Tramconducteurs
Simon Carmiggelt heeft in Het Parool destijds veel columns geschreven over de legendarische humor van de Amsterdamse tramconducteur. Die was zo groot dat je als argeloze lezer wel eens de indruk kreeg dat de Amsterdammer zich schuddebuikend rond liet rijden. Van het ene café naar het andere en van het ene feestje naar het andere.
Maar of het met de Amsterdamse gein nog wel goed gesteld is, vroeg ik mij af toen ik het bericht las dat het personeel van het Gemeentelijk Vervoer Bedrijf in de garage Noord niet langer kerst mag vieren. De leiding van het GVB vindt het kerstfeest niet meer passen in de multiculturele samenstelling van het bedrijf. Volgens woordvoerder Brit Wijkniet van de GVB moet je het zo zien: ‘Net als bij het suikerfeest zullen er weer lekkere hapjes zijn op de eindpunten. Maar een feest kan ook in de zomer gegeven worden’. Ja, waarom eigenlijk niet? I’m dreaming of a white Christmas, maar dan midden in augustus. En het loofhuttenfeest, midden in de winter.
De personeelsvereniging, die trouwens zelf al lang een multiculturele samenstelling heeft, is mordicus tegen. ‘Met de drankjes en de loterij werd al rekening gehouden met de afkomst van de leden’, lees ik. Maar vooralsnog weet het GVB van geen wijken. Volgens Het Parool krijgt het tram- en buspersoneel ‘ook de adressen niet meer van langdurige zieke collega’s, bij wie het bestuur in het verleden met een bloemetje op ziekenbezoek ging’.
Zielig, maar zo hoog zijn de tegenstellingen opgelopen.
Wie herinnert zich niet hoe Rita Verdonk een half jaar geleden met krukken haar campagneboot op kwam strompelen? In haar eerste officiële toespraak voor Trots op Nederland sprak zij haar bezorgdheid uit over een betreurenswaardige trend die er wel eens toe zou kunnen leiden dat het sinterklaasfeest zou worden afgeschaft. Rita werd uitgelachen, en eerlijk gezegd lachte ik ook een beetje mee.
Maar kennelijk is nu toch Kerstmis eerst aan de beurt. Zou het ons toleranter maken als wij elkaars feesten afschaffen? Er is geen land ter wereld waar het kerstfeest zo uitbundig wordt gevierd als in de multiculturele Verenigde Staten. Door welke staat je ook rijdt, overal zie je de allerhoogste kerstboom van de wereld. Wist u trouwens dat katholieken doorgaans ‘Kerstmis’ zeggen en protestanten ‘kerstfeest’, maar dat kerst van origine een heidens feest? Een ongelovige tramconducteur zou zich dus best beledigd kunnen voelen wanneer zijn kerstfeest hem wordt afgenomen. Ik wil natuurlijk niet achterdochtig zijn, maar de multiculturele afschaffing van het kersfeest heeft wel als bijkomstigheid dat je ook het kerstpakket en de kerstgratificatie kunt afschaffen. Zo beschouwd worden mensen niet alleen nader tot elkaar gebracht, maar levert dat ook nog een hele besparing op.
Het weg van het leven is geplaveid met goede bedoelingen, maar waarom wordt er van een goed idee zo vaak een karikatuur gemaakt? Omdat mensen graag één sleutel willen hebben, waarmee zij denken alle problemen te kunnen oplossen. Bovendien willen zij ook graag in hun eigen organisatie toepassen wat hen van hogerhand is opdragen. Het begint met het gelijkheidsbeginsel en het eindigt ermee dat niemand meer met een bloemetje op ziekenbezoek gaat. Als je maar een paar mensen kunt helpen, is het per slot democratischer om niemand te helpen. De streng gereformeerd opgevoede Maarten ’t Hart zei het al: ‘Feest is het overal waar niet gedronken, niet gerookt, niet gelachen, niet gedanst en niet gepraat wordt’.
Plaats als eerste een reactie
U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.