Mystery Burger: Politici moet je de mond niet snoeren
De regel in de gemeente Beemster is dat raadsleden alleen in de commissievergadering vragen mogen stellen aan de wethouder en niet in de raadsvergadering. Dit leidt tot vreemde situaties.
Als er iemand een mening heeft, dan is het wel een politicus. In de raad van de gemeente Beemster wordt dat feit nog veel te weinig onder ogen gezien.
De gemeenteraad van Beemster heeft een bijzonder systeem ontwikkeld om de besluitvorming vlotter te laten verlopen. Aan het begin van de avond is er één commissievergadering voor de meningsvorming en het bepalen van standpunten. Opvolgend – na tien uur ’s avonds - is er de raadsvergadering, waar de besluiten worden genomen. In de commissie stellen de raadsleden onder andere vragen aan wethouder Jan Klaver (VVD) over uiteenlopende onderwerpen. Deze gaan over de verhuur van het gemeentehuis, de situatie rond buslijn 129 en een mogelijke informatieavond over de toekomst van de bibliotheek. Ook wordt gevraagd naar de rol van het Hoogheemraadschap rond het opknappen van de afslag bij de A7.
Wethouder Klaver kent het klappen van de zweep. Zijn antwoorden zijn kort en bondig, en lijken inhoudelijk te kloppen. “Natuurlijk weten wij dat onze ambtelijke organisatie naar Purmerend gaat en dat het gemeentehuis vrij komt. Zodra er iets te melden is, kom ik bij u terug”, zegt hij over het gemeentehuis. Over rol van het Hoogheemraadschap bij de snelweg is hij duidelijk. “Die locatie is van hen en de verantwoordelijkheid ligt bij hen. Donderdag zit ik met het Hoogheemraadschap om de tafel”. Dan is er buslijn 129. “De nieuwe exploitant van buslijn 129 wil de dienstregeling herzien en daar heeft zij recht op. De lijn komt nog langs tijdens de behandeling van het gemeentelijk verkeersplan.” Ten slotte de bibliotheek. Klaver: “In april 2013 hadden we hier al een informatiebijeenkomst over. Dat vond en vind ik voldoende.”
Als hij klaar is, wil raadslid Nico de Lange (Beemster Polder Partij) reageren op Klavers antwoord over lijn 129. Maar voorzitter Peter de Waal (PvdA) wil dit niet. “Uw vragen zijn hier niet bedoeld als discussiepunt”, zegt hij. De Lange: “Wij zijn voor het behoud van het goede en daarover moet de wethouder nadenken”. Vlugt drukt D66-raadslid Marian Seegers haar microfoon aan: “Als de BPP mag reageren, dan wil ik ook iets zeggen”. Voorzitter De Waal: “Maar we gaan dit straks nog bespreken. Nou, vooruit dan”. Seegers zegt de bewaren van de BPP over de route van buslijn 129 te onderschrijven. Na haar statement wil BPP-raadslid Jonk nog iets weten over de informatieavond inzake de bibliotheek. “Wilt u na 19 maart nog een informatieavond organiseren?”, vraagt ze aan Klaver. Hij zegt toe het verzoek mee te nemen in de overdracht aan zijn opvolger.
“Dan hebben we de vragen gehad en gaan we door naar het volgende agendapunt”, zegt voorzitter De Waal opgelucht. “Nee, voorzitter. Ik wil toch nog wel even mijn reactie geven over de afslag van de A7”, zegt Arie Commandeur (CDA). Hij krijgt één minuut. “De wethouder heeft in dit opzicht te weinig ambitie getoond. Als u dit van meet af aan had opgepakt, dan was het gerealiseerd. Regel dit nog voor 19 maart!” Commandeur is klaar en De Waal kijkt ongemakkelijk de zaal in: “Hadden er nog andere mensen behoefte aan een minuut? Nee? Dan gaan we door”.
De regels van de commissievergadering zijn helder: geen reacties geven op de antwoorden van de wethouder. Echter, de raadsleden wilden dit toch en daardoor werd het lastig voor voorzitter De Waal. De oplossing is eenvoudig: geef de raadsleden gewoon de kans om hun mening te geven. Zij zijn immers politici. Het is hun core business om vragen te stellen en hun mening te verkondigen. Met heldere spelregels moet dit kunnen.
Vergaderingen hoeven niet tot 12 uur te duren maar een normale communicatie tussen dagelijks bestuur en raad lijkt mij op z'n minst gewenst.