Gemeenten de fout in met gehandicaptenparkeerkaart
Het merendeel van gemeenten communiceert de voorwaarden van het bezitten van een gehandicaptenparkeerkaart niet duidelijk op de website. Dat concludeert onderzoeksbureau EFDRIE na onderzoek bij alle 388 gemeenten. 271 gemeenten vermelden minimaal een van de twee belangrijkste voorwaarden voor het bezitten van een gehandicaptenkaart niet. Mislukte aanvragen kunnen tot hoge kosten leiden voor burgers.
Het merendeel van gemeenten communiceert de voorwaarden van het bezitten van een gehandicaptenparkeerkaart niet duidelijk op de website. Dat concludeert onderzoeksbureau EFDRIE na onderzoek bij alle 388 gemeenten. 271 gemeenten vermelden minimaal een van de twee belangrijkste voorwaarden voor het bezitten van een gehandicaptenkaart niet. Mislukte aanvragen kunnen tot hoge kosten leiden voor burgers.
Voorwaarden noemen verplicht
EFDRIE noemt het feit dat zo’n 70 procent van de gemeenten hiermee de mist ingaan kwalijk, omdat gemeenten vaak ook kosten voor het aanvragen van een kaart rekenen wanneer deze uiteindelijk wordt afgewezen. Dit kan in sommige gemeenten soms gaan om enkele honderden euro’s. Gemeenten moeten de twee belangrijkste voorwaarden voor een gehandicaptenparkeerkaart op hun website noemen. Zo mag een aanvrager minimaal zes maanden niet in staat zijn om meer dan honderd meter zelfstandig achtereen te kunnen lopen. Bij 271 gemeenten stond die niet op de website vermeld.
Ook de mist in bij informatie-aanvraag
Daarnaast blijkt na 104 ‘mystery-mails’ en 59 ‘mystery-calls’ van EFDRIE dat meer dan driekwart (76 procent) van de gemeenten de voorwaarden ook niet meldt in een antwoord, als er naar voorwaarden gevraagd wordt. Bij telefonisch contact is dat percentage zelfs 86 procent. Belangenorganisatie Wij Staan Op! laat in een reactie weten blij te zijn met het onderzoek. ‘Dit drukt ons opnieuw met de neus op de schokkende feiten dat de informatievoorziening in veel gemeenten zo slecht op orde is.’
De gehele rapportage is hier te vinden.
Reacties: 3
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Toen mijn echtgenote nog zelf in staat was om onze auto te besturen, kostte de wirwar van gemeentelijke regelingen ons jaarlijks een fors bedrag aan parkeerboetes: geen parkeerautomaat op voor haar met loopstokken bereikbare afstand. Die bedragen trok ik toen doodleuk af van onze inkomstenbelasting als extra kosten"maatschappelijk verkeer" -- mijn buurman met een minimum-inkomen in dezelfde omstandigheden bracht dat nauwelijks iets op, maar dat terzijde..
Toen de TK zover was om te regelen dat bezitters van een gehandicapten-parkeerkaart overal in dit kikkerlandje gratis zouden mogen parkeren, stak onze "alwijze" EK daar een stokje voor: is een zaak van individuele gemeenten. M.a.w.: iedere gemeente mag zelf bepalen of, en zo ja, op welke wijze gratis parkeren voor gehandicapten mogelijk is. Neem nu Amsterdam. Daar kan mijn echtgenote via internet intekenen op een lokaal systeem dat aldaar gratis parkeren voor gehandicapten regelt. Prachtig, dat Amsterdam het er voor gehandicapten voor over heeft om de nodige extra kosten te maken om het lokale parkeersysteem daarop in te richten en op aanvraag van talloze gehandicapten dagelijks te onderhouden ! Maar wij komen zelden in Amsterdam... En waarom alle gemeenten individueel opzadelen met het creëren en onderhouden van vrij-parkeer-systemen voor gehandicapten ?
Kern van verstrekking van een gehandicapten-parkeerkaart is nu juist dat je daarmee overal gebruik kan maken van faciliteiten voor gehandicapten. Maar hoe kom je er nu achter wat je moet doen om gratis (of anderszins gereguleerd) te parkeren in gemeenten A, B, C, D, etc. (we hebben er een stuk of 400). Welke bestuurlijke zot verzint zoiets ? Een wereldvreemd orgaan als de EK natuurlijk, welk anders ?