Strijd om jeugdzorg
De jeugdzorg is het beste af bij de gemeenten. Zeggen de gemeenten. De jeugdzorg is het beste af bij de provincies. Vinden de provincies.
Volgende maand presenteert minister André Rouvoet voor Jeugd en Gezin zijn visie op de jeugdzorg voor de komende jaren. De minister sluit een stelselwijziging niet uit. Is de jeugdzorg nu nog een provinciale verantwoordelijkheid, geld en zeggenschap zouden naar gemeenten kunnen gaan. Die presenteerden in november al hun visie op de jeugdzorg van de toekomst, het IPO deed dat namens de provincies afgelopen week.
Gemeenten
-
Jeugdzorg moet helemaal naar gemeenten, provincies hebben geen taak.
-
Bureau Jeugdzorg kan worden afgeschaft.
-
Indicaties zijn niet meer nodig. Vanuit de Centra voor Jeugd en Gezin worden jongeren doorverwezen.
-
Vrijwillige en gedwongen zorg (bijvoorbeeld uithuisplaatsingen) moeten worden gescheiden. Ouders stappen niet ergens binnen als ze weten dat hun ‘kind kan worden afgepakt.’De gedwongen zorg moet worden uitgevoerd door nieuw op te richten organisaties, vergelijkbaar met de Veiligheidshuizen.
-
Er moet één budget komen voor de jeugdzorg, de jeugd-GGZ en de zorg voor jonge licht-verstandelijk gehandicapten.
Provincies
-
Provincies blijven verantwoordelijk voor de gespecialiseerde jeugdzorg. Met de gemeenten worden afspraken gemaakt over het verbeteren van de preventieve zorg.
-
Bureau Jeugdzorg blijft.
-
Het recht op jeugdzorg, en daarmee het systeem van indicaties, moet blijven. Alleen voor de ambulante jeugdzorg kan dat worden versoepeld.
-
Vrijwillige en verplichte jeugdzorg moeten bij elkaar blijven. Bij zware problematiek gaan drang en dwang vaak samen, dat moet niet versnipperd worden.
-
Er moet één budget komen voor de jeugdzorg, de jeugd-GGZ en de zorg voor jonge licht-verstandelijk gehandicapten.
Wachtlijsten verminderen door intakeperiode op te rekken. Door gebrek aan budgetten, of gebrek aan tijdelijke of langdurige opvangplaatsen, toch niks kunnen uitrichten als het water al tot de lippen staat, gaat niet veranderen zonder onafhankelijke ogen en uitbreiding adequate opvangplaatsen.
Er moet dichtbij het gezin een onafhankelijk persoon zijn naast de huisarts, die de processen volgt en kan bijsturen.
De interne goednieuws show binnen netwerken op beleidsniveau moet doorbroken worden. Heel veel mensen in het hulpcircuit die de historie van clienten en omgeving niet kennen en die wielen los van elkaar opnieuw uitvinden en elkaar tegenspreken. Het is dure tijdopvulling wegens gebrek aan beter.