Vrije zorgkeuze en de Jeugdwet
Vorige keer schreef ik over zorgverzekeraars, woekerpolissen en de komende stemming in de Eerste Kamer over de afschaffing van de vrije zorgkeuze. Hoewel, zo ‘vrij’ is die keuze al niet meer, materieel zwaar ingedamd door het inkoopbeleid van zorgverzekeraars. En nu lag dan de formele afschaffing voor. Inmiddels is er een hoop gebeurd in het Haagse.
De ‘vrije’ zorgkeuze blijft. Voorlopig. Iedereen politiseert nu de gang van zaken, maar waar het om ging was toch echt inhoud: de patiënt/cliënt die zich totaal zou moeten schikken in de keuzes en het woud van polissen van zijn verzekeraar. Tenzij je duurdere polissen kunt betalen én tenzij er artsen en andere zorgaanbieders overblijven om uit te kiezen. Velen zijn al failliet, vooral kleinere zorgaanbieders. Wel mag je elk jaar kiezen voor een andere verzekeraar cq polis. Maar die keuze is nep: er zijn immers vier grote verzekeringsconglomeraties die 90% van de ‘zorgmarkt’ in handen hebben.
Weg checks & balances tussen burgers, artsen en de zorgfinanciers (dat zijn wij zelf als premie- en belastingbetaler die ons geld moeten toevertrouwen aan de particuliere verzekeringsconglomeraten). Ziekenhuizen fuseren dus nu als gekken en worden zodoende too big to fail. De zorgverzekeraars klagen daar zelfs over! Terwijl ze zelf ook too big to fail zijn geworden, ha! Zo hou je elkaar in balans, maar de burger is de dupe.
De minister pruttelt. Immers, ‘haar’ zorgverzekeraars hebben niet alleen verstand van verzekeringen, maar ook van zorg. Tja, zoals ze vast ook verstand hebben van uuuhhh het repareren van je auto, nu ze immers naast hun zorg- ook bv. autoschadeverzekeringen aanbieden. Zo breng je als verzekeraar de kosten omlaag van de garages …. uuh, ik bedoel de zorg. En nu grijpt de minister naast deze mooie en goedbedoelde kans. Ideetje: kan ze niet gewoon de maximale tariefvaststelling (doet NZa) omlaag brengen met bv. 20%? Ongecontracteerde zorgaanbieders/artsen doen het al jaren met die 80%.
Die verdomde Eerste Kamer. Gemeenten nemen nu een deel van de zorgverzekeraars over, nl. de financiering van de jeugd-GGZ (thans zo’n 1,5 miljard euro, dacht ik?). De Jeugdwet geeft enige vrije keuzeruimte aan ouders en jeugdigen. Veel (niet alle) gemeenten zijn evenwel hard bezig vanalles toch dicht te timmeren via hun ‘inkoopbeleid’. Ouders en jeugdigen moeten van goeden huize komen, willen ze hun eigen keuze voor jeugdhulp mogen volgen, laat staan iets te mogen kiezen buiten ‘de regio’. Dat wordt één groot beschikkingen- bezwaar- en beroepcircus, voorspellen sommigen. Ben benieuwd.
Mechtild Rietveld
Meer columns van Mechtild Rietveld leest u hier.
Reacties: 2
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.