Geachte meneer Pechtold, beste Alexander,
Afgelopen week kwamen de eerste berichten naar buiten over een samenwerking tussen de wetenschappelijke bureaus van de PvdA, GroenLinks, D66 en de SP en gesprekken tussen Femke Halsema en Job Cohen over het samengaan van GroenLinks en de PvdA. M&M zijn er echter van overtuigd dat de eerste stap om tot progressieve samenwerking te komen ligt bij D66.
Want bij hen ligt de sleutel tot het maken van een progressief blok, in plaats van het linkse blok waar we nu op af lijken te stevenen. Vandaar dat Maud en Marike vol overtuiging solliciteren bij Alexander Pechtold, in beeld en schrift.
Geachte meneer Pechtold, beste Alexander,
Met pijn in ons hart schrijven we je deze sollicitatie. Omdat het tijd is. Omdat jij de ideale schoonzoon van Hans van Mierlo bent. Omdat jij je als geen ander regelmatig afvraagt wat Hafmo nu zou doen.
Wij solliciteren bij deze naar de functie van opheffer van D66.
Waarom, horen wij je denken, solliciteren we naar deze functie? Het was lastig om daar de juiste woorden voor te vinden, maar we denken dat onderstaande tekst ons gevoel het beste weergeeft.
We zijn ongerust. Over de politieke situatie in ons land. Over de verwarring en de ondoorzichtigheid. Over de tanende invloed van de kiezers. Over de ontoereikendheid van de verouderde politieke spelregels.
Over de onbeweeglijkheid en de verstarring van het partijenstelsel. Over altijd maar weer hetzelfde gezeur en hetzelfde geharrewar in Regering en Tweede Kamer.
Jullie wilden er zo graag wat aan doen. Maar wisten niet hoe.
Ja, D66 willen we opheffen. Democraten 66. Vraag niet hoe en met welke zorgen. En hoe vlug het moet omdat er wéér een kabinet zal struikelen, en de verkiezingen weer vervroegd zullen worden.
En hoe jullie allen vurig bleven geloven in jullie plan. Tja… Jullie plan. Jullie plan voor een nieuw kiesstelsel. Jullie plan voor vernieuwing en verjonging. Voor doorbreking van het oude, vastgeroeste partijpatroon.Jullie hebben geprobeerd het goed te vertellen.
Maar D66 is in haar 44-jarig bestaan zelf te veel onderdeel geworden van het systeem, het vastgeroeste patroon. Hoe vaak is niet geopperd dat D66 zichzelf op zou heffen. Iedere keer weer ingehaald door hoopgevende peilingen. Een onderdeel van het systeem kan het systeem zelf nooit opheffen. Daar hebben jullie outsiders voor nodig, en daar komen wij om de hoek kijken.
Wij hebben namelijk al veel ervaring met het opheffen van politieke bewegingen. Zo stonden we te huilen aan het graf van Lux Voor, Niet Nix en andere prachtige, goed bedoelde initiatieven.
Onze taakopvatting als opheffers vullen we overigens ruim in. Naar ons idee moeten we toe naar twee overheersende politieke stromingen in ons land, een progressieve en een conservatieve stroming. Alleen op die manier kunnen we de versnippering van partijen tegengaan waardoor het onmogelijk is geworden om een stabiele coalitie te vormen. Het is niet voor niets dat het al tijden niet lukt om een kabinet vier jaar op volle kracht te laten besturen.
Met het uitsluitend opheffen van de partij zouden we natuurlijk ten onrechte het sociaalliberale gedachtegoed en al die aardige mensen die zich met tomeloze energie inzetten voor de partij laten verdwijnen. Maar waar jullie voorheen nog wel eens lonkten naar de Partij van de Arbeid voor een mogelijke pas de deux, lijkt die partij op dit moment met heel andere dingen bezig, voornamelijk met zichzelf. En zelfs als de PvdA met allerlei liefdesverklaringen het initiatief neemt voor een noodzakelijke next step in onze democratie, zal het hen niet lukken om voorwaarts te gaan, progressief zijn ze al een tijdje niet meer.
Het zetten van deze next step wordt wel onze belangrijkste daad als opheffers. We willen D66 daarom samen laten smelten met die andere partij die zin heeft in de toekomst: GroenLinks. En met dit samengaan van D66 en GroenLinks tot de Groene Democraten is de eerste stap naar een ongewisse nieuwe toekomst tenminste gezet. Volgens ons wordt het een nieuwe thuisbasis voor vele progressieve kiezers, en zou zelfs een oplossing kunnen zijn voor veel CDA’ers die zich gespleten voelen door de gedoogsteun van de PVV. Wij zijn in ieder geval nieuwsgierig en hebben er zin in.
