Advertentie

‘Afstand burger tot gemeente straks net zo groot als tot EU'

De nieuwe SCP-directeur Kim Putters vreest dat de afstand tussen burgers en gemeenten straks net zo groot wordt als tussen burgers en de EU.

29 december 2013

De afstand tussen burger en gemeenten dreigt net zo groot te worden als de afstand tussen de burger en de Europese Unie. Dit zei de nieuwe directeur van het Sociaal en Cultureel Planbureau Kim Putters zaterdagochtend in het Radio1-programma Kamerbreed.

Te weinig invloed
Volgens Putters vinden veel Nederlanders dat de weinig invloed hebben op wat er zoal in Europa wordt beslist. Ditzelfde gevoel zouden burgers kunnen krijgen wanneer de besluitvorming over wat er in hun gemeente gebeurt steeds verder van hen af komt te staan. Bijvoorbeeld omdat gemeenten bepaalde voorzieningen niet zelf hebben maar de samenwerking moeten zoeken met vele andere gemeenten.

Braakliggend terrein
Voor dit gebrek aan democratische legitimiteit moet volgens Putters een oplossing worden gevonden. ‘Hier kan een commissaris van de koning een rol in spelen door met gemeenteraden te bedenken hoe raadsleden toch invloed kunnen hebben en hoe burgers toch betrokken kunnen worden. Daar ligt een braakliggend terrein.’

Reacties: 18

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

JJMoes
"Gewoon"Thorbecke herstellen,splitsing Raad/College stoppen, schaalgrootte gemeente max 25000 inwoners en niet verder doorrommelen volgens de Plasterkdoctrine. Overigens de CdK komt in de superprovoncie er al helemaal niet aan toe de CRB idee uit te werken.Teveel nevenfuncties....
Leo Broers / oprichterplatform Vrije Politiek
Eerst maar eens de politiek veranderen zodat burgers directer meedenken en meebeslissen. Met echte volksvertegenwoordigers die gaan voor het kiezersbelang, niet voor het partijbelang. Tijd voor "vrije politiek". Zie website van het platform vrije politiek
Ricus Tiekstra / beleidsmedewerker
De gemeenteraad moet een veel grotere stem krijgen als het gaat om zaken die in een samenwerkingsverband worden ondergebracht. De gemeenteraad zou bijvoorbeeld de opdrachtformulering moeten vaststellen, waarbij in een samenwerkingsverband ook de individuele wens van een gemeente een plek moet kunnen krijgen. Verder moet de gemeenteraad bij de vaststelling van de jaarstukken veel meer informatie moeten krijgen die betrekking op de eigen gemeente heeft. Het college moet daarover verantwoording afleggen. De raad zou de verantwoording van het college apart vast moeten stellen
Hopman / Directie
Zorg dat je een burgemeester hebt uit je eigen plaats of stad
August Biels / gewezen ambtenaar
Op het moment dat gemeenten en hun ambtenaren zich gaan gedragen als kampbewakers in Siberië, zoals nu gebeurt in Amsterdam, dan zal dat de nabijheid van de burger niet vergroten.



Niet alleen schept de overheid afstand door uitkeringsgerechtigden te behandelen als criminelen, er zal vervreemding ontstaan en burgers zullen de overheid niet meer als de hunne zien, maar uitsluitend nog als 'de vijand'.



Het sociaal contract tussen burger en overheid begint zo langzamerhand in gevaar te komen, en de overheid, zeker de gemeentelijke, zou er goed aan doen zich hiervan bewust te worden.



