Tweemaal is scheepsrecht in nieuwe schuldenwet

Staatssecretaris Tamara van Ark (Sociale Zaken en Werkgelegenheid, VVD)  wil dat gemeenten na het ontvangen van twee signalen zelf contact met schuldenaars kunnen opnemen. Voorstellen voor de wijziging van de Wet gemeentelijke schuldhulpverlening (Wgs) die dat mogelijk moeten maken, zijn ter internetconsultatie gepubliceerd.

Contact met schuldenaar

De voorgestelde wijzigingen houden concreet in dat gemeenten sneller op de hoogte worden gesteld van schulden van inwoners doordat veelvoorkomende schuldeisers worden verplicht betalingsachterstanden te melden bij de gemeenten. Zo worden zorgverzekeraars onder het voorstel verplicht om na 4 maanden wanbetaling een signaal naar de woongemeente van een schuldenaar te sturen. Voor nutsbedrijven geldt een termijn van drie maanden en voor woningverhuurders een termijn van twee maanden. Als een gemeente van twee ‘vindplaatsen’ een signaal ontvangt, is het de bedoeling dat zij contact opneemt met de inwoner in kwestie.

Uitwisselingspunt

Het wetswijzigingsvoorstel moet ook mogelijk maken dat gemeenten makkelijker kunnen beschikken over relevante gegevens over schuldenaars. De bedoeling is dat er voor die informatie op termijn één uitwisselingspunt komt waarbij onder andere ook het UWV, het Centraal Justitieel Incassobureau, het Bureau Kredietregistratie en deurwaarders zijn aangehaakt. De Autoriteit Persoonsgegevens moet zich nog uitspreken over de voorgestelde wetswijzigingen.

Schuldhulpbranche blij met proces

De NVVK, brancheorganisatie voor de schuldhulpverlening en sociaal krediet, laat bij monde van een woordvoerder weten blij te zijn met de manier waarop de voorgenomen wijzigingen van de Wgs tot stand zijn gekomen. ‘De staatssecretaris is uitgebreid in gesprek geweest met het veld voordat de tekst is opgesteld.’ De NVVK wil inhoudelijk nog niet al te diep ingaan op de voorstellen. ‘Daarvoor willen wij het voorstel eerst bespreken met onze leden’, aldus de woordvoerder. Wél vindt hij de voorgestelde wijzigingen veelbelovend zijn op het gebied van gegevensuitwisseling. ‘Nu is het nog zo dat de privacywetgeving als effect heeft dat schuldhulpverleners óf  wel heel vrij omgaan met de privacy waardoor zij op termijn tegen de lamp lopen, óf dat zij zo risicomijdend handelen dat er in feite niets gebeurt. De nieuwe wetgeving creëert ruimte tussen die twee uitersten.’