Kamer wil betere bescherming nationale herdenkingen

De Tweede Kamer wil strengere regels tegen demonstraties die de orde verstoren. Een reeks moties die aanscherpingen voorstellen, kreeg steun van een meerderheid. De Kamer wil bijvoorbeeld de drie nationale herdenkingen beter beschermen tegen verstoringen. Het gaat om de dodenherdenking van 4 mei, de oorlogsherdenking op 15 augustus en de Holocaustherdenking op de laatste zondag in januari.

Belemmeringen

In de motie van onder meer de ChristenUnie staat dat herdenken op 4 mei ‘boven demonstreren’ moet gaan. Een mogelijkheid is om de dodenherdenking te behandelen als een ‘beschermd moment in de tijd’. Om dit te kunnen doen, moet de Wet openbare manifestaties aangepast worden.

Met een aangenomen motie van NSC en VVD vraagt de Kamer het kabinet om te kijken welke ‘praktische en juridische belemmeringen’ in de weg liggen om schade van demonstraties op de daders te verhalen. Verder wil de Kamer een aparte strafbaarstelling van blokkades van belangrijke infrastructuur, en een onderzoek naar de inzet van camera's met gezichtsherkenning bij bijvoorbeeld snelwegbezettingen. Zie deze NSC-motie.

ANBI-status Extinction Rebellion

Een Kamermeerderheid steunde ook een motie van Joost Eerdmans om de status van Algemeen nut beogende instelling van klimaatbeweging Extinction Rebellion in te trekken. Er waren 69 stemmen voor en 67 tegen. Organisaties met zo'n ANBI-status krijgen belastingvoordelen. ‘Die moet ik ontraden’, zei justitieminister David van Weel vorige week nog over deze motie. ‘Daar is ook al eerder naar gekeken. Het is niet mogelijk op basis van de feiten zoals die nu voorliggen.’

Regeerakkoord

Het huidige kabinet schreef al in het regeerakkoord dat het opnieuw wil kijken naar het demonstratierecht. Over de eigen plannen staat daarin: ‘Er wordt scherper onderscheid gemaakt tussen (vreedzaam) demonstreren en orde verstorende acties. Demonstreren is een grondrecht, maar wanordelijkheden, bedreigingen tegen anderen of openbaar geweld waar demonstranten over de grenzen van het strafrecht heen gaan, zijn onacceptabel.’