'Afstand tussen burger en overheid' doet de situatie die nu aan het ontstaan is geen recht meer. 'Vijandschap tussen burger en overheid' gaat meer de goede kant op.
K. de Beer / organisatie adviseur
Goede democratie is helemaal niet moeilijk. Het land moet bestuurd worden door Rijk, provincien en gemeenten. Geen ZBO's meer en GR alleen via de centrumgemeenteconstructie. De gemeenteraden vinden dat ze buitenspel staan, maar dat hebben ze zelf op hun geweten. Ze moeten besturen op hoofdlijnen en daar vind ik het extern plaatsen van gemeentelijke taken ook onder vallen. Daar moet je vanaf moment nul boven op zitten. De gemeenteraden neuzelen er nu maar op los over futilieiten en gaan met megabeslissingen altijd met het college mee. Dat moet je als raad zien om te draaien.
Hannes Haganum / kritisch lezer
De visie van Nobby is voor mij herkenbaar. Gemeenteraden functioneren vaak te amateuristisch en er zitten veel te veel grote ego's in de gemeenteraden. De vele bestuurlijke affaires vormen hier het bewijs van. Het onderscheiden van hoofd- en bijzaken is bij veel raadsleden in ieder geval geen kerncompetentie.
K.M. Schaap / afdelingshoofd burger- en bestuurlijke zaken
Wijze woorden van de heer Putters. Geen grotere gemeenten meer of megaprovincies maar juist kleinere provincies voor de gemeenteoverstijgende taken en die zaken waar de inwoners zich daadwerkelijk druk over maken zo dichtbij als mogelijk. Hoeft het huis van Thorbecke niet voor verbouwd te worden en maakt alle ondemocratische en bureaucratische gemeenschappelijke regelingen overbodig.
Ton Sonneveldt
Het signaal van Kim Putters is terecht. Ook nu al worden veel gemeentelijke zaken georganiseerd via Gemeenschappelijke Regelingen waar ambtenaren compromissen voorbereiden die dan door de wethouders worden bekrachtigd. Die ambtenaren proberen voor hun eigen gemeente een zo goed mnogelijk resultaat te realiseren, met als gevolg vaak complexe compromissen die ook door wethouders feitelijk niet meer kunnen worden gewijzigd. Iedere wethouder meldt darna in zijn eigen Raad dat dit het maximum is dat hij of zij heeft kunnen bereiken. De Raad kan dat dan alleen maar slikken of de wethouder naar huis sturen. Beide opties laten eigenlijk geen ruimte voor een politiek inhoudelijk debat over het eigenlijke onderwerp.

Met de grote decentralisaties die over de gemeenten heen worden gestort - omdat dat voor het Rijk de snelste manier van bezuinigen is - staat nu al vast dat grote delen alleen effectief kunnen worden opgevangen door gemeentelijke samenwerking. De regeringspartijen en bewindslieden gebruikern dat ook als argument om de decentralisaties / bezuinigingen door te drukken. Tegelijkertijd worden rechten (bv. AWBZ) vervangen door gemeentelijke gunsten (bv. keukentafelgesprek) en wordt de burger geconfronteerd met GR-besluitvorming in ambetelijke en bestuurlijke (achter)kamers waar niemand meer effectief invloed op kan uitoefenen.

Schaalvergroting boven het niveau van de gemeente is op veel terreinen nodig om tot effectief beleid te kunnen komen. De democratische legitimatie ervan vraagt eerder om kleinschaliger provincies / regiobesturen met democratisch gekozen bestuurders, dan om het steeds verder vergroten van de schaal van gemeenten en provincies.

Maar voor dit een vorige Kabinetten is democratische legitimatie geen issue. Het enige dat nog lijkt te tellen is efficiency en schaalvergroting. Voor hen is de overheid een soort bedrijf waar schaalvergroting en efficiency-slagen (= bezuinigingen) per definitie leiden tot een betere (= klerinere) overheid. Het neo-liberale marktdenken over de overheid wordt uitgedragen door alle grote middenpartijen (en dus is Plasterk ook voor de mega-provincie), met als gevolg toenemende vervreemding van burgers van de politiek en een trek van de kiezers naar de flanken.

