Mystery Burger: Persoon, zaak en het voorzitten van vergaderingen

Een voorstel van het college van Waalre, waarin zij zelf beslist over de samenstelling van de nieuwe bezwaarschriftencommissie, zaait verwarring in de raad. Het idee mondt uit in tegenstand.

Op de agenda staat een voorstel tot het benoemen van de nieuwe commissie bezwaarschriften. De groep bestaat uit vijf leden en moet oordelen over burgerlijke bezwaren op besluiten van de gemeente. Met het verstrijken van de oude raadsperiode loopt ook het mandaat van de commissie af, waardoor alle leden ermee ophouden. Om continuïteit te garanderen zijn twee oude leden bereid nog twee jaar door te gaan. 'Hierna willen we telkens twee van de vijf leden vervangen zodat er continuïteit ontstaat', legt burgemeester Yvo Kortmann (CDA) uit. 'Het college zal de leden aantrekken, het sollicitatieproces begeleiden en oordelen’, zegt hij met een glimlach.

De raadsleden kijken beduusd. 'Het is voor ons niet duidelijk waarom het college de leden moet benoemen. De commissie bezwaarschriften moet onafhankelijk advies kunnen geven.', zegt raadslid Floris Schoots (D66). Ook andere raadsleden hebben nog veel vragen. 'Hoeveel leden telt de huidige commissie? Hoeveel procent van de bezwaren gaan over raadsbesluiten en hoeveel over die van het college? En waarom wilt u deze twee leden herbenoemen?' vraagt Jo Claessen (A-WB).

Het agendapunt valt in de portefeuille van burgemeester Kortmann zelf, maar hij besluit het voorzitterschap niet over te dragen. ‘Als u het goed vindt, blijf ik hier zitten’. De burgemeester legt opnieuw uit waarom hij een roulatiesysteem voorstaat. Althans, hij verdedigt het. ‘We werken dus met een soort aftreedrooster', zegt hij kortaf. Hij trekt een streng gezicht. Verder vindt hij het een 'praktische keuze' om de werving en selectie bij het college te houden. ‘De raad krijgt dan ons voorstel en het cv van de kandidaat. Dat proces scheelt 1.500 euro.’ Hij kijkt nors. Raadslid Gerard Lammers (ZW14) vindt dat geen argument. ‘Collegebesluiten kosten ook geld. Waarom wil het college over de samenstelling beslissen?' vraagt hij. Kortmann: 'Er is níets op tegen om het college dit volledig te laten voorbereiden en de raad daarover te laten besluiten!' Hij pauzeert en verheft zich. ‘Maar als u ervoor kiest om het helemaal bij de raad te houden, vind ik dat prima,' zegt hij met een handgebaar.

Het raadslid Claessen begrijpt het roulerende idee nog steeds niet en vraagt er opnieuw naar, waarop de burgervader - duidelijk geïrriteerd - het weer uitlegt. Door zijn toon lijkt het wel alsof hij een Havoklas toespreekt. Meer raadsleden voelen zich ongemakkelijk. 'Wanneer treden de andere leden dan af?' vraagt Claessen nogmaals. Kortmann zucht. Raadsleden giebelen. ‘Luister,’ begint de burgemeester. De raad moet inmiddels voelen alsof ze strafwerk krijgt, maar haar voorzitter krijgt de ingewikkelde systeemverandering niet duidelijk. Tien pijnlijke minuten later volgt er een besluit: twee leden van de bezwaarcommissie blijven zitten en de raad behoudt het benoemingsrecht.

Iets wat een formaliteit had moeten zijn, werd een beschamende vertoning. Een eenvoudig tijdlijntje, desnoods op een flip-over, had een hoop ellende gescheeld. Maar de grootste factor van betekenis was toch wel de manier waarop deze burgmeester de raad bejegende. Het leek voor hem moeilijk om het voorstel zonder emoties te behandelen en tegelijkertijd de raad gedegen voor te zitten. Het is blijkbaar lastig om dit soort zaken te scheiden. Daarbij lag het niet zo zeer aan de opstelling en vragen van de raad, maar vooral aan de burgervader zelf.

Kemal Rijken

 

Mystery Burger weergeven op een grotere kaart