Hefige cocktail
Wouter Bos, Camiel Eurlings, Bas van der Vlies, Maria van der Hoeven, Jet Bussemaker, Ernst Hirsch Ballin, Pieter van Geel, Johan Remkes, Laetitia Griffith, Kees Vendrik, Frank Heemskerk, Jetta Klijnsma, Guusje ter Horst.
De ene na de andere prominente politicus maakte bekend niet beschikbaar te zijn voor de Tweede Kamer, straks na 9 juni. Op een gegeven moment was het eerder nieuws als iemand bekendmaakte wél op de kandidatenlijst van zijn/haar partij te willen staan (Maxime Verhagen, Frans Timmermans, Jan Kees de Jager), dan wanneer iemand er kond van deed dat níet meer te willen. Hoe de uitslag op 9 juni ook is, we kunnen nu al met zekerheid stellen dat we straks een Tweede Kamer hebben die veel routine kwijtgeraakt is.
In de schaduw van het nationale parlement heeft zich een dergelijk schouwspel inmiddels in de gemeenteraden van het land al voltrokken. Onderzoek van Binnenlands Bestuur leert dat er een enorme instroom van nieuwe raadsleden plaatsvond na de verkiezingen van 3 maart. Bijna de helft van alle raadsleden is nieuw. In een stad als Den Haag met 45 raadsleden worden 31 (!) zetels bezet door nieuwe leden. Zie voor de nadere bijzonderheden de pagina’s 20-21.
Behalve het aantreden van heel veel nieuwe, onervaren parlements- en gemeenteraadsleden, is er nog een ontwikkeling die zich zowel op nationaal als lokaal niveau afspeelt: een versplintering van het politieke landschap. Vorige week concludeerden we in Binnenlands Bestuur dat in de vijftig grootste steden meer partijen nodig zijn om een meerderheidscollege te vormen dan in de afgelopen raadsperiode nodig was.
Voor een meerderheidsregering na 9 juni zijn waarschijnlijk vier, misschien zelfs wel vijf partijen nodig. We benijden de aanstaande (in)formateur allerminst. Er is nog een derde gemene deler op nationaal en lokaal niveau: op alle niveaus moet de komende jaren de tering naar de nering worden gezet. Weliswaar concludeerde het Centraal Planbureau deze week dat de economische crisis geen gat van 35 miljard maar van 29 miljard euro sloeg, het blijft een onvoorstelbaar hoog bedrag. Dichten van dat gat vraagt stuurmanskunst. De tijd van pappen en nathouden is echt voorbij. De precieze omvang van de korting op het gemeentefonds na 2011 is nog ongewis, maar dat straffe keuzes in de gemeentelijke huishouding onontkoombaar zijn is overduidelijk. Meer dan ooit is er de noodzaak de beperkte financiën middelen met visie en overredingskracht te verdelen.
Natuurlijk, nieuw talent verdient een kans. Maar het grote aantal onervaren volksvertegenwoordigers gecombineerd met politieke versplintering in jaren van megabezuinigingen - het is een heftige cocktail.
Reacties: 6
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Daarna zijn er heel wat mooie baantjes, exclusief voor voormalige politici, mits men goed ligt bij de bovenlagen partijen.
Of men is het systeem zo zat geworden dat men een geheel andere koers opgaat.
De oude middenpartijen verzaken al een jaar of 20 datgene wat Fortuyn verwoordde voor een aanzienlijk deel bevolking. De kloof was er toen en is er nog steeds.
De PVV zou heel wat meer zetels winnen als Wilders het goede voorbeeld van Fortuyn had gevolgd. De heer Cohen heeft in dat opzicht nog geen vuurdoop gehad en is blijven steken vooralsnog als lijsttrekker in algemeenheden waar elke partij achter kan staan. Het zou mij verbijsteren indien men met de heer Cohen verwacht dat dus ook de cultuur van die partij is veranderd.
Dat lukt geen enkele lijsttrekker en daar al helemaal niet. Zolang de voorman stemmers trekt verstomt interne verdeeldheid. Aan het CDA zie je, mede ingegeven door alle repeterende oppervlakkige,eenzijdige afbraak t.a.v. de lijsttrekker daar door media, hoe gauw de onderlinge verdeeldheid de kop opsteekt. als in deze politiek turbulente tijden na de moord op Fortuyn, de premier kop van jut is voor alles wat mis is gegaan daarna.
" feministische motieven", de aandacht voor deze lijken zal doen afnemen terwijl hij zich inwerkt voor DE baan bij DNB.