Ik vrees overigens dat PvdA en VVD geen boodschap hebben aan het signaal van Kim Putters, omdat dat niet past in hun beeld van een overheid als berdrijf en burgers als lastige klanten. Overigens reageren ook veel wethouders op derze manier op zoprgen van burgers over de naderende decentralisaties.
Rik / journalist
Het grote aantal reacties geeft al aan dat hier een gevoelige snaar geraakt wordt. Nobby (hieronder) stelt terecht dat de raad klakkeloos overnight mee gaat in grote besluiten van het college die leiden tot verregaande samenwerkingsverbanden waar de inwoner helemaal niets mee heeft. Omdat het van Plasterk moet en omdat gemeentebesturen het vege lijf proberen te redden. Beide de foute motieven.
H. Wiersma / sr. beleidsadviseur (gepens.)
De oplossing is héél simpel. De desbetreffende gemeenten moeten gewoon opgaan in en fuseren tot grotere gemeenten die wel voldoende draagvlak hebben. Van wollig gedoe binnen samenwerkingsverbanden worden burgers niet wijzer.
Vos / Ambtenaar
Mijn (recente) ervaring is dat de gemeente waar ik woon zich nogal arrogant gedraagt. Ik heb het over het aanvragen van een bouwvvergunning (omgevingsvergunning). Soms krijg je net voor het weekend een brief dan het de maandag erop weer bij de gemeente binnen moet zijn. Als je afhankelijk bent van derden gaat dat wat lastig. Storend vond ik vooral het (bijna) dreigende taalgebruik. Reageer je niet tijdig dan gaan ze er vanuit dat je de procedure niet voort wilt zetten. Maar als er later iets van de kant van de gemeente moet komen kan je 4 keer mailen en mag je 2,5 maand wachten. En excuses voor het wachten, no way. Het gedrag is, jij hebt ons nodig en jij doet maar wat wij je "vragen"..
Hans Schalkwijk / adviseur
Dat is nu net het probleem. De democratie wordt steeds meer een autocratie. Pas je niet in de regelgeving dan val je uit de boot. Waar is de overheid eigenlijk nog voor?

We zijn gewoon een digitaal nummer geworden.

