Aasgieren

Schaamteloos wordt het enige overlevende kind zelfs gebeld door een journalist terwijl dit jongetje van alles verstoken misschien nog niet eens wist wat zijn ouders en hem zelf is overkomen. Schandelijk gedrag.

Het verweer van de media is tamelijk slap, men stelt: “De mensen hebben “recht “op dit nieuws”. Maar dat argument  is natuurlijk zo doorzichtig als wat en dient om te verbergen dat er wekenlang winst gegenereerd wordt door deze ellende.

Gebeurt al jaren zo maar omdat het nieuws van betrekkelijk dichtbij komt raakt het ons. Ellende van verder weg interesseert ons beduidend minder.

Natuurlijk kan men beweren dat de media een morele verantwoordelijkheid hebben en dat is natuurlijk zo, maar ook geeft het ons ook een blik in onze eigen persoonlijke spiegel. De spiegel van de media laat zien dat morele overwegingen het onderspit delven ten opzichte van de “vraag van de markt”.

Maar die markt, dat zijn wij.

Blijkbaar willen wij dit soort nieuws dus ook. De media maken alleen winst omdat wij dat toestaan. Als wij niet kopen vervliegt de winst. Dus wie zijn dan nu werkelijk de aasgieren in dit geval, de media of wijzelf? Als wij niet consumeren maakt de producent geen winst en hij of het product verdwijnt.

Het doet me denken aan de manier waarop destijds de supermarkten zijn gedwongen om hun manier van winst maken tegen het licht te houden en aan te passen aan de wens van de klant omdat wij, de consument, de zaak boycotten. Dat werkt dus blijkbaar. Als wij consumenten een producent massaal de rug toekeren staat deze machteloos en haalt bakzeil.

De consument heeft dus zeker macht….maar is tegelijkertijd dus zeker niet gevrijwaard van verantwoordelijkheid voor het reilen en zeilen van de maatschappij zoals wij die kennen.

Politiek geeft de maatschappij vorm en er werd halverwege de jaren tachtig onder Lubbers en Kok gestart met een nieuw en op Amerikaanse leest geschoeid sociaal economisch systeem. Er is toen bewust afstand genomen van het idee dat we gezamenlijk de omgeving kiezen en vormen waar we in wensen te leven. Consumeren en niet nadenken werd en is de boodschap. Individualisme werd en is verheven boven het stimuleren van een gevoel van gezamenlijkheid en praktische moraliteit. De desastreuze resultaten van deze manier van denken en handelen zien we de laatste tijd duidelijk om ons heen. Europa kraakt in zijn voegen en brokkelt af.

Ook de media zijn al lang niet meer een beschouwer van onze maatschappij maar naar winst op jacht zijnde bedrijven, net als alle andere bedrijven overigens.

 En hoe groter het bedrijf,  hoe meer nietsontziend dit streven naar winst zich manifesteert.

Toch drijft dit systeem op ons, de consument. Het geeft ons, als massa, tegelijkertijd macht.

Maar willen we iets veranderen dan zullen we zelf in beweging moeten komen.

Kan dat niet via de geijkte kanalen omdat we bijvoorbeeld menen dat de politiek zijn geloofwaardigheid kwijt is, dan raken we het systeem in het hart en gaan we sturen door gericht te consumeren.

Dit is overigens geen nieuw fenomeen. Mahatma Ghandi en de mensen uit India hebben op deze vreedzame manier het destijds zeer machtige Britse Imperium op de knieën gedwongen.

Ach, als je het zo bekijkt dan is het vorm geven van onze maatschappij op deze manier een makkie natuurlijk.………nu alleen nog even doen.