Advertentie

Ambtenaar eerder Wob-misbruiker

Een oud-ambtenaar van de gemeente Nederweert heeft misbruik van recht gemaakt. Opvallend is dat de Raad van State in haar uitspraak zijn status als (oud) ambtenaar meeweegt.

07 november 2019
Onderzoek
Shutterstock

Een oud-ambtenaar van de gemeente Nederweert heeft misbruik van recht gemaakt. Opvallend is dat de Raad van State in haar uitspraak zijn status als (oud) ambtenaar meeweegt.

96 Wob-verzoeken
De gemeente Nederweert werd door de oud-ambtenaar overladen met 96 Wob-verzoeken, 35 Wbp-verzoeken en 11 verzoeken op grond van de AVG, alle verband houdend met zijn ontslag in 2009. De gemeente heeft vanwege het handelen van de oud-ambtenaar alleen al in 2017 bijna 115.000 euro uitgegeven aan advocaatkosten. Daarbij heeft geen van de procedures geleid tot het door de oud-ambtenaar gewenste resultaat ermee.

Voldoende kennis
In haar uitspraak staat dat de Raad van State in ogenschouw neemt dat de oud-ambtenaar gezien zijn achtergrond als senior-beleidsmedewerker Milieu en handhavingscoördinator bij de gemeente Nederweert voldoende kennis moet hebben gehad van het bestuursrecht en de gemeentelijke organisatie om zich te realiseren hoe belastend zijn handelen is geweest voor het college.

Misbruik van recht
Verder zou de oud-ambtenaar moeten hebben geweten dat hij zijn ontslag en de omstandigheden die daarmee verband houden niet aan de orde kon stellen in Wob-verzoeken. ‘Dit heeft hem er niet van weerhouden om op een onredelijke wijze Wob-verzoeken in te dienen.’ De Raad van State kan op basis van deze en enkele andere overwegingen niet anders dan concluderen dat de oud-ambtenaar misbruik heeft gemaakt van de bevoegdheid om Wob-verzoeken in te dienen en daarmee heeft de rechtbank eerder terecht zijn beroep daartegen niet-ontvankelijk verklaard.

RvS weegt alle feiten en omstandigheden
Advocaat Cornelis van der Sluis vindt het interessant te bezien dat juist die status van oud-ambtenaar ook een rol speelt: de (oud) ambtenaar is eerder een Wob-misbruiker, hij weet hoezeer belastend zijn handelen is. De uitspraak past volgens hem in het beeld dat is ontstaan dat de Raad van State kijkt naar alle feiten en omstandigheden. Zo wordt gekeken naar aantallen en bijvoorbeeld het beoogde doel dat iemand heeft. Dat gekeken wordt naar de aard van de verzoeker is volgens Van der Sluis niet nieuw. ‘Denk aan juridisch adviesbureaus die werken met een no cure no pay-regeling. Ook zij worden kritisch bekeken. Nieuw is alleen dat de Raad van State in dit kader dus ook van belang acht dat de verzoeker een (oud) ambtenaar is.’

Ambtenarenstatus expliciet genoemd
De Raad van State noemt die status in de uitspraak expliciet als bijkomende reden om tot misbruik te komen. ‘Kennelijk wordt van een ambtenaar verwacht dat hij zich realiseert wat dit betekent voor belasting voor de gemeente en dat hij inziet dat een Wob-procedure niet veel uitmaakt voor zijn echte probleem met de gemeente. Dat is nieuw.’ Dit betekent volgens Van der Sluis nog niet dat een (oud) ambtenaar nooit meer een Wob-verzoek mag indienen bij zijn (oud) werkgever. ‘Hij of zij moet alleen wel beducht zijn dat de status wel een factor van belang kan zijn.’

Reacties: 7

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Bestuurlijke beginselen / Jurist
Wat een schrijnende zaak! Een oudere ambtenaar die vanaf 1978 in dienst is geweest wordt zonder pardon ontslagen (met vage reden van ernstig verstoorde verhoudingen) en als ongewenst sujet behandeld.

Vervolgens gaat de werkgever ook nog over fatsoensgrenzen heen door stukken omtrent het ontslag achter te houden, met wanhoops-acties van de werknemer als gevolg omdat hij in shock is en gewoon niet begrijpt hoe het zover heeft kunnen komen.



