Ken je gemeente in 100 etentjes

De ovenschotel en de nasi waren erg populair. Maar zelfs de mosselen, waar vooraf niet erg naar uitgekeken werd, smaakten prima. Burgemeester Marc Witteman van Stichtse Vecht at op 100 adressen in zijn gemeente en leerde zo wat de burgers bezighoudt. Hij kan het iedereen aanraden.

Goed leren kennen
Een jaar geleden startte Marc Witteman als burgemeester in Stichtse Vecht. 20 jaar had hij er al in het openbaar bestuur opzitten, de laatste jaren als gedeputeerde in Flevoland. Maar zo intensief als nu heeft hij zich nog nooit op een functie voorbereid: ‘Ik wist dat dit een plek was waar ik langere tijd wilde blijven. En dus wilde ik de 12 kernen van de gemeente goed leren kennen. Het idee ontstond om te vragen of burgers mij wilden uitnodigen om te komen eten.’ En dat wilden ze wel. Ruim 100 keer werd hij uitgenodigd. Handig was het ook, want hij woonde nog in Flevoland en logeerde daarom vaak in een Bed and Breakfast waar hij voor zijn eigen potje moest zorgen.

Nieuwer ter Aa
‘Het beviel zo goed dat ik al snel besloot om op alle uitnodigingen in te gaan’, vertelt Witteman. 29 januari 2015 was het eerste diner en onlangs sloot hij, na zo’n 100 etentjes, zijn tour langs de keukentafels van inwoners af. Alleen uit Nieuwer ter AA (600 inwoners) kwam geen uitnodiging. De overige 11 kernen van de gemeente heeft hij bezocht. Van goedkope huurwoningen tot luxe buitenplaatsen, van alleenstaanden tot een gezin met 10 kinderen, Witteman heeft ermee de maaltijd gedeeld en er veel van geleerd. ‘Je hoort heel verschillende verhalen over wat belangrijk is, hoe hun leven in elkaar steekt, hoe ze tegen de politiek aankijken en wat ze van een burgemeester verwachten.’

Verschillen
Ondanks de verschillen in leefomstandigheden en achtergrond de mensen ook zijn in zijn gemeente, Witteman neemt na alle gesprekken uiteindelijk mee dat de inwoners van de politiek vaak hetzelfde verwachten. ‘Wij hebben hier een behoorlijk roerige tijd gehad op het gemeentehuis en in de politiek zijn we nogal gewend de verschillen te benadrukken. Inwoners verwachten eigenlijk veel meer eensgezindheid. Zoek de overeenkomsten in plaats van de nadruk te leggen op de verschillen. Dat hoorde ik vaak en daar kan ik in mijn rol als bruggenbouwer ook wel wat mee.’

Persoonlijk verhaal
Witteman denkt met plezier aan de etentjes terug. ‘Soms had ik niet veel tijd en moest ik om half acht al weer op het stadhuis zijn voor een vergadering. Maar regelmatig was het heel gezellig en bleef ik wat langer hangen.’ Zo sprak hij uitgebreid met een Irakees vluchtelingengezin over hoe het is om in een vreemd land te wonen. En met een alleenstaande oude mevrouw over haar persoonlijke verhaal als oorlogskind. Met twee mensen die voor de gelegenheid ook de buren hadden uitgenodigd en achteraf bedachten “dat gaan we vaker doen”. Ook schoof hij aan bij het Empty Nest Dinner, een stel mensen dat het lastig vond altijd met z’n tweeën te eten nadat de kinderen uit huis waren vertrokken. ‘Zij hadden gelijkgestemden uitgenodigd en aten nu met regelmaat samen. Mooi om te zien dat ze op die manier ook al bezig waren hun eigen eenzaamheid op te lossen.’

Advies
Witteman heeft het contact met de gastvrije inwoners van zijn gemeente niet verbroken. ‘Ik heb altijd gezegd als ik hun huizen verliet dat ze me kunnen bellen of mailen als er iets is. Daar is nu het idee uit ontstaan om met deze mensen een soort burgemeesterspanel op te zetten. Het zijn in totaal ruim 300 mensen en daarmee houd ik contact. Ze mogen ongevraagd advies geven, of soms kan ik ze om advies vragen. Dat doen we niet openbaar, want dat waren die etentjes ook niet en mensen praten nou eenmaal makkelijker als het niet openbaar is.’ Inmiddels heeft Witteman samen met zijn vrouw een mooi huis in het buitengebied, vlakbij Kockengen gekocht. Dus eten doet hij weer gewoon thuis. 

Burgemeester Witteman heeft een facebookpagina met daarop alle foto's van zijn etentjes.