Mystery Burger: De lakens en hoe ze uit te delen

‘Volgens mij is het in meer dan tien jaar niet eerder voorgekomen,’ zegt Wilma Veldman (ChristenUnie) met lichte pretoogjes. Zij mag vanavond in de raad van Zwartewaterland haar eigen raadsinitiatief verdedigen. Ook al kon je aan het begin van deze vergadering er donder op zeggen dat dit voorstel het zou halen, tóch is dit raadsdebat belangrijk.

Met haar voorstel wil Veldman een innovatiefonds voor de jeugdhulp aanleggen.‘Ter voorkoming van de inzet van de hele zware jeugdhulp,’ verklaart ze. Volgens de volksvertegenwoordiger worden veel zorgvragen doorgezet naar de tweede lijn. ‘En daar hebben we er ook weer niet heel veel regie op,’ stelt ze.

De ChristenUnie wil die grip vergroten én regelen dat er zwaardere zorg kan worden voorkomen. ‘De basis van een mensenleven wordt immers gelegd in de eerste jaren,’ redeneert Veldman. ‘Ik hoor graag de mening van de andere fracties.’

‘Wij vinden het voorstel zodanig van waarde, we gaan er volledig achter staan,’ zegt John Smits (VVD). ‘Dit helpt ons, onze doelen te bereiken,’ zegt Klaas Huisbrink (SGP). Ook de PvdA’er Astrid Dijkstra steunt het voorstel. ‘Het Centrum voor Jeugd en Gezin voelt zich hiermee gesteund,’ weet ze. Toch heeft ze een kanttekening. ‘Het staat er niet met zoveel woorden, maar als we een vierde opsouperen aan het maken van plannen, is dat zonde.’ Ze stelt voor het geld als werkbudget rechtstreeks aan de zorgverleners beschikbaar te stellen. ‘Minder regels, vertrouwen in de professionals.’

Na de overige steunbetuigingen, is het tijd voor de tweede termijn. ‘Er zijn geen vragen aan het college gesteld,’ observeert burgemeester Eddy Bilder. Hij geeft het woord direct aan indiener Veldman. ‘Hoe ze het gaan besteden is niet aan ons,’ legt zij uit. ‘Wij gaan over de kaders, zij zijn voor de uitvoering.’ 

‘Maar staat u er voor open het budget ter beschikking te stellen aan de professionals?’ herhaalt PvdA’er Dijkstra. ‘Het gaat er om dat men verantwoordt wat er met het geld gedaan wordt,’ verklaart Veldman weer. Met het plan wordt ook gewaarborgd dat het geld voor preventie wordt ingezet, meent ze.

‘In het voorstel staat nu dat de eerste tranche naar planvorming gaat,’ constateert Dijkstra dan. Wat haar betreft hoeft dat niet. De raad heeft immers al een kaderstellende uitspraak gedaan. ’Dan hoeft het college geen plan meer te maken,’ concludeert ze.

‘Het zal geen grootschalig plan zijn,’ wil wethouder Arie Speksnijder nog kwijt. ‘Dan loopt u op de zaak vooruit,’ riposteert Dijkstra nog. ‘Daar gaat de raad over.’ De raadsleden gniffelen een beetje om de verbouwereerde blik van de wethouder. ‘Ik blijf bij het punt van mevrouw Dijkstra,’ antwoordt Veldman. ‘Er staat geen plan in het besluit, wat mij betreft gaat het geld vooral in de uitvoering zitten. Zo kan iedereen het ook in deze vergadering terugluisteren.’

Met die kaderstellende uitspraak wordt Veldman’s voorstel unaniem aangenomen. Jeugdzorgers kunnen aan de slag zonder dat er nog veel meer ambtelijke woorden aan gewijd hoeven te worden. Met zo’n kaderrijke raadsuitspraak kan een gemeente misschien echt eens beleidsarm gaan werken.

John Bijl