Mét speldje van Zeeland voor het eerst in de Ridderzaal

Zwaaiplek
‘Vaak keek ik ‘m thuis op de televisie’, vertelt hij. ‘Toen ik op Binnenlandse Zaken werkte gingen we altijd eerst de koets kijken en met de fractie van D66 hadden we een speciale plek waar we mochten zwaaien. Maar nu ben ik er voor het eerst echt bij.’ Dat is leuk, en een beetje spannend, maar hij heeft er prima om geslapen. Geen nieuw pak ook, ‘hoewel ik nog wel even geïnformeerd heb of er ook een dresscode was.’ Die was er niet en dus volstaat zijn donkere pak. Mét speldje van de provincie Zeeland, dat dan weer wel.

Lunch en borrel
‘Vroeger als burgemeester had ik een ambtsketen, maar voor een commessaris is er niets’, zegt hij lachend. ‘Dan maar het speldje van Zeeland.’ Voor hij naar de Ridderzaal gaat ontmoet hij nog even de Zeeuwse lobbyist in Den Haag. Naderhand bezoekt hij een lunch en gaat hij naar een borrel van werkgeversorganisatie VNO-NCW. Daarna is het snel weer terug naar Zeeland en door naar Gent voor een concert.

Licht zetten op dingen die goed gaan
Eenmaal langs de route begint het al een beetje te kriebelen. Hij heeft wel wat met het koningshuis. ‘En als je het hebt, moet je er ook wat van maken’, is de nuchtere houding van de geboren Twent. ‘Ze (de koning en de koningin – red) hebben Zeeland al een paar keer bezocht en je merkt dat ze het goed doen. Ze hebben het vermogen om het licht te zetten op de dingen die goed gaan.’

Met z'n allen samen
Tijdens de troonrede zit Polman naast zijn Utrechtse collega Willibrord van Beek. Voorzitter van de VNG Annemarie Jorritsma zit even verderop. ‘Bijzonder’, vertelt hij na afloop van het ceremoniële deel van de dag. ‘Een plechtige gebeurtenis en vooral mooi dat we het nu eens met z’n allen samen doen. Leden van de Eerste en de Tweede Kamer, de Raad van State, één keer per jaar zitten we allemaal samen en dat voegt echt wel iets toe. Het hele jaar leveren we strijd met de verschillende partijen, maar nu voelde het als een mooi moment zo met z’n allen.’

Ervaren, rustig, overtuigend
Koning Willem-Alexander deed het goed, vindt Polman. Sinds hij koning is geworden, is er een natuurlijke overgang geweest in de rol van het koningshuis. Mooi ook dat hij prinses Beatrix noemde als inspiratiebron en bedankte voor de steun na het overlijden van zijn broer,  prins Friso. Polman: ‘Hij markeerde dat zeer mooi. Ik vond hem sowieso ervaren, rustig en overtuigend. Heel natuurlijk.’

Druk najaar
De troonrede bracht eigenlijk geen nieuws. ‘Een bevestiging van wat we al wisten’, vindt Polman. Het viel hem op dat met alle plannen die het kabinet heeft, het wel eens een druk najaar kon worden. ‘Druk omdat er veel wetsvoorstellen aan zitten te komen, maar er kon ook wel eens politieke druk ontstaan in de zin van de voorstellen die door de Eerste Kamer moeten terwijl de kabinetspartijen daar geen meerderheid hebben.’

Aardbol
Hij miste in de voordracht van de koning de bestuurijke en politieke randvoorwaarden die nodig zijn om alle kabinetsplannen uit te voeren. ‘De bezuinigingen en decentralisaties zetten natuurlijk druk op de gemeenten maar dat er bestuurlijk en politiek nodig is om die uit te voeren, dat ontbrak een beetje. Wat ik wel heel goed vond was de nadruk op internationale samenwerking. Erbij stilstaan dat we geen eiland zijn. En het legt een beetje de nadruk op de verandwoordelijkheid die we hebben op deze aardbol.’