Ester Weststeijn van ambtenaar tot burgemeester

Nooit bestuurder geweest en lid van geen enkele politieke partij en dan toch burgemeester worden. Het lukte Ester Weststeijn in Rozendaal.

De vertrekkende burgemeester, Jan Hendrik Molekamp (70) adviseerde de vertrouwenscommissie dat zijn opvolger iemand moest zijn die ‘richting het einde van zijn carrière gaat’, want ‘iemand die midden in zijn carrière zit, vindt hier te weinig uitdagingen en te weinig problemen.’ En toch solliciteerde Ester Weststeijn (41), concerncontroller van Pijnacker-Nootdorp op het burgemeesterschap van de 1.575 zielen tellende gemeente onder de rook van Arnhem. Of beter gezegd: juist daarom. Want, zegt Weststeijn ‘in zo’n gemeente kan iemand die aan het begin staat van een burgemeestersloopbaan kijken hoe dat vak gaat, los van grote beleidsinhoudelijke of politiek gevoelige thema’s.

Rijke gemeente
Vooral VVD’ers zagen de rijkste gemeente van Nederland zitten. Het had weinig gescheeld of één van die VVD’ers was burgemeester geworden, en niet Weststeijn. ‘Mijn sollicitatie was niet vanzelfsprekend. Ik heb veel ervaring in ambtelijke organisaties, maar ik ben geen lid van een politieke partij, was geen wethouder en nooit raadslid.’
Het toeval wilde dat collega Eva van der Bruggen in Pijnacker-Nootdorp juist op dat moment vertelde dat ze gemeentesecretaris op Texel zou worden. Weststeijn: ‘Mijn echtgenoot zei toen: “Waarom zou jij dan niet solliciteren op Rozendaal? Wat wil je nog doen, wie wil je nog kennen voordat je jezelf rijp acht voor het burgemeesterschap? Jij hebt een soortgelijk cv en je bent even oud. Doe het!” En ik heb het gedaan. Je weet wat Pippi Langkous zei? “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan.” Je moet niet twijfelen aan je kunnen en zelfvertrouwen hebben. Vrouwen hebben dat onterecht soms wat minder dan mannen.’

Modernisering
Weststeijn wist de vertrouwenscommissie te overtuigen, maar zal naar eigen zeggen een andere burgemeester zijn dan Klein Molekamp. ‘De huidige burgemeester heeft een eigen stijl. Bij een vacature voor een nieuwe burgemeester zie je vaak dat gekozen wordt voor iemand die 180 graden afwijkt van zijn of haar voorganger. Gewoon omdat raadsleden, ongeacht de kwaliteit van de voorganger, behoefte hebben aan nieuw elan. Als er nu een jonge burgemeester had gezeten, dan hadden ze waarschijnlijk gekozen voor rust en bestuurlijke ervaring. Maar die zat er, en dus is er ruimte in de hoofden om te willen werken aan modernisering met een jonger iemand.’

Bestuurlijk experiment
Het is overigens maar goed dat Rozendaal openstond voor een bestuurlijk ‘experiment’, want anders zou de burgemeesterscarrière van Ester Weststeijn in de kiem zijn gesmoord. ‘Ik zou op geen enkele andere burgemeestersvacature hebben gereageerd’, zegt ze. ‘Dat komt door mijn band met de omgeving, omdat ik het burgemeesterschap kan combineren met een jong gezin én omdat ik in Rozendaal een soort meewerkend voorvrouw zou worden. Daar heb ik de ambtelijke wortels voor. Er werken dertien ambtenaren in het gemeentehuis. Het idee dat ik zelf als een soort 13,5e ambtenaar mijn eigen overleggen voorbereid, mijn eigen toespraken schrijf en de persvragen beantwoord, trekt mij erg aan. Ik wil mij heel graag met alles bemoeien, maar wel iedereen in zijn rol en  functie laten. Als ik te ver ga, dan moeten de ambtenaren en de gemeentesecretaris mij in mijn bestuurlijke hok stoppen. Aan die bestuurscultuur moet je werken.’

Lees het volledige artikel in Binnenlands Bestuur nr. 1 van deze week. (inlog)