'Mensen hebben niets met een kouwe kak-burgemeester’

Otwin van Dijk heeft in Oude IJsselstreek geen achternaam. Hij is Otwin, en mijnheer de burgemeester was hij al helemaal niet. Sinds deze week is hij ziekenhuisdirecteur. Tijdens een grote afscheidsreceptie werd hij uitgeluid op het DRU-terrein in Ulft.

Druktemaker

Zijn eerste zes jaren zaten er bijna op. Oude IJsselstreek zat op hete kolen. Wat zou Otwin doen? Bleef hij burgemeester of zou hij zijn heil elders zoeken? Hij wilde blijven, goddank. De gemeente was verslingerd geraakt aan die druktemaker in zijn rolstoel. In juli 2022 gaat Otwins tweede ambtstermijn in. Maar wat gebeurt er een jaar later, pal voor kerst? Otwin meldt dat-ie opstapt. Hij wordt directeur van het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem. PvdA-wethouder John Haverdil heeft aan één woord genoeg: ‘Kloothommel!’

Zorg

De Gelderlander peilt daags na zijn aangekondigde aftreden de stemming in politiek Oude IJsselstreek. De bevinding: treurnis alom en niets dan lof voor de vertrekkend burgemeester. Wethouder Haverdil gunt hem de overstap van harte, maar vraagt zich wel af: ‘Waarom doe je dat nou?’ ‘Goeie vraag’, lacht Otwin van Dijk (48). ‘Ik ben 26 jaar actief geweest in de politiek; als raadslid, wethouder, Kamerlid en burgemeester. Een uitgesproken bestuurder, en dat ben ik, moet goed op zijn houdbaarheidsdatum letten. Die bereik je na acht tot tien jaar.
Ik was mijn achtste jaar ingegaan. Zorg is altijd mijn ding geweest. Altijd een grote mond over hoe de gezondheidszorg volgens jóu zou moeten functioneren, maar wanneer laat je het zelf eens zien? En toen las ik in de krant dat de bestuursvoorzitster van het Slingeland Ziekenhuis, míjn ziekenhuis, zou stoppen. Ineens voelde ik: nou moet ik kiezen.’

Energie

Otwin meldt zich bij het ziekenhuis in Doetinchem. Het ziekenhuis valt als een blok voor zijn ‘ervaring, netwerk, inspiratie en elan’. Dat is precies waarom de fractievoorzitter van de PvdA Willie Oort ‘een fan’ van hem was en graag had gezien dat hij was gebleven. Zijn ‘bruisende energie’ leek maar niet op te houden, zegt Oort in De Gelderlander. ‘Ik ben gezegend met een overdaad aan energie’, bekent Van Dijk. ‘Daar heeft mijn omgeving ook recht op. Maar ik kan mij wel voorstellen, en dat hoorde ik dan van medewerkers, dat mijn enthousiasme mensen kan overdonderen. Hoe kom ik er nog tussen? Meer dan andere bestuurders moet ik denk ik mensen daarom uitdagen en uitnodigen om het niet met mij eens te zijn.’

Bestuurscrisis

‘Er zijn vast gemeenten die het niet op prijs stellen dat de burgemeester ergens iets van vindt, maar ik vind wel wat’, zegt hij. ‘Het politieke werk is voor wethouders, maar van veel vraagstukken heb ik teamvraagstukken gemaakt. Je deelt met elkaar de dilemma’s – in het college én in de gemeenteraad.’ Dat is volgens hem één van de redenen waarom het fatsoen terug is in de lokale politiek: ‘Een bestuurscrisis zorgde ervoor dat m’n voorganger, de gemeentesecretaris en de raadsgriffier moesten vertrekken. Er lagen twee rapporten over een verziekte bestuurscultuur. Het college was tussen 2014 en 2016 twee keer gevallen. Het klinkt gek, maar ik gun iedere burgemeester een gemeente met stront aan de knikker. Want jij komt binnen en iedereen kijkt naar jou. Bijna ieder voorstel dat je doet is goed. Niemand zegt tegen de brandweerman: je moet meer naar links spuiten, of omhoog. Nee, jij houdt die spuit vast, en dat geeft je positie om de dingen te doen die jij belangrijk vindt. En om mensen te confronteren: zo doen we dat niet. Ik denk dat het is gelukt om de debatcultuur fatsoenlijk én levendig te maken. Gevolg is dat hier heel weinig langs de lijn van coalitie en oppositie wordt gestemd. Klap op de vuurpijl was het recente rapport van de Rekenkamer waarin de bestuurscultuur in Oude IJsselsteek wordt geprezen. Een mooi afscheidscadeau.’