Ans Hartnagel formeert in Capelle
De lokalo’s wonnen de gemeenteraadsverkiezingen. In het Capelle aan den IJssel van Ans Hartnagel stond dat al bijna bij voorbaat vast.
Leefbaar Capelle steekt met kop en schouders boven de rest uit’, meldt het AD als de stemmen binnen zijn in Capelle aan den IJssel (67.000 inwoners). ‘Glorieus, een megaklapper’, vervolgt de Rotterdamse krant. Ze konden die superlatieven gevoeglijk uit het archief trekken, want Leefbaar Capelle heeft een historie van ‘megaklappers’. ‘Toch raak je er nooit aan gewend’, glundert wethouder Ans Hartnagel (74), medeoprichter en boegbeeld van Leefbaar. ‘Ik was weer als een kind zo blij. Ik heb in de verkiezingsnacht geen oog dichtgedaan. Om 7 uur heb ik Ook Goeiemorgen van Veronica aangezet. Toen drong het pas goed tot mij door dat de lokale partijen de verkiezingen hadden gewonnen.’'
Lokale opmars
Leefbaar Capelle maakte inderdaad niet als enige lokale partij een klapper. De gemeenteraadsverkiezingen van 2022 waren de verkiezingen van de lokale partijen. ‘Maar de lokale opmars, die iedereen kon zien aankomen, was niet besteed aan de Amsterdamse media’, briest Hartnagel. ‘Bij de NPO werd je doodgegooid met D66’ers. Je kunt er net zo goed NPO/D66 van maken. Ik heb er geen woorden voor. Jinek, ook zoiets, heeft op de verkiezingsavond Gerdi Verbeet aan tafel. PvdA, hè? Amsterdam. Natuurlijk een verslag van de PvdA-bijeenkomst in Amsterdam. En o ja, Jack de Vries zat ook in de studio. Ook Amsterdam. Herinner je je die nog? Mannetjesmaker van het CDA. Want het CDA had de gemeenteraadsverkiezingen gedomineerd, of zo? Niemand van een lokale partij aan tafel. Jinek had aangekondigd dat ze op verkiezingsavond bij de grootste partijen zou zijn. Dan denk ik: nou je hebt mij niet gebeld.’
Kunstje
Zoals gezegd: lokalo’s zetten hun opmars in stad en land voort. Van Enschede tot Venray, en van Barendrecht tot Aalten. In Aalten kreeg de lokale partij van de 78-jarige Henk Meerdink bij zijn comeback – in 2020 stapte hij na 42 jaar raadslidmaatschap op – vier zetels in de nieuwe raad. In het vorige nummer van Binnenlands Bestuur zei de Achterhoekse boer te hopen op drie. In het Zuid-Hollandse Barendrecht behaalde Echt voor Barendrecht de absolute meerderheid. Hartnagel: ‘Moet je voorstellen: Echt voor Barendrecht kreeg in 2018 veertien zetels. Hun raad heeft 29 zetels. Alle andere partijen flikten de enige lokale partij toen een kunstje door ze buiten het college te houden. Dat pikken de inwoners van Barendrecht niet. Ze hebben Echt voor Barendrecht nu in het zadel geholpen met twintig zetels. De plaatselijke afdelingen van de landelijke partijen begrijpen er niets van.’
Lokale politiek is aanraakpolitiek.
Ombudspolitiek
Lokale politiek is iets anders dan een CDA-minister die een maand voor de verkiezingen de kassen in het Westland bezoekt (het CDA raakte in Westland zijn meerderheid kwijt aan Westland Verstandig) of een PVV-Kamerlid dat over de Haagse Markt loopt (de PVV heeft één zetel overgehouden in Den Haag). Hartnagel: ‘Den Haag minacht de lokale politiek. Lokale politiek is namelijk dicht bij de mensen staan. Het is ombudspolitiek. Dat is geen vies woord, dat is wat je in de lokale politiek moet doen. Niet iets voor iemand fixen, maar luisteren en iets voor gewone mensen willen betekenen. Lokale politiek is aanraakpolitiek. Je zou denken: dat kunnen de lokalo’s van de landelijke partijen ook, maar dat is niet zo. Ze zijn een afdeling. Niemand kijkt bij ons mee, wij hoeven met niemand te overleggen. Wat vond Rutte, wat vond de Kaag de plaag uit Den Haag? Bij de landelijke partijen heb je van die klasjes. Allemaal dezelfde lesjes en dezelfde regeltjes. Het heeft niets te maken met hun eigen gemeente. Wij hebben alleen maar onze eigen gemeente.’
