Veilige Publieke Taak 2.0
Ik roep minister Opstelten dan ook op om snel werk te maken van regelgeving die het mogelijk maakt om het noemen van namen en belasteren van frontlijnprofessionals per definitie te bestraffen met een boete van laten we zeggen 10.000 euro per overtreding.
Professionals werkzaam in de jeugdbescherming werken onder moeilijke omstandigheden. Zij moeten per definitie pijnlijke beslissingen nemen over het lot van kinderen en gezinnen in de knel. Dit zijn vaak gezinnen waar heel veel aan de hand is en waar agressie aan de orde van de dag is. Waar andere organisaties kunnen stoppen vanwege complexiteit en agressie, moet jeugdbescherming in het belang van kinderen doorzetten.
Als maatschappij en in afgeleide als organisatie, is het belangrijk om voor deze professionals de randvoorwaarden te creëren waarin zij dit complexe en soms gevaarlijke werk kunnen doen. Over de fysieke veiligheid zijn goede afspraken gemaakt en in het kader van het project “Veilige Publieke Taak” is de snelle vervolging van agressie tegen jeugdbeschermingsprofessionals goed geregeld. Net als bij agressie tegen bijvoorbeeld politie of ambulancepersoneel eist het OM standaard hogere straffen.
Met de opkomst van sociale media is een nieuwe vorm van agressie tegen hulpverleners aan het ontstaan, te weten het publiceren van namen van professionals op sites als GeenStijl of via twitter, het hacken van Facebook en het openbaar maken van privé telefoonnummers. Een en ander gaat uiteraard gepaard met de nodige, alle grenzen overschrijdende, bedreigingen, beschuldigingen en beledigingen. Dit maakt dat de grens tussen werk en privé volledig vervaagt en professionals in hun privacy worden aangetast. Dit leidt tot een onveilig werkklimaat, waardoor jeugdbeschermers worden belemmerd hun werk goed te doen. Die kunnen de aan hun toevertrouwde kwetsbare kinderen alleen goed beschermen wanneer zij zelf door de samenleving en hun organisatie worden beschermd.
Vandaar dat Jeugdbescherming Regio Amsterdam (voorheen Bureau Jeugdzorg) altijd alle (juridische) middelen zal inzetten om de privacy van haar medewerkers te beschermen en op de persoon gerichte lasterlijke acties te stoppen. Alhoewel sommigen graag proberen het anders voor te stellen, gaat het daarbij nooit om pogingen om inhoudelijke kritiek, hoe onjuist en onterecht veelal ook, op het functioneren van de jeugdbescherming de kop in te drukken. Medewerkers van Jeugdbescherming doen hun werk onder verantwoordelijkheid van de organisatie waarvoor zij werken. Kritiek op hun functioneren kan en mag gewoon als kritiek op Jeugdbescherming Regio Amsterdam worden geuit.
De jurisprudentie leert dat we daarmee in ons recht staan. Er is echter wel een groot probleem. Het kwaad moet eerst geschied zijn alvorens het met succes te kunnen aanpakken. Tegen de tijd dat de persoon/organisatie in kwestie is veroordeeld tot het verwijderen van namen en op de persoon gerichte laster op straffe van een dwangsom, heeft die informatie zich al onherstelbaar verspreid over het internet. Vandaar dat het tijd wordt voor “Veilige Publieke Taak 2.0”. Ik roep minister Opstelten dan ook op om snel werk te maken van regelgeving die het mogelijk maakt om het noemen van namen en belasteren van frontlijnprofessionals per definitie te bestraffen met een boete van laten we zeggen 10.000 euro per overtreding.
Mensen mogen van de jeugdbescherming vinden wat ze willen, maar van haar medewerkers moeten ze afblijven. Die verdienen het door de overheid te worden beschermd, zodat zij hun moeilijke werk, het beschermen van kinderen in de knel, onder optimale omstandigheden kunnen blijven doen.
Erik Gerritsen
Meer columns van Erik Gerritsen leest u hier.
U heeft het over uw professionals. Goed, na de implicatie van de wet 'professionalisering jeugdzorg' zullen uw medewerkers dit inderdaad worden, als ze de beroepsopleiding hebben, een beroepsregister ingesteld is en de tuchtrechtspraak geregeld.
Een professional als een arts, advocaat, rechter of politieman, zet zijn naam onder de zaken die deze verricht, zo zet iedere arts zijn naam onder een reept of verwijsbrief, iedere rechter zet zijn naam onder een uitspraak en iedere politieagent vermeldt de eigen naam onder een proces-verbaal.
U wilt kennelijk anders voor uw medewerkers: anonieme meldingen als basis voor hun handelen, anoniem werken en liefst ook anonieme indicaties voor uithuisplaatsingen, alles onder het mom van 'bescherming van uw medewerkers'.
Als u de jeugd zó goed beschermt als u doet voorkomen, dan willen uw medewerkers juist graag met naam genoemd worden: wie wil er immers niet dat kinderen de juiste hulp thuis krijgen, dat kinderen gelukkig kunnen zijn met hun ouders en als er problemen zijn jeugdzorg klaar staat met de hulp die ouders en kinderen wensen?Uw medewerkers, of u ze nu 'O&K-adviseurs', jeugdbeschermers' of 'save-werkers' noemt, dat is om het even, zullen graag met naam vermeld willen worden als ze ook wérkelijk goede hulp aan ouders zouden bieden. (Als de 'helden van jeugdzorg' zoals zij zichzelf enige jaren geleden in een krant betitelden!) Helaas voor u is het beeld anders: als er een instantie gewoonweg zaken 'anders voorstelt' en er alles aan doet om gezinnen te ruïneren, kinderen uit huis te plaatsen en als kinderen in de jeugdzorg terecht komen dat gewoonweg blijkt dat 'seksueel misbruik structureel is', dan is er wat mis. Het gaat om hun feitelijk handelen en eerlijkheid. Mijn woorden hier kan u misschien hard en onaardig vinden, maar ik weet mij gesteund door het rapport van de Nationale Ombudsman van december 2013 en het rapport Samson.
Als jeugdzorg bestaat uit bedreigen en negeren van ouders, kinderen om de meest onzinnige redenen uit huis plaatsen, het afvinken van protocollen en vooral ouders slepen in eindeloze vernederende rechtelijke procedures, dan is er iets ernstig mis met 'jeugdzorg'! De cijfers over UHP liegen er ook niet om: Nederland heeft het hoogste aantal van de westerse wereld....200x zo hoog als in België bijvoorbeeld.... Alles is in dienst van uw 'industrie die jeugdzorg heet'! Critici probeert u aan alle kanten het zwijgen op te leggen. Ik neem dan ook aan dat deze reactie van mij hier snel verwijderd zal worden. Ook voorspel ik dat ook u mij voor de rechter zal gaan dwingen om te zwijgen.
Ik zwijg niet: zwijgen maakt medeplichtig aan de misstanden rond 'jeugdzorg'!
Ik pleit er daarom ook voor om opheffing van iedere anonimiteit + beëdiging van jeugdzorgwerkers. Bovendien: anonimiteit zou ook het gehele tuchtrecht voor jeugdzorgwerkers uithollen: je kan immers niet iemand anoniem aanklagen!
Alleen mensen die iets te verbergen hebben hullen zich in anonimiteit. Ik heb niets te verbergen en daarom zet ik hier zelf mijn eigen naam onder.
Nico Mul