Dak- en thuislozen worden zeldzaam
Tienduizend daklozen zijn in de afgelopen jaren van straat gehaald en in hulp- en begeleidingstrajecten geplaatst.
Dak- en thuislozen worden in de meeste steden een steeds zeldzamer verschijnsel op straat. Dat komt doordat tientallen miljoenen euro’s worden geïnvesteerd in hulp en begeleiding. Het ultieme doel in Rotterdam: niemand belandt meer op straat.
Tienduizend daklozen van straat
Dat scheelt niet alleen menselijk leed. ‘We besparen daarmee de samenleving criminaliteit en overlast en de daarmee gepaard gaande kosten’, aldus de Rotterdamse PvdA-wethouder Marco Florijn (werk, inkomen en zorg). Alleen al in de vier grote steden zijn sinds 2006 meer dan 10.000 dak- en thuislozen van de straat gehaald. Volgens de politie heeft dat geleid tot 65 procent minder overlastmeldingen en een rustiger straatbeeld; de veiligheid in de vier grote steden is toegenomen. Onderzoeksbureau Cebeon heeft becijferd dat elke euro die wordt besteed aan het begeleiden van (potentieel) dak- en thuislozen bij het op de rails krijgen van hun leven, ten minste het dubbele voor de samenleving oplevert.
Kwaliteit van dienstverlening toegenomen
De sterk afgenomen overlast van dak- en thuislozen komt ook terug in recente bevindingen van het Sociaal Cultureel Planbureau, die uitwijzen dat burgers vinden dat de kwaliteit van de dienstverlening door gemeenten sinds 2005 duidelijk is toegenomen. Begin 2006 besloten het Rijk, de G4, brancheorganisaties en het Leger des Heils gezamenlijk dak- en thuislozen met een persoonlijk hulpaanbod op weg te helpen naar (beperkt) zelfstandig wonen en werken. Een initiatief dat ook in andere steden navolging kreeg, van Enschede tot Dordrecht en van Leeuwarden tot Heerlen.
Rotterdam boekt beste resultaat
Het aantal daklozen dat in Rotterdam van de straat is gehaald bedraagt meer dan 3.000. Tweederde van hen heeft een vast dak boven het hoofd, krijgt de juiste zorg, werkt aan zijn schulden en is aan de slag met werk of dagbesteding. Rotterdam boekt daarmee van alle steden het beste resultaat. Dat resultaat staat volgens Florijn niet onder druk van een steeds grotere stroom op straat verblijvende (economische) vluchtelingen. Volgens de wethouder weten hulpverleners dermate goed dat illegalen niet in aanmerking komen voor de begeleiding, dat de toestroom van deze groep relatief klein is.
Langdurig werklozen
Als eerste gemeente in Nederland zet Rotterdam ook langdurig werklozen in bij de dak- en thuislozenopvang. Zij kunnen op deze manier doorgroeien naar een baan in de zorg. ‘Werk is de beste zorg die we kunnen bieden; als je actief bent en je steentje kunt bijdragen, zit je lekkerder in je vel’, zegt wethouder Florijn. In vier wijken zijn - voorlopig als pilot - 10 ‘buurtvrouwen’ en ‘buurtmannen’ actief, onder regie van Bouman GGZ dat hen ook stapsgewijs opleidt. Iedereen begint als buddy en lost ‘kleine’ zorgvragen op, waarmee de relatief dure tweedelijnszorg wordt ontlast . ‘Het mes snijdt zo aan meerdere kanten’, aldus Florijn.
Maar:
Mensen die, namens een corporatie, door een deurwaarder hun huis uit worden gezet belanden NOG STEEDS eerst op straat, zonder opvang.
Kort geleden iemand die de volgende dag woning uitgezet zou worden tegengehouden van een suïcide. Aanleiding: Dakloos worden en GEEN OPVANG!
Hier moet dus verandering in komen. Bij aankondiging uitzetting dient ook het hele opvangcircus direkt op gang te komen om te voorkomen dat iemand de moed opgeeft omdat 'ie op straat komt te staan. Het verbaast me zeer dat dat nog steeds NIET gebeurt! Schande!