Ouderwets
En daar gaat het Leefbaar electoraal al meer dan twintig jaar voor de wind. Na haar oprichting in 2001 haalt de partij bij de raadsverkiezingen van 2002 acht zetels binnen en is ze meteen de grootste. In 2006 valt Leefbaar terug naar zes zetels. In 2010 is ze weer de grootste met negen zetels, in 2014 met veertien en in 2018 met dertien. Al die jaren staat Ans Hartnagel aan het roer van de partij, sinds 2010 als wethouder. ‘Ik ben Ans, hè? Drie letters. Een ouderwetse naam. Wie noemt zijn kind nou nog Ans? Frederique, of zo, had niet gekund. Frederique is een mevrouw; mevrouw de wethouder. Ik ben geen mevrouw, en dat zal ik nooit worden ook. Ik ben Ans voor heel Capelle.’
Makkelijk praten
Bij velen geliefd, door sommigen gehaat, en, als we het AD mogen geloven, emotioneel maar ook hard. Ans’ wil is wet. Hartnagel: ‘Ja dat zeggen ze, en misschien is dat ook wel zo. Maar never nooit om er zelf beter van te worden. Als ik heb bedacht wat Capelle nodig heeft, dan wil ik wel dat het op die manier gaat. Ik verwacht denk ik wel veel van de Leefbaren, ja. Maar ik weet heel goed dat ik nooit zoveel tijd en inzet van hen mag verwachten, als zij van mij mogen verwachten. Ik heb makkelijk praten, want ik ben alleen. Ik kan de hele dag met mijn werk bezig zijn en hoef met niemand rekening te houden.’
Lees het hele interview met Ans Hartnagel deze week in Binnenlands Bestuur 06.
Reacties: 4
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.
Met groot ongenoegen volg ik wat er in Den Haag gebeurt en gruwel als de kamer een motie wilt indienen om de regering te kunnen controleren, de hoofdtaak van het parlement, en dat deze motie zonder problemen door de coalitiepartijen aan de kant wordt geschoven. Alleen daarmee is al duidelijk dat de democratie in Nederland op sterven na dood is.
De tactiek van het uitsluiten van de grootste partij, als dit een lokale partij is, speelt al jaren. De ooit zo fanatieke tegenstanders spelen liever samen dan dat ze de winnaar van de verkiezing een plek in het spel gunnen. Kiezersbedrog is het en niet anders.
Het wordt dan ook tijd voor een grote schoonmaak in politiek Nederland. Het bestel moet op de schop en er dienen strenge en eerlijke regels opgesteld te worden. Een voorbeeld zou zijn dat de grootste partij altijd de regering vormt en als ze dit alleen kunnen, dan is dat mooi. Lukt dit niet, dan moet de nummer twee meedoen, eventueel aangevuld door nummer drie. Een meerderheid zou geen doel meer moeten zijn, maar een eerlijk beleid voor het land en haar volk. Beter eigenlijk om een minderheidsregering te vormen, die door goede wetgeving actief een meerderheid moet zoeken, of dit nu vanuit de linker- dan wel de rechterkant moet komen. Alleen zo waarborg je een breed democratisch draagvlak.
Maar ja, de elite heeft de macht gegrepen en hebben zich diep ingegraven in het centrum van de macht. Probeer daar maar eens iets aan te doen. Het in na diverse mislukte verkiezingen duidelijk dat we dit op een democratische manier niet gaan redden. Jammer, want mede hierdoor is Nederland inmiddels niet meer mijn land waar ik ooit zo trots op was en ik weet inmiddels dat steeds meer mensen er zo over denken.
Nee, Den Haag minacht alle burgers van Nederland!
We hebben daardoor wel een probleem: lokale partijen zullen bij de landelijke partijen nauwelijks of geen voet aan de grond krijgen. Overleg met partijen in Den haag zal voor de lokalo's moeilijk worden.