Tijdelijk, en wel hierom

De derde goede reden is vooral van pragmatische aard: op de krappe arbeidsmarkt lukt het soms niet geschikte mensen te vinden, waardoor een plek noodgedwongen door een interimmer wordt ingevuld, in afwachting van de juiste sollicitant.

Tot zover de theorie. Het is namelijk zeer de vraag of overheidsorganisaties in de praktijk altijd een goede reden hebben interim-personeel in te huren. Diverse onderzoeken van rekenkamers in de afgelopen jaren toonden aan dat overheidsorganisaties simpelweg niet weten hoeveel interim-personeel op de loonlijst staat, laat staan dat de noodzaak hiervoor is aangetoond. Ook zijn er voorbeelden bekend van forse budgetoverschrijdingen door de ongebreidelde inhuur van extern personeel. Een goed overzicht is des te meer van belang, aangezien in de arbeidsmarktspecial in deze Binnenlands Bestuur wordt geconcludeerd dat steeds meer interimmers steeds vaker op de winkel passen of gaten in de organisatie opvullen. Niet al te lang geleden werden ze vooral ingehuurd om de tent te verbouwen, te reorganiseren of op te schudden.

Om twee redenen is het gebrek aan overzicht een probleem. In de eerste plaats moet een overheidsorganisatie te allen tijde kunnen uitleggen wat er met belastinggeld wordt gedaan en waarom. Feit is dat interim-personeel in de regel duurder is dan vast personeel, zeker als tijdelijk bijna het karakter krijgt van permanent - interimmers die langdurig op een en dezelfde post zitten, blijken geen uitzondering.

De tweede reden waarom het ontbreken van overzicht een probleem is, is dat dit structurele oplossingen voor personeelsgebrek in de weg staat. Als overheidsorganisaties goed inzicht hebben in hun personeelsbestand, kan er worden gewerkt aan gezamenlijke oplossingen voor de krapte op de arbeidsmarkt. Wellicht dat de huidige economische malaise de overheid de komende tijd tot een aantrekkelijke(r) werkgever maakt, niemand twijfelt eraan dat op langere termijn de tekorten alleen maar nijpender worden.

Hier en daar zie je op gemeentelijk niveau de aanzet tot eigen interim-bureaus, in navolging van een dergelijk initiatief bij de rijksoverheid. De mensen in die pools zijn vooralsnog voornamelijk inzetbaar in de eigen organisatie. Maar met niet al te veel fantasie kunnen er op regionaal niveau pools worden gevormd van overheidspersoneel dat, waar nodig, kan worden ingezet. Op die manier kunnen er nogal wat vliegen in één klap worden geslagen: het lost gebrek aan personeel op, het is goedkoper, er kan netjes verantwoording worden afgelegd en het sluit aan bij de tendens dat tijdelijke, flexibele arbeid op de huidige arbeidsmarkt een steeds grotere rol speelt.

Rob Edens