Met pragmatische groet,
M&M
Geachte meneer Pechtold, beste Alexander,
Met pijn in ons hart schrijven we je deze sollicitatie. Omdat het tijd is. Omdat jij de ideale schoonzoon van Hans van Mierlo bent. Omdat jij je als geen ander regelmatig afvraagt wat Hafmo nu zou doen.
Wij solliciteren bij deze naar de functie van opheffer van D66.
Waarom, horen wij je denken, solliciteren we naar deze functie? Het was lastig om daar de juiste woorden voor te vinden, maar we denken dat onderstaande tekst ons gevoel het beste weergeeft.
We zijn ongerust. Over de politieke situatie in ons land. Over de verwarring en de ondoorzichtigheid. Over de tanende invloed van de kiezers. Over de ontoereikendheid van de verouderde politieke spelregels.
Over de onbeweeglijkheid en de verstarring van het partijenstelsel. Over altijd maar weer hetzelfde gezeur en hetzelfde geharrewar in Regering en Tweede Kamer.
Jullie wilden er zo graag wat aan doen. Maar wisten niet hoe.
Ja, D66 willen we opheffen. Democraten 66. Vraag niet hoe en met welke zorgen. En hoe vlug het moet omdat er wéér een kabinet zal struikelen, en de verkiezingen weer vervroegd zullen worden.
En hoe jullie allen vurig bleven geloven in jullie plan. Tja… Jullie plan. Jullie plan voor een nieuw kiesstelsel. Jullie plan voor vernieuwing en verjonging. Voor doorbreking van het oude, vastgeroeste partijpatroon.Jullie hebben geprobeerd het goed te vertellen.
Maar D66 is in haar 44-jarig bestaan zelf te veel onderdeel geworden van het systeem, het vastgeroeste patroon. Hoe vaak is niet geopperd dat D66 zichzelf op zou heffen. Iedere keer weer ingehaald door hoopgevende peilingen. Een onderdeel van het systeem kan het systeem zelf nooit opheffen. Daar hebben jullie outsiders voor nodig, en daar komen wij om de hoek kijken.
Wij hebben namelijk al veel ervaring met het opheffen van politieke bewegingen. Zo stonden we te huilen aan het graf van Lux Voor, Niet Nix en andere prachtige, goed bedoelde initiatieven.
Onze taakopvatting als opheffers vullen we overigens ruim in. Naar ons idee moeten we toe naar twee overheersende politieke stromingen in ons land, een progressieve en een conservatieve stroming. Alleen op die manier kunnen we de versnippering van partijen tegengaan waardoor het onmogelijk is geworden om een stabiele coalitie te vormen. Het is niet voor niets dat het al tijden niet lukt om een kabinet vier jaar op volle kracht te laten besturen.
Met het uitsluitend opheffen van de partij zouden we natuurlijk ten onrechte het sociaalliberale gedachtegoed en al die aardige mensen die zich met tomeloze energie inzetten voor de partij laten verdwijnen. Maar waar jullie voorheen nog wel eens lonkten naar de Partij van de Arbeid voor een mogelijke pas de deux, lijkt die partij op dit moment met heel andere dingen bezig, voornamelijk met zichzelf. En zelfs als de PvdA met allerlei liefdesverklaringen het initiatief neemt voor een noodzakelijke next step in onze democratie, zal het hen niet lukken om voorwaarts te gaan, progressief zijn ze al een tijdje niet meer.
Het zetten van deze next step wordt wel onze belangrijkste daad als opheffers. We willen D66 daarom samen laten smelten met die andere partij die zin heeft in de toekomst: GroenLinks. En met dit samengaan van D66 en GroenLinks tot de Groene Democraten is de eerste stap naar een ongewisse nieuwe toekomst tenminste gezet. Volgens ons wordt het een nieuwe thuisbasis voor vele progressieve kiezers, en zou zelfs een oplossing kunnen zijn voor veel CDA’ers die zich gespleten voelen door de gedoogsteun van de PVV. Wij zijn in ieder geval nieuwsgierig en hebben er zin in.
Met pragmatische groet,
M&M
Ps. Om onze woorden kracht bij te zetten hebben we ze op film gezet, net als jij zijn wij geïnspireerd door de grote oprichter van D66. Beelden zeggen zoveel meer dan woorden. Veel kijkplezier.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Toch is het in het landsbelang dat we samen gaan met GroenLinks, maar graag doen we het niet.
Dat dat vanuit het perspectief van een grote, oude partij, die zijn electoraat heeft zien afkalven, wel eens vervelend is, kan ik me voorstellen. De wereld is zoveel makkelijker als je geen rekening hoeft te houden met anderen. Maar in een complexe, pluriforme samenleving is het ontbreken van een machtsblok van grote partijen niet een vloek, maar een zegen. De keur aan politieke smaken lijkt mij juist een afspiegeling van de maatschappij.
En om bij hoge uitzondering eens met Wilders te speken: wen er maar alvast aan.