Burgemeester Schier met huisartsendispuut in maag

Het had een aflevering kunnen zijn van Dokter Deen, de tv-serie over de verwikkelingen van een huisarts op Vlieland. Maar de huisartsensoap waar burgemeester Sjon Stellinga mee in zijn maag zit speelt zich af op Schiermonnikoog en is allerminst fictie. In de kleinste gemeente van Nederland (963 inwoners) zorgt de strijd tussen twee huisartsen voor een schisma onder de bevolking. Er is namelijk maar plaats voor één huisarts, volgens de burgemeester.

Generatieverschil
Het verhaal begint succesvol. Pauline Kouwenhoven, een net afgestudeerde vrouwelijke huisarts van in de dertig, werd twee jaar geleden als waarnemer aangenomen door de zittende arts Dick Zaal (67). De huisarts drijft al 13 jaar de enige huisartsenpraktijk op het eiland. De samenwerking verliep, ondanks het generatieverschil, uitstekend. ‘De nieuwe arts landde bijzonder goed op het eiland. Ze waren duidelijk complementair aan elkaar. De eilanders waren dik tevreden, ‘ vertelt Stellinga.

Ontslag
Na twee jaren beviel de samenwerking zo goed dat huisarts Dick Zaal aan Kouwenhoven vroeg zich in te kopen in de maatschap. ‘Vanaf daar lopen de lezingen uiteen,’ vervolgt de burgemeester. ‘Dokter Kouwenhoven zegt dat ze niet alle financiële gegevens boven tafel kreeg, wat dokter Zaal ontkent. Zaal beweert dat Kouwenhoven maar geen beslissing maakte, waarna hij haar ontsloeg.’ Een slaande ruzie volgde, waarbij beide artsen elkaar sindsdien niet meer spreken of aankijken. 'En dat is knap op dit eiland waar je elkaar drie keer per dag tegenkomt,' beweert de burgemeester. De jonge huisarts opent nu een eigen praktijk, en dan worden de eilanders gedwongen partij te kiezen.

Grote impact

Formeel heeft de gemeente niets te maken met de vestiging van een tweede huisarts. Maar deze  eilandsoap belandt door de kleinschaligheid van Schier onvermijdelijk in de collegevertrekken en de raadszaal. ‘Iedereen heeft het erover, en ik wordt er ook over aangesproken,’verzucht de burgemeester. ‘ Je moet je voorstellen dat beide artsen hier geliefd zijn. Als men tussen de twee moet kiezen dan gaat dat tot op gezinsniveau spelen. Het heeft grote impact, er wordt door de huisartsen ook aan stervensbegeleiding en bevallingen gedaan.’

 
Salomonsoordeel

De instantie die duidelijkheid had kunnen scheppen is de zorgverzekeraar. Die bepaalt door het afsluiten van een contract welke huisarts zaken mag doen. Stellinga: ‘Dat oordeel bleef lang uit. Ik heb vaak gebeld met de vraag of ze een beslissing wilden nemen zodat iedereen weet waar die aan toe is. Uiteindelijk kwamen ze met een Salomonsoordeel. De artsen kregen tot onze verbazing beide een contract.’

Neutraal

Stellinga heeft verwoede pogingen gedaan om te bemiddelen. Maar tot een gesprek met beide kemphanen tegelijk is het nog niet gekomen. ‘Ik spreek ze dagelijks, maar tot nog toe tevergeefs. Ik hoop dat ze binnenkort met mij samen rond de tafel willen om te praten zodat ze uit deze impasse komen.' Daarbij wordt de burgemeester niet gehinderd door enige partijdigheid. Hij hoeft voor medische aangelegenheden niet te kiezen tussen beide huisartsen, want hij heeft een speciale arts. ‘Mijn vrouw. Zij heeft een praktijk aan de wal. Ik ben dus volkomen neutraal.’