Welkom in de jungle
‘Ach, er zijn zoooo veel clubjes’, zei mijn vriendin - 35 jaar als kinderpsycholoog werkzaam - toen ze hoorde van mijn nieuwe baan bij de Opvoedpoli. OpvoedWat?
Zelf zat ze in haar begintijd bij de GG&GD, toen werd dat RIAGG, toen Mentrum en nu heet het Arkin. En bij Arkin zit ze nu bij iets dat PUNT P heet. Volgt u het nog? Nou, mijn vriendin niet meer. Ze doet haar werk, dat hetzelfde blijft, nl. kinderen helpen. De managers organiseren daar dan allerlei ingewikkelds omheen, zijn aan het coördineren en afstemmen, sluiten convenanten met elkaar, doen hun zegje op de duizenden congressen en symposia. Steeds meer managers, het lijkt op een Mexicaans leger: meer generaals dan soldaten. Net zoiets als bij de NS en Prorail (maar dan erger). Daar valt wel eens een trein uit. Net zoals er kinderen tussen de vele wallen en schepen terechtkomen.
GGD, dat is al zo’n oud begrip, dat kennen we wel. En RIAGG, okee, in die afkorting zit, als je goed kijkt, iets in van geestelijke gezondheidszorg. Maar Mentrum? Het Latijnse woord ‘mens’ betekent ‘geest’, dus als je heel intellectueel nadenkt, kom je wel achter de beweegreden voor zo’n naam, min of meer. Arkin dan? Doet me denken aan een Viking. Of een stripheld. Er zit vast een diepe gedachte achter. Of een duur logo-bureau. PUNT P is mij ook een raadsel. Of wat denkt u van MOC ‘t Kabouterhuis? Naast Arkin heb je in Amsterdam ook nog Altra (?), Spirit (okee, daar zit ook iets van ‘geest’ in), Bascule (snap ik enigszins, gezinnen moeten immers ‘in balans’ zijn om het goed te doen voor hun kinderen).
Het één is ‘jeugdzorg’, het andere ‘jeugd-ggz’ en daar schijnt ook een groot verschil in te zijn. En dan heb je nog streetcornerwerk, stichting MEE en nog veel, véél meer doosjes waar zorgaanbod in zit. Mijn nieuwe baas noemt dat het ‘doosjessyndroom’, een ernstige aandoening. En dit is alleen nog maar Amsterdam! Een monster van Frankenstein of ‘de betonnen wereld van de jeugdzorg’, aldus de Amsterdamse wethouder Asscher. En iedereen bedoelt het natuurlijk goed.
Welkom in de jungle van de jeugdzorg, zegt mijn vriendin en ze zegt voorlopig verder niets want ze ‘wil het mij niet tegenmaken’. En misschien gedij ik er wel als ‘bureaucratisch deskundige’, na 30 jaar ambtenaarlijk bestaan bij de gemeente Amsterdam.
Ik hoop maar dat gemeenten niet nog meer Mexicaanse generaals gaan toevoegen als zij de zorg voor de jeugd gaan overnemen in 2015 (?).
Mechtild Rietveld
Die overtuiging leeft in Deventer. Net als in een aantal andere steden zijn hier vangnetten ontwikkeld waarin gemeente en lokale organisaties op het gebied van onder meer welzijn, wonen, zorg, onderwijs en politie nauw samenwerken. In de samenwerking draait alles om oplossingen vinden en kansen creëren voor jongeren. Daar hoort bij dat je ervaringen deelt, resultaten zichtbaar maakt en je professionaliteit steeds naar een hoger niveau brengt.