst een steun naast zich, die invloed heeft op die vaak falende bureaucratische- en machtige systemen. De macht daarvan is gigantisch en de cliënt moet zelf enorm assertief zijn, of mantelzorg hebben, die nog eens een extra uitputtingsslag ervoor over heeft, om naar een advocaat te stappen. Een Gemeente met alle petten op, inclusief hun juridisch apparaat, staat in schril contrast nu in dat opzicht tegenover een doorsnee cliënt en/of diens mantelzorg. Een klacht indienen bij Gemeente is als zo vaak daarbuiten, ook: slagers die hun eigen vlees keuren.
Voorheen kon je bellen en een vraag stellen en eventueel een deskundige aan de lijn krijgen. Wie je ook belt, van ziekenhuizen tot andere marktspelers, je moet een afspraak maken. Kassa moet rinkelen daar.
Dit is dus een manier om het uiterste aan inkomsten eruit te peuteren en dus (kwetsbare) mensen onnodig extra last bezorgen. Die met een taxi moeten komen en als het gaat om een ziekenhuis ver uit de buurt, dit ook nog extra duur is. Eigen bijdrage speelt dan weer. Nog los van een onnodige vermoeiende dag voor client. Plus als die begeleiding nodig heeft van een coach of zo, dit geld kost. Gaat mantelzorg mee, dit weer onnodig extra vermoeiend is voor die persoon.
Denk niet dat lost de huisarts op. Er is een chronisch tekort, dus je zit vast aan wie je hebt en die trekken hun eigen lijn, zoals alle eilandjes binnen Zorgland dat doen. Je kunt een huisarts treffen die uit het juiste hout is gesneden, maar ook niet! Het begrip huisarts gaat niet overal op. Het worden steeds meer medische consultants met eigen protocollen.
Mailen kan bepaald niet altijd. Lang aan de lijn hangen op een bepaalde tijd per dag en hopen dat de lijn niet verbroken wordt en je weer opnieuw kunt beginnen.
Kortom, zoals Fortuyn al zei met grote ergernis, is die hele sector aanbodgericht en niet vraaggericht, met ongetwijfeld uitzonderingen die het goed doen.
De Zorg kan geen markt zijn, wat in de regel is er tekort aan professionals en omdat veelal kwetsbare mensen geen vuist kunnen maken tegen die sector, blijft het zo.
Kennelijk hebben de politiek daar baat bij en de Zorgverzekeraars en de Gemeenten nu.
Hoeveel kabinetten zijn er sinds Fortuyn geweest? Het is er globaal genomen zelfs slechter op geworden na de decentralisatie.
Met een landelijk systeem van zorg coördinatoren naast de huisarts (indiceren, controleren, corrigeren), verwijder je de rotte appels en wordt Zorgland plus Gemeenten onder een neutrale loep gelegd en is er evenwicht in relatie aanbieder en ontvanger, plus dat er iemand een breed overzicht heeft en aan te spreken is als probleemeigenaar. Juist dat ontbreekt nu.
Klant is koning gaat juist in de zorgsector niet op. Alleen voor hen die geld hebben en in het particuliere circuit wel aan hun trekken kunnen komen.
jawel hoor Johan. Contant geld is bijvoorbeeld een goede manier om te zien hoeveel geld je nog hebt. Dus dan neem/krijg je leefgeld voor de week en daar deo je het mee.
U mag drie keer raden waarom niet.