Nonchalante verkiezingen
De roep om herinvoering van de stemcomputer klinkt weer, nu de laatste verkiezingen met het rode potlood hier en daar zijn uitgelopen op een schertsvertoning. Met de situatie in Rotterdam als dieptepunt, maar in meer gemeenten (onder andere Amsterdam, Maastricht, Capelle aan den IJssel, Helmond) werd verkeerd geteld, klopten stemformulieren niet, waren processen-verbaal niet goed ingevuld of werden in het stembureau fouten geconstateerd.
De terugkeer naar de stemcomputer lost, afgezien van het feit dat we die dingen niet voor niks weer op zolder hebben gezet, maar een deel van die problemen op. Fouten zoals in het Rotterdamse Hillegersberg-Schiebroek, waar bij een hertelling 105 stemmen werden ‘gevonden’ waarvan er honderd naar Leefbaar gingen, zijn er mogelijk mee te voorkomen.
Maar computers houden geen mensen tegen die samen in een stemhokje kruipen, ze trekken geen verkiezingsposters in het stembureau van de muur en sturen geen politici weg die mensen tot in het hokje van zogenaamd advies voorzien. Het probleem zit dieper. Het zit in de nonchalance die in Nederland is ingesleten als het om verkiezingen gaat. We schudden meewarig ons hoofd als in een Oost-Europees oord verkeerd wordt geteld en lachen die gekke Amerikanen uit als het daar mis gaat.
Dat de Rotterdamse burgemeester Ahmed Aboutaleb op de verkiezingsdag stadswachten moest inzetten en het personeel van een verkiezingsbureau verving werd door de meeste media (hand ook in eigen boezem) afgedaan als een curieus incident. En nu het besluit tot hertellen is genomen, benadrukken de Rotterdamse politici, de PvdA voorop, hoe goed dat is. Maar de week ervoor bleef het in die hoek stil.
Op wat kattige opmerkingen aan het adres van die zeurende Leefbaren na, die gewoon niet tegen hun verlies zouden kunnen. Slechts weinigen namen de situatie van meet af aan serieus. Want bij ons, nee, bij ons gaat het heus niet écht fout. En dat terwijl we al gewaarschuwd waren in 2006. In Rotterdam en Amsterdam werden 4 jaar geleden ook al vele incidenten geconstateerd, vergelijkbaar met die waar het nu om gaat.
De Ombudsman in de hoofdstad meldde achteraf in een verslag dat in de helft van de stembureaus meerdere mensen in stemhokjes stonden en personeel dat daar wat van zei, werd meer dan eens geïntimideerd. De PvdA won toen alleen met zo’n grote overmacht dat het op de uitslag geen effect had. Het verschil met het Rotterdam van nu is dat het daar op een nek-aan-nekrace is uitgelopen.
In Amsterdam ging het dit keer beter, mede omdat bij de stembureaus waar het vorige keer mis ging, extra werd gecontroleerd. Onze naïviteit over smetteloze verkiezingen zijn we voorlopig wel kwijt. De verkiezingen van 9 juni zullen onder een vergrootglas liggen - en terecht.
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.