Mystery Burger: Financiële bezigheidstherapie

‘Volgens mij passen we de begroting aan en dan blijven we binnen de begroting,’ zegt raadslid  Maks van Middelkoop (CDA). Hij heeft zojuist gehoord dat de kosten voor het leerlingenvervoer in de gemeente Zederik het komend jaar een ton lager uitvallen. ‘Prima,’ reageert de ambtenaar die het goede nieuws zojuist vertelde. Even duurt het voordat het kwartje valt, maar dan slaat ook bij de rest van de raad de verwarring toe.

De gemeenteraad van Zederik presenteert vanavond de bestuursrapportage en de perspectiefnota. ‘Er is ambtelijk een presentatie voorbereid,’ zegt wethouder Wim Mulckhuijse aan het begin van de vergadering. ‘Ik stel voor die eerst door te lopen.’ De wethouder schuift een stoeltje op en maakt plaats voor een naamloze ambtenaar.

‘De eerste rapportage kent een aantal mutaties die optellen tot een voordeel van 142 duizend euro,’ zegt de ambtenaar vlakjes. ‘Waarop we voorlopig eindigen op negatief 461 duizend euro.’ Hij blijft monotoon. ‘De kosten organisatiestructuur halen we voor één ton rechtstreeks uit de algemene reserve, en één ton gewoon uit de exploitatie.’ 

‘Waarom komt dat uit de algemene reserve?’ wil CDA’er Van Middelkoop weten. ‘Een gedeelte wordt gezien als incidenteel,’ antwoord de ambtenaar alsof het daarmee als glas helder is. Maar volgens de stukken is het geld wel ieder jaar nodig. ‘Dan is het dus ook de komende vier jaar incidenteel,’ concludeert Van Middelkoop verward. Wethouder Mulckhuijse wil er best nog eens naar kijken of het niet anders kan. ‘Met de gedachte van de hoofdlijn die ik hier heb gehoord,’ zegt hij toe. Enkele leden trekken de wenkbrauwen maar op.

En dan het leerlingenvervoer. ‘De aanbesteding heeft een voordeel opgeleverd,’ legt de ambtenaar uit. Voor Van Middelkoop is het niet duidelijk. ‘We geven minder uit dan begroot en volgens mij passen we de begroting aan.’ De zwijgende blikken lijken zijn conclusie te bevestigen en de ambtenaar vervolgt zijn presentatie. ‘Ik vind het een slecht idee om de begroting tussentijds aan te passen,’ valt VVD’er Thijmen Peter de With hem in de rede. ‘Voorgesteld wordt om leerlingenvervoer structureel te verlagen van vier naar drie ton,’ citeert Van Middelkoop. ‘Dus dan pas je het budget aan.’

De ambtenaar wil verlossende woorden brengen. ‘Het is een open-eindregeling en de systematiek is dat alle effecten in de eerste bestuursrapportage mutaties zijn op budgetten,’ verklaart hij alsof je nooit anders had kunnen denken. Maar een ‘tuurlijk gaat er nou niet door de zaal. ‘En het is nog nooit anders geweest in gemeenteland!’ voegt hij toe.

De ambtenaar vervolgt met zijn duizelingwekkende lijstje mutaties. ‘Is het mogelijk om het zo te presenteren dat wij het overzicht kunnen houden?’ wil VVD-raadslid Hanneke van der Leun weten. ‘Het addendum wordt geïncorporeerd in de perspectiefnota,’ zegt de ambtenaar zelfverzekerd. Van der Leun kijkt hem wat glazig aan en probeert het nog een keer. ‘Krijgen we het nog als overzicht waarmee we ons kunnen voorbereiden op de algemene beschouwingen?’ articuleert ze. ‘Ja,’ stelt de ambtenaar, want blijkbaar weet hij precies wat Van der Leun daarmee bedoelt. Maar als het detailniveau van die brief hetzelfde is, wordt er hooguit een nieuw baken in de mist gezet.

‘Dit is geen werken,’ kreunt Wim van Dijk (VKG) aan het eind van de vergadering. Zijn vermoeidheid is exemplarisch voor de rest. Hij vraagt zich vast af waarom hij deze informatie heeft moeten verwerken, want met raadslid-zijn had dit niets meer te maken.

John Bijl