Interim raadsgriffier
Ik was een paar maanden interim raadsgriffier voor een kleine gemeente. Solo-griffier. Dat heb ik geweten, verwend als ik was in mijn vorige griffiersperiode bij een grotere raad.
Ik had daar eigen mensen op de Griffie die van alles bijhielden: van schriftelijke vragen tot moties, van de raadspagina in de krant tot archivering van alle agenda’s en stukken in een keurig net systeem dat ik zelf had opgebouwd met de ICT-afdeling. Als solo-griffier kwam ik nu terecht op een eenzame plek. Alle mensen ‘van de andere kant’ (de rest van de ambtenaren) waren zeer goed en ook zeer gewillig om me te helpen, daar niet van. Enfin, aan inhoud kom je niet toe maar ik hield de boel draaiende als parttime tussenpaus. Er komt nu een vaste nieuwe fulltime raadsgriffier. Dus dat komt goed.
Nu was er in deze gemeente de gewoonte van een wekelijks postoverzicht voor de raad. De griffier kon daarin van alles kwijt: uitnodigingen, data voor werkbezoeken, ingekomen post, aides-de-memoire voor evenementen - heel praktisch. Bij mijn vorige raden had ik ook die gewoonte. Naast de praktische zaken lardeerde ik het vaak met tips, weetjes, verwijzingen naar interessante artikelen, waarschuwingen voor valkuilen en altijd tot slot een mooi citaat. Raadsleden waren dol op mijn berichten maar ze moesten natuurlijk zelf weten of ze er iets mee deden.
Nu waagde ik op mijn interimplek om ook daar citaten en verwijzingen naar relevante artikelen over lokaal bestuur toe te voegen. Laatst nog tips over procedurele zaken die in de raad speelden. Dat werd me niet in dank afgenomen door sommige raadsleden. De een dacht, dat het was ingestoken door het college (kan ik me niks bij voorstellen) en bovendien dat al zijn politieke werk van de afgelopen tijd ‘stuk’ was gemaakt (is teveel eer voor mijn tip). Een ander vond het niet passen in het postoverzicht (okee, dat kan) en zat niet te wachten op mijn ‘mening’. Een volgende wilde dat ik eerst had moeten overleggen met een ‘betrokken’ fractie (een griffier werkt voor de hele raad, niet voor een fractie). Kortom, ik verzeilde even in een politiek moeras. Maar goed, het hoort bij dit vak! Dat wordt wat, als raden zich moeten gaan beraden op hun rol in het complexe sociaal domein. Dan kun je als raad wel wat onafhankelijke tips gebruiken van je eigen griffier, ook om te beslissen wat je niet wilt.
Verder heb ik het naar mijn zin gehad bij deze raad die zijn stinkende best doet om het raadswerk te doen.
Mechtild Rietveld
Meer columns van Mechtild Rietveld leest u hier.
Reacties: 9
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Ik wens jouw opvolgster in Ouder-Amstel veel succes!
Vooral niet te vernieuwend of buiten verwachtingen treden dus.
Jouw tussenpaus-periode heb je uitstekend gebruikt. Je hebt ertoe bijgedragen dat een vastgeroeste politieke cultuur van overleg en besturen een kans maakt om te kantelen. Niet alleen collegeleden en raadsleden maar zeer zeker ook ambtenaren dienen hier hun steentje aan bij te dragen.
Wij hebben het overleefd, maar zijn blij dat we nu een griffier hebben die solo werken gewend is en aan het ook aan kan!