'De Krom heeft geen oog voor situatie Limburg'

Het Werkvoorzieningschap Oostelijk Zuid-Limburg is teleurgesteld in de reactie van staatssecretaris De Krom op de vragen die het schap hem gesteld heeft. ‘Hij heeft totaal geen oog voor de situatie in Zuid-Limburg’, zegt wethouder Caroline Szalata-Thomas van Kerkrade en voorzitter van het WOZL.

Historisch gegroeid
De werkvoorziening had aan De Krom een brief geschreven om de speciale situatie van Zuid-Limburg uit te leggen en te vragen om meer tijd en meer geld voor de overgang naar de nieuwe Wet werken naar vermogen. ‘De plannen van de staatssecretaris zijn landelijk, maar hij heeft geen oog voor de regionale verschillen’, aldus Szalata. Zuid-Limburg heeft te maken met relatief veel Sw’ers en de loonkosten zijn hoog. ‘Dat is historisch zo gegroeid, daar kunnen we niets aan doen’, vertelt Szalata. ‘Want als we aan de rechtspositie van mensen komen, dan hebben we – terecht – de vakbond op ons dak.’

400 miljoen
De Krom wijst erop dat als er in Zuid-Limburg tekorten ontstaan een beroep gedaan kan worden op de pot van 400 miljoen euro die er is om problemen in de transitie op te vangen. Als er in Limburg meer problemen zijn dan elders, zal een groter deel uit die pot naar Limburg gaan, zegt hij. Maar Szalata betwijfelt of haar regio genoeg geld zal krijgen.

Feit
Een werknemer in de Wsw kost gemiddeld 27 duizend euro per jaar, valt op te maken uit de berekeningen. Maar De Krom ‘deelt die aanname niet’, schrijft hij. ‘Dat kan hij wel roepen’, reageert de voorzitter van het WOZL, ‘maar dat is gewoon een feit bij ons.’ Het maakt de discussie over de positie van Limburg lastig.

Minder instroom
Om het aantal Wsw’ers, en dus de kosten, snel naar beneden te brengen vroeg het werkvoorzieningbedrijf aan De Krom of het de verhouding uitstroom/instroom mocht vergroten. De Krom heeft die op 3:1 gezet. Voor elke drie mensen die uit de Wsw stromen, mag er één instromen. Szalata wilde die verhouding opschroeven naar 9:1 om zo de daling Wsw’ers sneller te laten verlopen. ‘Financieel zou dat voor ons een opening zijn, omdat we dan een snellere daling van loonkosten hebben’, aldus de wethouder. Maar teleurgesteld voegt ze eraan toe ‘dat wil hij ook al niet.’

Artikel 12
In het werkvoorzieningschap zitten 11 gemeenten. Enkele komen volgens Szalata in grote problemen als er niets aan de plannen van het kabinet veranderd. ‘Er zijn gemeenten die als ze het volledige budget voor re-integratie in het tekort van de Wsw zouden storten nóg te kort komen’, vertelt ze. ‘En dat mag niet eens.’ Bovendien zou er dan geen geld voor re-integratie van andere groepen over blijven. 'Voor enkele gemeenten wordt gevreesd dat ze een Artikel 12 gemeente worden', aldus Szalata.

Wrang
Er rest Szalata niets anders dan te werken aan een transitieplan. Ook blijft ze bezig de situatie in Limburg onder de aandacht van politici te brengen. Maar veel hoop dat De Krom nog op andere gedachten gebracht kan worden, heeft ze niet. 'En dat is wel heel wrang.'