Mystery Burger: Slachtafval

‘Als u dat niet begrepen heeft, bent u niet goed bij uw hoofd!’ Hans van Hooft (SP) stuitert in zijn stoel wanneer hij de opmerking maakt. D66’er Tobias van Elferen knippert even met z’n ogen bij deze persoonlijke aanval. ‘Die laatste opmerking hoeft niet zo,’ zegt burgemeester Bruls nog.

Het is vanaf nu wel duidelijk dat de raad van Nijmegen vanavond niet meer aan de inhoud toe gaat komen. Het zogeheten Hilckman-dossier weegt zwaar in de Nijmeegse politiek. Vanaf 2015 probeerde de gemeente slachthuis Hilckman verhuisd te krijgen. Het college wilde de grond waarop het bedrijf stond graag gebruiken voor een woonwijk en voor 21 miljoen euro wilde de vleesverwerker wel vertrekken. Maar wel in de buurt, want Nijmegen wilde de werkgelegenheid graag behouden. Kort na het overmaken van de afkoopsom, stopte het slachtbedrijf ermee. Naar de 21 miljoen én de werkgelegenheid kon de gemeente fluiten.
  Volgens sommige raadsleden had het college zorgvuldiger moeten zijn. ‘We vragen ons af of het college alles heeft gedaan om dit debacle te voorkomen,’ zegt Rutger Zwart (PvdA). Hij vindt dat de wethoudersploeg fouten heeft gemaakt. ‘Het geld zou alleen worden gebruikt voor de verhuizing,’ herhaalt hij een afspraak. Maar in het recente feitenrelaas staat dat het geld ook is gebruikt voor het verkrijgen van een banklening én voor de gewone bedrijfsvoering. ‘Als ik dát had geweten, hadden we anders gestemd,’ geeft Zwart aan.
  Van Elferen vindt dat het college niet duidelijk is geweest over de betalingsregeling. Eerder werd toegezegd het geld in termijnen uit te keren, maar later is het toch in één keer overgemaakt. ‘Aan die wijziging heeft de wethouder verder geen bijzondere aandacht gegeven,’ stelt Van Elferen.
  ‘U had dat toch in de stukken kunnen lezen?’ vraagt een verontwaardigde Noël Vergunst (GroenLinks). ‘Wat een ongelofelijke zelfverloochening,’ vindt Van Elferen. ‘Als wij van de raad een uitvoeringsorganisatie maken die collegecontracten moet controleren, doen we niet waar we voor op aarde zijn,’ doceert hij. ‘U heeft het niet ingebracht als wensen en bedenkingen,’ probeert Vergunst nog. ‘Blijkbaar was het toen ook voor u geen politiek hoofdpunt.’
  ‘Als de gemeente het geld niet in een keer had overgemaakt, hadden de banken zich terug getrokken,’ sluit Wendy Grutters (Stadspartij DNF) aan. ‘Je bent stom als je een schuld met zo’n hoge rentelast niet eerst aflost,’ vindt Van Hooft. PvdA’er Zwart erkent die argumenten. ‘Juist dit soort dilemma’s hadden tóen moeten worden gedeeld met de gemeenteraad.’
  Vergunst en Van Hooft zakken achterover in hun stoel. ‘Er hadden alarmbellen af moeten gaan,’ zegt Inge van Dijk (VVD) nog, in een poging ook de raad de hand in eigen boezem te laten steken. Een kreet, die over de loopgraven heen, niet meer aankomt.
  Aan het eind van het debat heeft de raad over twee moties te stemmen. Eén motie met ‘geleerde lessen’ wordt vooral door de coalitiepartijen gesteund. ‘Daarin staan zulke algemeenheden,’ vindt Zwart. Een motie van afkeuring, ingediend door de oppositie, haalt het niet. ‘Als u echte argumenten zou hebben, stond hier een motie van wantrouwen,’ hoont Van Hooft. ‘Ik wens jullie veel succes met je politieke procesje.’
  En zo zijn politieke punten als waakzaamheid, informatiepositie én de rol van de gemeenteraad in complexe onderhandelingen alleen nog maar slagschaduw van de onderlinge verhoudingen en de gunfactor. Alsof de raad zich richt op het seperatorvlees om partijpolitieke frikandellen van te draaien — en de biefstuk de biobak in heeft gekieperd. Je zou willen dat een gemeenteraad met zo iets kwetsbaars als politiek en bestuur, wat zorgvuldiger om zou gaan.

John Bijl