De Raad van State zou dit best ook eens wat méér mogen meewegen.



Het is wellicht inderdaad zo dat een (ex)ambtenaar beter kan inschatten hoeveel (of hoe weinig) werk een Wob-verzoek oplevert, maar "de omstandigheden" hebben óók betrekking op het waarachtige menselijk leed dat door een ontslag na meer dan 35 jaar trouwe dienst wordt veroorzaakt, ook al is dat als terecht ontslag beoordeeld door de rechter.

Het wordt ook een steeds grotere trend dat overheidswerkgevers in de slachtofferrol kruipen en onmiddellijk naar dure advocaten grijpen om dit soort zaken voor hen op te knappen. Men zou ontzettend veel geld kunnen besparen als zo'n organisatie zelf eens op een wat menselijker en fatsoenlijker manier met de ontslagen ambtenaar zou omgaan.

(Gelijktrekken met het bedrijfsleven van de wetgeving omtrent ontslag lijkt op dit aspect nog achter te lopen.)
De Majjem
Hoe is het mogelijk dat in zulke zaken telkens blijkt dat documenten worden achtergehouden dan wel tijdens procedures zijn gewist, deze mogelijk als bewijslast kunnen dienen, en dat dit gegeven niet wordt meegewogen in uitspraken?



Hier is dan ook geen enkele sprake van rechts- en waarheidsvinding. Daarbij: een overheid dient transparant en betrouwbaar te zijn. Besluiten op Wob, Wbp en Avg-verzoeken zijn vaak en veelal incompleet en niet correct afgehandeld met als gevolg langere procedures en nieuwe verzoeken (oplopende kosten). Deze extra belasting roept de overheid vaak over zichzelf af.



M.a.w.: als een overheid partij is in een (arbeids)conflict en de enige wijze om bewijslast te verzamelen juist gelegen is bij diezelfde overheid, behoort die overheid extra de maat te worden gemeten, zeker als het gaat om transparantie en betrouwbaarheid. Desnoods door het toepassen van forse financiële sancties.



Het algemeen belang geldt immers voor het belang van de organisatie.







Bestuurlijke beginselen / Jurist
Als de overheid bewijsstukken achterhoudt, sta je als ontslagen ambtenaar machteloos. Dat blijkt telkens weer.

Feitelijk wordt de Wet openbaarheid van bestuur hiermee om zeep geholpen.

De Majjem
Zie casus Belastingdienst en toeslagen waar jarenlang willens en wetens burgers en rechters worden voorgelogen en stukken worden achtergehouden. Als dat al structureel bij zo'n grote rijksorganisatie plaatsvindt, gestuurd vanuit de ambtelijke top, dan zou dat niet het geval - kunnen - zijn bij gemeenten, provincies et cetera?
Marc / Beleidsmedewerker
Goede zaak. Komt (te) vaak voor dat overheidsinstanties door gefrustreerde ex-medewerkers het leven zuur wordt gemaakt met WOB verzoeken. Dat mag zeker meegewogen worden. Staat onverlet dat ook een ex-ambtenaar de wet mag gebruiken, maar misbruik en het op grote schaal bestoken van ex-werkgevers is daarmee (hopelijk) van de baan. Ik ben dan ook NIET van mening dat de WOB hiermee de nek om wordt gedraaid. In tegendeel: de WOB krijgt hiermee juist de kans om te dienen waarvoor deze is bedoeld.
Henk Donkers / medewerker
Ik vind het eigenlijk onbegrijpelijk dat een gemeente € 115.000 advocaatkosten maakt. Als iemand een document opvraagt zijn er volgens mij maar twee mogelijkheden. Het document is aanwezig en dan hoort het door een integere overheid openbaar te worden gemaakt Of het document is niet aanwezig en dan kan het niet openbaar worden gemaakt. Daar heb je volgens mij geen advocaat voor nodig en ook geen € 115.000.

Alleen als een niet-integere overheid duistere bedoelingen heeft en stukken liever geheim houd dan moet je inderdaad goede juridische ondersteuning hebben om zaken buiten het daglicht te houden. En dat is gelukkig erg duur....

Gabber Piet
Raar verhaal dat de Hoge Raad vindt dat er misbruik gemaakt kan worden van recht. Je zou van de Hoge Raad verwachten dat ze dan de wetgever sommeert betere wetten te bedenken.
Advertentie