CDA na JP
Voor het CDA is het een historische week. Het Christen-Democratisch Appèl bestaat deze week 30 jaar. Het is ook de laatste week van Jan Peter Balkenende als minister-president. Na 3006 dagen vertrekt hij uit het Torentje naar zijn werkkamer thuis in Capelle aan den IJssel.
Het CDA, jaar na jaar, de grootste partij van Nederland heeft nu slechts 21 zetels in de Tweede Kamer, dieper is de partij nooit gezonken. Er is een machtsstrijd gaande tussen de rechtsen en de linksen binnen het CDA, tussen het protestantse smaldeel en de katholieken. Een rare strijd omdat de C van de partij steeds minder past bij de belevingswereld van Nederland anno 2010.
Het CDA zal zich opnieuw moeten uitvinden want de christelijke grondslag is niet meer genoeg om de klassieke middenpartij te kunnen zijn.
Is het allemaal de schuld van JP? De beeldvorming nu werkt niet mee. In 2002 was er het jongensachtige Harry Potter-effect dat het CDA veel stemmen opleverde. De neergang van het CDA was al ingezet aan het einde van de vorige eeuw. Balkenende keerde het tij en het CDA steeg van 29 naar 43 zetels in de Tweede Kamer. Bij de volgende verkiezingen hield hij het CDA boven de 40 kamerzetels, tot juni 2010.
Langzamerhand kantelde het Harry Potter-imago naar dat van een houterige man, die in de Kamer en voor de camera slecht uit zijn woorden kwam. En elk kabinet- Balkenende sneuvelde voortijdig. Of dat alleen aan de premier lag, is maar de vraag in deze roerige politieke tijden.
De verdienste van Balkenende, met de hulp van toenmalig minister van Financiën Gerrit Zalm, bestaat uit een jarenlang solide financieel beleid waardoor Nederland een toonaangevende economie is met een lage werkloosheid ondanks de crisis. Ook belangrijke hervormingen van de WAO en het zorgstelsel komen op zijn conto. In de beoordeling van Balkenende wordt dit vaak vergeten en voert zijn stijve presentatie de boventoon.
Deze week kwam er een einde aan zijn regeerperiode. Hij laat het CDA achter in een deplorabele staat. Maar misschien is dat ook de tijdgeest. Het CDA zal zich opnieuw moeten positioneren om als grote middenpartij zijn plaats te kunnen heroveren.
Van groot belang is wie hét gezicht van het CDA wordt. Verhagen als vice-premier óf de deze week gekozen kersverse fractievoorzitter van het CDA in de Tweede Kamer Sybrand van Haersma Buma. Of..? Het partijleiderschap ligt open. Wie heeft de sex appeal om het CDA weer op de kaart te zetten en dat inhoudelijk te onderbouwen?
Wel opvallend dat nu geen CDA prominent verder te horen viel op t.v. met een woord van waardering voor deze enorm integere hardwerkende vertrekkende minister president. Laat staan diegenen, die openlijk campagne hebben gevoerd tegen dit kabinet Rutte.
Als oppositieleider heb ik van Rutte een herinnering die ik niet fraai vond van hem.
De motie van wantrouwen van hem tegen Balkenende.
Rutte heeft wat goedgemaakt om hem nu als nieuwe minister president in zijn eerste persverklaring te prijzen en hem zelfs een groot man te noemen. Als je dat zo zegt ontstijgt dat de gebruikelijke wellevendheid jegens de voorganger, mag je aannemen.
Wat een onterecht verguisde premier is Balkenende geworden.
Wanneer afbraak oppositieretoriek geadopteerd wordt door oppervlakkige effectbejag-media ontstaat er zeker in die combinatie enorme imagoschade.
Balkenende liet dat teveel links liggen en pas in de verkiezingscampagne beet hij van zich af. De Vries heeft altijd als advies gehad nooit te wrijven in een vlek. De Vries, Balkenende en CDA hebben effect van langdurig gaande, eerder genoemde combinatie, onderschat en ook dat er helaas heel veel consumenten hiervoor zijn, die dit ook weer verspreiden.
In interview meldde Tony Blair tegenover Wouter Bos, dat de media een ongezonde rol speelt in politiek. In Engeland nog extremer dan hier. Oneliners en scoren, anders kun je inpakken als politicus. Zonder consumenten die zich hier gulzig opstorten, zou dit niet gebeuren!
Anders dan in 2002 stond Balkenende in de campagne van 2010 met lege handen t.a.v. immigratie en integratie. Politiek, behalve PVV, richtte zich vooral op economie en welke bezuinigingen.
CDA blijft verdeeld in pragmatisch Christelijk democratische blok en een iets kleiner ideologisch "Christelijk" "democratisch" blok aan linker flank. Dit t.a.v. multiculturele samenleving, immigratie en integratie.
Hetzelfde is gaande in Sociaal Democratie bij PvdA. Pragmatische sociaal democratisch deel t.o. ideologische/wensdenkende "sociaal" democratisch deel.. De laatste heeft hier de meerderheid. De zetels daar zullen op- en neergaan en als PvdA in oppositie tegenvalt, staat die zo weer op 15 zetels. Dan ontbrandt de interne richtingstrijd binnen PvdA ook weer
los.
Bij CDA mag men blij zijn als men rondom de 25 blijft hangen in komende jaren in dit kabinet. Dat Bleker de boeren weer terug haalt naar CDA. Een brede volkspartij in centrum, zoals het was, gaat bij deze CDA ledensamenstelling niet lukken.
Gaat de linkerflank domineren, wordt het daar zo weer een zeteltje of 15.
Ik wens Balkenende een mooie baan toe straks, nog lang een goede gezondheid en alsnog veel waardering voor zijn tomeloze inzet voor het land al die jaren!