Naaiatelier met missie in gevarenzone

Naaiatelier ‘Mode met een Missie’ dreigt te sterven in schoonheid, nu aan meerdere kanten de financiering opdroogt.  ‘We zitten aan alle kanten klem,’ zegt initiatiefneemster Rietje Compiet. ‘Niet bij gebrek aan animo, maar omdat er overal bezuinigd wordt.’

Ideële grondslag

Mode met een Missie is een in meerdere plaatsen gevestigd naaiatelier op ideële grondslag, dat dak-en thuislozen, vrouwen met een verslavingsverleden of psychiatrische achtergrond dagbesteding biedt. Vaak geschiedt dat in combinatie met een leerwerktraject, om de kans op (betaald) werk als coupeuse, te vergroten. De handgemaakte kleding wordt onder het label Ami-e-toi op de markt gebracht. De financiering van Mode met een Missie komt voor een groot deel uit gemeentelijke participatiebudgetten, reïntegratiepotten en de AWBZ.

Vrouwen staan ver van maatschappij

2 oktober liet de Amersfoortse (leer)werkvoorziening Amfors weten als gevolg van bezuinigingen de samenwerking met Mode met een Missie te beëindigen per 2013. Tot leedwezen van Amfors-directeur Linde Maas. ‘De vrouwen staan vaak ver af van de maatschappij. Door middel van projecten als Mode met een Missie verkleinen we die afstand.’ In Amersfoort zijn tot eind dit jaar ongeveer 25 vrouwen aan het werk. Volgens Maas wil Amfors in samenspraak met de gemeente een oplossing vinden voor de naaisters, ‘zodat ze eind december niet tussen wal en schip belanden’.

Minder steun goede doelen

Het Amersfoortse atelier is niet het enige dat aan een zijden draadje hang. ‘In Amsterdam is het al einde verhaal,’ zegt Compiet. ‘Arnhem staat ook sterk onder druk, maar gelukkig zijn daar weer openingen voor 2013. Niet alleen de overheid heeft minder geld, ook goede doelen die ons steunen hebben beduidend minder inkomsten. Zo wordt de spoeling wel erg dun. Ik hoop dat we het volhouden.’

Voorbeeld maatchappelijk ondernemen

Mode met een Missie startte in 2005 en werd bejubeld als voorbeeld van maatschappelijk ondernemen. Nadat bleek dat er veel animo voor was werd het aanvankelijk Arnhemse initiatief uitgerold naar Amsterdam, Apeldoorn,  Eindhoven, Tilburg, Nijmegen en Utrecht. De patronen van Ami-e-toi zijn door jonge modeontwerpers gemaakt. Elk kledingstuk van de modelijn bevat een tweedehands detail, als symbool voor ‘een tweede kans’ in het leven. Rietje Compiet is niet van plan de handdoek in de ring te gooien. ‘We zetten al onze creativiteit in om nieuwe inkomstenbronnen aan te boren.’