Wie is de baas

Marc Chavannes (De Correspondent) gaat verder: Economie is de Baas van de Democratie. Het heeft wat van een toneelstukje - net als met Sinterklaas: niemand gelooft erin maar we doen alsof, voor de kinderen. Hoewel, Sinterklaas is van alle tijden en scepsis naar politici ook. Ex-wethouder Pieter Hilhorst merkt op in zijn lezenswaardige boekje ‘De belofte’: ‘Politiek is reputatie-economie’.

Imagodemocratie. Mediacratie. Wie is de baas?
 

Luisteren is ook een democratie-dingetje. Hilhorst haalt een documentaire aan, genaamd ‘The Yes Men’, waarin milieu-activisten zich voordoen als mensen van de Wereldbank. Ze slagen er - in een net pak - in om in een debat ‘namens’ de Wereldbank te spreken, maar zeggen gewoon hetzelfde als wat ze altijd betogen. Het duurt hilarisch lang voordat de toehoorders dat doorhebben. Hilhorst noemt dit de Yes Men Law: voordat iemand zijn mond opendoet, denken wij al te weten wat ie gaat zeggen en als ie wat anders zegt, horen we het niet.

Er is volgens de ex-wethouder sprake van een Democratisch Vermoeidheidssyndroom. Niemand wil de democratie om zeep helpen - m.u.v. jihadisten of zo - maar niemand is tevreden over ‘de politiek’. Dat zijn we trouwens nooit geweest. Altijd gedoe. Met tevreden burgers krijg je geen politieke partijen, netzomin als met burgers onder een dictatuur. Dus het gedoe en de vermaledijde ‘kloof‘ horen erbij.  Maar toch, onpersoonlijk en grootschalig contact leidt tot steeds minder vertrouwen.

Net als in de zorg: je hebt het meeste vertrouwen in de professional die je kent: je huisarts, de onderwijzer van je kind. Er is veel minder vertrouwen in de beleidsmedewerker op het gemeentehuis of in de indicatie/wijkteams of de zorgverzekeraar of de woningbouwcorporatie. Mijn Zaanse ‘rooie’ opa was vroeger in zijn vrije tijd bestuurslid van de woningbouwcorporatie die hij zelf mede had opgericht, hij woonde ook in zo’n woninkje met oma en elf kinderen. Iedereen kende en vertrouwde hem. En clubs zoals ‘mijn’ Familysupporters en het veelgeprezen Buurtzorg doen ook ‘ouderwets’ goed werk, gestoeld op kleinschaligheid en vertrouwen. Uuhhh, wat wil ik nu eigenlijk betogen? Ik weet het ook niet meer. Enfin.

Sinterklaas bestaat.  

Mechtild Rietveld 
Meer columns van Mechtild Rietveld leest u hier.