College Leudal vraagt om minder raadsvragen

Te duur en te tijdrovend noemt het college van de gemeente Leudal het aantal vragen dat de raad jaarlijks op ze afvuurt. ‘Maar waarom bespreken ze dat dan niet in het presidium?’

Te veel detailvragen
Informatie op hoofdlijnen. Daar gaat het volgens het college van Leudal om bij raadsvragen. In een brief aan de raad beklagen burgemeester en wethouders zich over het hoge aantal detailvragen. Dat zou te duur en tijdrovend worden: anderhalf tot twee voltijdsbanen. Met een bijgevoegd statistiekje laten ze zien dat het aantal dat van omliggende gemeente veruit overstijgt. In 2012 waren er 190 vragen, in 2013 maar liefst 212 en dit jaar al 190. Het college vraagt om vertrouwen en ruimte voor ieders rol. Ook kondigt het aan dat het de vragen voortaan zo beantwoord dat de raad “in staat wordt gesteld op hoofdlijnen te kunnen sturen”.

Altijd veel raadsvragen
Griffier Wim Cornelissen onthoudt zich, zoals het zijn functie betaamt, van inhoudelijk commentaar op de brief van het college. Wel wijst hij erop dat het aantal vragen al zo hoog is sinds de gemeente bijna acht jaar geleden is opgericht. ‘Ongeveer 200 raadsvragen. We noteren iedere vraag als raadsvraag. Daardoor is het aantal wellicht groter dan in de omliggende gemeenten.’ In het statistiekje is bij de gemeente Maasgouw wel een onderscheid gemaakt tussen bestuurlijke en ambtelijke vragen. Bij de gemeenten Echt-Susteren, Horst aan de Maas en Weert niet.

Drie vragen per maand
Dat ziet ook fractievoorzitter Rens Raemakers (D66), al vindt ook hij dat er wel iets te zeggen is voor de oproep van het college. ‘Het is denkbaar om bijvoorbeeld per persoon of per partij drie vragen per maand te stellen.’ Hem stuit tegen de borst dat het college de oproep ook meteen met de lokale media deelde. ‘Ik vind dat kwalijk. Dit is typisch een onderwerp om in het presidium te bespreken, maar daar heb ik er niets over gehoord. Als je dit via de media speelt maak je de bestuurscultuur er niet beter op. Overleg liever met de raad waar de problemen met de taakverdeling zitten.’

College bemoeit zich met taak raad
De raad kan zich te veel met de inhoud en details bezighouden, maar onlangs “bemoeide” het college zich ook met een taak van de raad door een onwelgevallige uitspraak van de Rekenkamer Leudal af te doen met de term “onaanvaardbaar”, vertelt Raemakers. ‘De Rekenkamer is onafhankelijk. Daar moet het college zich niet over uitlaten, want daar heeft het niets mee te maken. Andersom komt het dus ook voor. Maar los dat binnenskamers op. Waarom moet het meteen op internet?’

Informatie achterhouden
Er zijn ook raadsleden die juist schriftelijke vragen stellen, omdat ze het gevoel hebben dat het college anders informatie achterhoudt. Raemakers is daar “niet per se” een van. ‘Dat gevoel ligt meer bij een van de twee grote lokale partijen: Ronduit Open. Dat is nu de grootste oppositiepartij en zij stellen ongeveer 20 vragen per maand. Maar zij hebben dan ook 7 raadsleden. Overigens zijn dat wel goede vragen van deskundige mensen. We kunnen ook best om een splitsing in ambtelijke en bestuurlijke vragen, maar dat moet het college dan ook willen. Dat is een politieke vraag.’

Wedloop grote lokale partijen
In het jaarverslag 2013 van de griffier lijkt inderdaad een wedloop gaande tussen de grootste fracties: lokale partijen Samen Verder en Ronduit Open. Voor de coalitiebreuk in december 2012 zat Ronduit Open in het college. Daarna nam Samen Verder het als grootste partij over. In 2011 stelde Samen Verder nog 101 vragen, in 2013 slecht 38. Ronduit Open hield het in 2011 op 79 en stelde er in 2013 maar liefst 121. ‘Als coalitiepartij kun je vragen beter stellen aan de eigen wethouder, legt Cornelissen uit. En daarbij, als je ze officieel stelt, zijn ze allemaal inzichtelijk.’ Het wekelijkse overzicht van de raadsvragen lokt vragen uit van de media. 'Het is ook een middel om publiciteit te genereren.’