Ons eigen Koningshuis als best practice

Al jaren horen we niet anders dan dat het percentage verandertrajecten dat zich écht succesvol mag noemen alsmaar niet boven die 30% lijkt uit te komen. Een treurige constatering! En omdat we in de afgelopen dagen niets anders hebben kunnen horen of zien dan de inhuldiging van onze nieuwe Koning licht het ook voor de hand om de vergelijking te maken met onze eigen monarchie.

Om eens een kijkje te nemen in de veranderhistorie van ons eigen huis Van Oranje. Afgezet bijvoorbeeld tegen de inbedding in onze samenleving. Volgens mij écht een best practice avant la lettre. Je hoeft alleen maar de beelden van de inhuldiging van 1980 met die van vandaag te vergelijken: werkelijk een verschil van dag en nacht! Destijds gedomineerd door krakers en stenengooiers – het had maar een haar gescheeld of ze waren doorgedrongen tot de Dam –, vandaag de dag één en al lof en applaus.

Of vergelijk de perspublicaties maar eens die in het voorjaar van 1980 voorafgaand aan de inhuldiging werden geschreven met de lovende woorden van de afgelopen weken. Nergens een wanklank te lezen, te horen of te zien. Chapeau! Absoluut een bevestiging dus dat onze monarchie met z’n tijd is meegegaan. Niet voor niks dus dat Koningin Beatrix in haar laatste toespraak melding maakte van de grote rol die prins Claus hierin heeft vervuld. Gewoon heel simpel door de ramen open te zetten van het paleis. Om zo die frisse buitenwereld binnen te laten. En signalen diep uit de maatschappij onder de aandacht te brengen van de Koninklijke managers. Om daar dan weer op in te kunnen spelen. ‘Outside-in’ heet dat in managementjargon.

En dat dit vruchten afwerpt blijkt wel uit het feit dat – volgens een recent artikel in De Volkskrant – de waarde van het ‘merk’ Beatrix in ons land een vergelijkbare kracht heeft als die van Coca-Cola in de VS. Lijkt me dat weinigen hen dat kunnen navertellen!

En dat onze monarchie springlevend is blijkt ook uit de participatie aan de Koningsspelen van afgelopen vrijdag: met meer dan één miljoen schoolkinderen en 6.500 participerende scholen een daverend succes. Een eigentijds middel om zo de bindende kracht in ons land te concretiseren. Want als fundamenten van onze democratie zoals religie of politiek minder aansprekend lijken te zijn, dan is het toch volstrekt logisch om cultuur of sport een boost te geven als nieuw bindmiddel. Als hoger doel voor onze natie. En laat onze nieuwe Koning nou net op dat vlak – met anderhalf decennia ervaring in het IOC – z’n sporen hebben verdiend. Mooi voorbeeld van een sense of excitement!

Of wat dachten we van de grote verwachtingen die onze vaderlandse ondernemers hebben van onze nieuwe Koning? Om als ‘Koning Koopman’ of ‘Netwerkkoning’ – voor de goede orde: zijn eigen woorden – niet alleen deuren te kunnen openen in het buitenland, maar ook om er daadwerkelijk business te doen. Om zo als boegbeeld van de ‘BV Nederland’ klinkende resultaten te kunnen boeken. Dus tegen iedereen die nog steeds zit te zeuren dat ons Koningshuis veel geld kost zou ik zeggen: kijk ook eens naar de zonkant. Wat levert het allemaal op? Wat zijn de benefits?

Kort & goed: volgens mij kunnen we in ons veranderland nog veel opsteken van de positionering ons eigen Koningshuis. Want alleen al als je kijkt naar de inbedding van onze monarchie in onze samenleving, dan kun je niet anders constateren dat dit werkelijk een prestatie van formaat is!