De Toestand in de Wereld

Het zijn complexe tijden. Dat mag u van mij gerust een understatement noemen. Oorlog, polarisatie, energie, klimaat, ik hoef het eigenlijk niet toe te lichten. Wat ik dan interessant vind, is wat de Toestand in de Wereld betekent voor een gemeentelijke organisatie.

Als gemeente kun je allereerst proberen het zelf goed te doen. Ons historische stadhuis is op een prachtige manier verbouwd en energiezuiniger gemaakt. En ook onze andere kantoren en scholen zijn of worden verduurzaamd. De dienstauto van het college rijdt op waterstof. We voeren een inclusief personeelsbeleid. Symboolpolitiek, kun je dan gemakkelijk roepen. Maar ik vind het belangrijk het goede voorbeeld te geven. Hoe kun je om veranderingen vragen als je die zelf niet kunt opbrengen?

Nog een interessante vraag: wat vraagt deze complexe tijd van leiderschap? Het is als leidinggevende, als adviseur, belangrijk om alle benodigde kennis op te halen om het gesprek met het bestuur aan te kunnen gaan. De persoonlijke mening is dan even irrelevant. Ambtenaren zijn dienstbaar. Het is aan het bestuur om politieke keuzes te maken, op basis van een kwalitatief goed advies.

En leiderschap richting de medewerkers? Mijn mening, en daar is het een column voor, dat ik hier wél mijn mening mag geven, is dat je als leidinggevende je medewerkers niet te veel moet confronteren met alle problemen die er in de wereld zijn. Die problemen zijn er, maar hoeven we niet dagelijks te bespreken. Al zijn er natuurlijk wel medewerkers voor wie een wereldprobleem heel erg belangrijk is.

Als leidinggevende moet je de medewerkers ruimte geven om zelf met initiatieven te komen, want in tijden van crisis ontstaat creativiteit. Zo hebben we bij onze gemeente een medewerker die spontaan besloot een workshop voor collega´s te geven over AI, kunstmatige intelligentie. Van innovaties als AI kun je heel bang worden, maar je kunt ook kijken hoe het je werk kan vergemakkelijken. Vijftig collega´s kwamen op de workshop af. Dat vind ik geweldig, dat iemand een nieuwe ontwikkeling ziet en er mee bezig gaat en dat ook wil delen.

De aandacht voor AI in onze organisatie heeft er ook toe geleid dat een aantal medewerkers een heus congres heeft georganiseerd. Bloei Digitaal heette dat. Ik was er zelf te gast. Leuke sprekers, zoals die jongen van DWDD, Alexander Klöpping. In de Suikerfabriek, op het terrein van de voormalige suikerfabriek, waar binnenkort een heel nieuw stadsdeel ontstaat. Over innovatieve plekken gesproken.

Een ander voorbeeld zijn de gesprekken die onze medewerkers met elkaar hebben gevoerd over diversiteit en inclusiviteit. Georganiseerd door onze medewerkers zelf. Zij gingen het gesprek met elkaar aan, ook over onderwerpen waar het schuurt. Een veilige omgeving is dan natuurlijk wel van belang, het moet respectvol zijn naar iedereen. Ruimte geven dus en dan gebeurt er vanzelf iets. Daarom sluit ik af met een van mijn favoriete citaten van Winston Churchill: ‘Never waste a good crisis.'