Verboden
Ik verbied. Jij verbiedt niet. Hij verbiedt niet. Wij verbieden wel. Zij verbieden niet. Dat zijn de rijtjes waar veel publieke bestuurders van kunnen dromen, zolang zij maar de ‘ik’- of de ‘wij’-variant kunnen gebruiken.
Minister Ab Klink verbiedt het roken in de horeca. Anderhalf jaar later staat in eenderde van de cafés de asbak weer fier op tafel en bar, en paffen bezoekers weer dat het een lieve lust is (zie pagina 26). De Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) - zeg maar de anti-rookpolitie - gooit de handdoek na meer dan 6500 invallen in de ring. Er wordt niet of nauwelijks meer gecontroleerd.
Zo is het met veel verboden gegaan. Meestal zetten we het om in gedogen, zoals we dat met onze coffeeshops en onze nederwiet doen. Sommige verboden sneuvelen al kort na de ferme aankondiging van de bestuurder, zoals dit jaar het geval was met de Amsterdamse wethouder Marijke Vos (GroenLinks), die auto’s ouder dan 1992 wilde verbieden in de hoofdstad. Kon helemaal niet, maar het klonk zo lekker: ik verbied.
Zo wil de PvdA landelijk de verkoop van huizen verbieden als ze een niet-zuinig energielabel F of G hebben. Het energielabel is vanaf de invoering een mislukking geweest. Dus wordt het verbod maar weer eens van stal gehaald.
CDA, ChristenUnie, VVD en PVV deden onlangs ook een duit in het zakje met het wettelijk kraakverbod. Een verbod waar krakers en bestuurders van de grotere steden niet op zaten te wachten. Zo is er ook het verbod om in recreatiewoningen permanent te wonen, maar gemeenten kunnen het toch weer gedogen.
Onze minister van Justitie, Hirsch Ballin, heeft dit jaar nog eens bevestigd dat pokeren om geld, buiten de Holland Casino’s, illegaal en dus verboden is. Waar leidt al dat verbieden toe? Zijn we Hollanders? Dan leidt het veelal tot gedogen. Het roken in de horeca wordt gedoogd. Krakers worden, als ze geen overlast geven, straks gewoon gedoogd, evenals een potje poker. Dat hebben we allemaal van de coffeeshops geleerd. Op het verbod op verkoop van energievretende huizen wordt nog wel iets gevonden dat gedogen heet. Stimuleren, financieel prikkelen, zelfregulering, uitleggen en communiceren, helpen om draagvlak te creëren voor oplossingen. In restaurants wordt al niet meer gerookt. Even buiten roken is heel normaal geworden.
Verbieden is een ultimum remedium. Het verbieden moest eigenlijk verboden worden, maar ook dat zal in Nederland wel weer worden gedoogd.
De reden dat verbieden gedogen wordt ligt enkel en alleen aan het feit dat de "bestuurders", op alle niveau's, min of meer machtswellustelingen zijn die hun stempel ergens op willen drukken en wat is dan makkelijker om iets te verbieden wat je zelf toch niet doet ... hoewel? In ieder geval is Nederland nu een land met zoveel verboden, dat je je daar niets meer van aantrekt, want anders valt er niet te leven en dan kun je er beter een eind aan maken. Oeps, dat is óók verboden ...
Minder wetten, regels en voorschriften zou veel beter zijn, dan vallen vanzelf de nutteloze verboden weg ... En anders vertrek ik zelf wel naar betere oorden!