Dat mensen verschillend zijn, wil er bij de autocraten en boekhouders niet in. Dus in cultuur brengen dat braakliggend terrein.
Alco van der Marel
De verwende inwoner wil altijd gelijk krijgen en dat gaat dus niet. Er is hier een prima overheid die goed te bereiken is. Veel inspraak is mogelijk en ook veel stukken (besluiten) zijn online beschikbaar. Maar nemen inwoners wel de moeite om zich te verdiepen in hoe een gemeente echt werkt?
Kees / Adviseur
Tot mijn verbazing zie ik nog steeds reacties voor schaalvergroting en fusering. Als iets niet blijkt te werken, dan zijn dit de laatste twee oplossingen wel. Politiek heeft over de gehele linie nog nooit zo ver van de burger af gestaan als nu. Van een democratie is al helemaal geen sprake meer. Zestig procent van de stemgerechtigden weten al niet meer op wie ze moeten stemmen. Deze stemgerechtigden maken voor het overgrote deel niet eens meer de gang naar de stembus. Van de stemgerechtigden die wel te stemmen gaan wordt een groot deel genept omdat partijstandpunten helemaal geen standpunten blijken te zijn. Dit speelt zowel op lokaal, interlokaal, nationaal en internationaal niveau. Waren wij ooit democratisch Nederland, momenteel zijn we niet meer dan een bananenrepubliek met een kapitalistische liberale regering gevoed uit de uitholling van het socialisme. Solidariteit wordt uit de samenleving verbannen door bestuurders die toekomstgericht denken vanuit het individuele perspectief. Alles is gericht op een grote carrière na het politieke afscheid. En de burger? Die betaald de rekening doordat hij al zijn plannen tot op de komma moet uitvoeren. Zowel ambtenaar als bestuurder is niet van plan ideeën te steunen als ze er zelf niet beter van worden of verantwoording inventiviteit en doorzettingsvermogen vraagt. Kortom de democratie is afgeschaft.
Egbert ten Hoeve / vuttende (semie) ambtenaar vmlg sr adviseur trainer crismanagement
Heeft de gemiddelde burger, misschien ook nog zonder politieke voorkeuren, wel behoefte aan een bestuur dichtbij zijn woning. Het digitaal bestellen van een paspoort of rijbewijs stopzetten zal geen ommekeer teweeg brengen in de door mij bedoelde contactbehoefte. Op dit moment zijn er (nog) 404 gemeenten. Als we teruggaan tot de helft krijgen we misschien wel professionele of zich professioneel gedragende wethouders omdat we dan behoorlijke salarissen kunnen betalen. Hoe krijgen we medeburgers zo ver, dat zij wethouder of raadslid willen worden? Wie kan aan dat beroep enig plezier beleven? De gemeenten moeten bij elke samenwerkingsregeling een vetorecht hebben die zo zwaar is, dat bij 1 veto het voorstel ter correctie wordt teruggetrokken. Dan moeten de behandelende ambtenaren wel goed overleg plegen. Besluitvorming vindt in mijn ogen teveel plaats op basis van ambtenarentaal en opmerkingen als: de gemeente wordt geadviseerd mee te gaan met het 'breed gedragen' voorstel. Hoe vaak wordt een voorstel niet aangenomen waarna de ambtenaren met de handen in het haar zitten omdat de collega-gemeenten ineens geen tijd meer hebben voor de praktische uitwerking. Ik ga graag mee met de gedachte van besturen per regio of miniprovincies en niet de lappendeken van gemeenschappelijke regelingen, etc. Dat zou voor mijn vroegere vakgebied (crisisbeheersing) ook een prima oplossing zijn want we zijn met verbeteringsslagen al bezig sinds 1969 en hebben de eindstreep nog lang niet in zicht. Indertijd wilden de ruim 1600 gemeenten op papier wel maar konden in de praktijk niets voor elkaar krijgen omdat ze te klein waren en geen behoefte toonden om met de buren samen te werken. Ik heb er niets mee om te zeggen, dat het met de nieuwe plannen op het gebied van fusies en herindelingen vast wel goed moet komen. Alles ligt aan de kennis en kunde van professionele bestuurders die niet na een schandaal of na de verkiezingen na vier jaar weer vertrekken, maar net als menig burgemeester lang blijven zitten. Geen bestuurders die nooit tijd hebben omdat de ene vergadering de andere opvolgt. Laten de ambtenaren dat maar doen. Bestuurders moeten op de fiets door de gemeente pedaleren en op de markt gaan praten met een steeds maar groeiende schare fans. Communicatieadviseurs van de gemeenten moeten opstaan van hun stoel en tenminste eenmaal per week een informatiemeeting in een of ander aantrekkelijk politiek café beleggen.Wat ik dus wil zeggen is: Som niet de problemen op maar werk de oplossingen uit. Doe wat!
Hein van Groningen / Raadslid PvdA
Ben het met de stelling eens, maar het begint met kwaliteit van de raadsleden, Te beginnen met om aan het raadslid zijn kwaliteit te eisen in plaats van populairiteit, een raad bestaat te weinig uit een redelijke selectie vd bevolking, onderzoek eens waarom zo veel mensen uit de ambtelijke wereld, hoe kan dat? Raden werken met heel veel gemeenschapsgeld waarom geen toetsing op kennis en kunde voor colleges en raadsleden net als in de financiële wereld, Raden kunnen zeker met de helft vd leden af en geeft ze dan een redelijke vergoeding die niet afhankelijk is vh aantal leden een raadslid in een kleine gemeente is net zoveel tijd of meer kwijt als in een grote. Het feit dat we niet in staat zijn om goede mensen in een raad te krijgen zegt meer over de huidige raden dan over de rest van NL! Als laatste, we hebben het er al jaren over maar er verandert niets en dat komt omdat het probleem besproken wordt daar waar het probleem ligt en die snappen er zelf niets van!
Henri Okken / Hoogeveense burger.
De schijnvertoning! De burger komt niet eens meer in beeld. Het is in vele gevallen al besloten . Zodra het volk zich meld, worden ramen en deuren gesloten. wethouders die zich ziek melden, of met andere smoesjes over de brug komen. Het volk word brutaal gezegd gewoon bedonderd . Raadsleden die er alleen nog maar zitten om hun hand op te houden ! Het politieke debat is al lang verloren. Kwalitatief gezien een blamage . De afkeer ! Het volk is langzamerhand de politiek zat. We weten langzamerhand wel, hoe gemeenten met hun burgers omgaan . Vlak voor de verkiezingen komen de wappers en de flappers weer uit de kast ! zodra de verkiezingen voorbij zijn gaat de deur op slot. Laten we er niet om heen draaien, de bevolking leeft niet, maar word geleefd . Het grote gevaar, onze eigen overheid! Onze rechten worden geschonden. De corruptie aan de macht ! vriendelijke groet. Klokkenluider misbruik, corruptie , Alescon Hoogeveen Drenthe. H. Okken.
Advertentie