Mystery Burger: Verdeeld en onbeheerst

‘Kijk, dit is nou Leudal op z’n smalst,’ foetert Thieu Wagemans (Ronduit Open). Kort ervoor had Ad Thomassen (VVD) gevraagd of wethouder Mart Jansen zijn politieke lot wil laten afhangen aan het Samen Zorgen Huis. 

Niet dat Wagemans zélf stond te springen bij het voorstel om een garantstelling voor het Samen Zorgen Huis te verstrekken. Sterker, eerder die avond heeft hij met een amendement het hele voorstel willen herschrijven. Ook andere fracties reageren op z’n zachts gezegd bezorgd. Dat het collegevoorstel tóch ongewijzigd wordt aangenomen, mag de raad zichzelf aanrekenen.

Sinds enige jaren probeert een groep vrijwilligers in de omgeving van het klooster Mariabosch een zorginstelling te realiseren. Omdat men niet alle middelen bijeen weet te sprokkelen, moet de gemeente bijspringen. Niet voor het eerst. Met het huidige voorstel zou de gemeente garant staan voor een lening.

Niet iedereen is enthousiast. De eerste twee sprekers dienen direct een amendement in. Hilde Glessner (Progressief Akkoord Leudal) stelt voor om de af te geven garantie te beperken tot 700.000 euro. Het voorgestelde raadsbesluit noemt namelijk helemaal geen maximum. Wagemans’ amendement stelt voor de bankgarantie pas af te geven wanneer de gemeente met een plan voor het hele gebied komt. ‘De garantstelling moet onderdeel zijn van een breder pakket,’ vindt Wagemans.

Zorgen die gedeeld worden. ‘We stellen voor de garantstelling te maximeren tot 850 duizend euro,’ zegt Hen Sleven (Samen Verder). Iris Schors (D66) vindt dat het de laatste keer is dat de gemeente de knip moet trekken. ‘Als het de huidige organisatie niet lukt het rond te krijgen, moeten we het project aan anderen gunnen,’ zegt ze.

VVD’er Ad Thomassen richt zijn pijlen vooral op het amendement van Wagemans. ‘We waren wat verbaasd over het amendement van Ronduit Open,’ zegt hij. Thomassen had eerder dezelfde zorgen geuit als Glessner en Wagemans, maar hij twijfelt aan de intenties van zijn raadscollega. ‘Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Ronduit Open het amendement indient om na een paar jaar te kunnen zeggen “ja zie je wel”’.

Wagemans reageert als door een wesp gestoken. ‘Al in 2014 dienden wij dit voorstel in en VVD stemde toen tegen,’ zegt hij. Ook de rest van de raad houdt hij een toen laconieke houding voor. ‘Het verbaast me dat u een wethouder heeft die zo ongehoorzaam is,’ moppert Thomassen, doelend op het partijlidmaatschap van wethouder Jansen.

Het rumoer in de raad wat dán ontstaat laat al zien dat het de raad dan niet meer om de argumenten en bezorgdheid gaat, maar dat een tegen elkaar uitgespeelde raad op een heel ander schaakbord is beland. ‘Ik spreek de raad aan!’ tettert Wagemans terug. ‘Ik zie een verdeelde coalitie,’ knort Thomassen, ‘want Samen Verder en D66 gaan zonder met de ogen te knipperen akkoord.’ Los ervan dat het niet eens waar is, kún je je afvragen wat de meerwaarde is van die opinie.

Aan het eind van deze ruzie legt een kalme Wethouder Jansen uit dat de strekking van het amendement van Ronduit Open in lijn is met de manier waarop het college wil werken. Blijkbaar is dat genoeg, bij de stemming gaan alleen de handen van Ronduit Open omhoog. 

Ook het voorstel de lening te maximeren haalt het niet; de stemmen staken. ‘Misschien is het iets dat de wethouder de inhoud van het amendement als toezegging doet,’ stelt Ria Teluij (Samen Verder) voor. Jansen vindt het goed. Met alleen VVD en Ronduit Open als tegenstem, wordt de ongemaximeerde en onvoorwaardelijke garantstelling aangenomen.

Een voorspelling die je, gezien de brede consensus over de bezwaren en zorgen, nooit had kunnen maken. Maar blijkbaar is met elkaar zorgen delen te hooggegrepen geweest — en heeft men in Leudal liever dat de verdeeldheid heerst.