Advertentie
sociaal / Column

Nieuwe nieuwsgierigheid

Heeft u dat nu ook wel eens? Dat u naar een netwerkbijeenkomst of een congres gaat om nieuwe mensen te ontmoeten, en dat dan opvalt dat collega’s van dezelfde organisaties juist elkaar vaak opzoeken? Blijven hangen bij een dergelijk groepje heeft vaak tot gevolg dat je in een gesprek valt waar ook na vijf minuten nog geen touw aan vast te knopen is.

15 november 2011

Interne afkortingen vliegen je om de oren of de collega’s staan nog eens dunnetjes de laatste vergadering over te doen. In de hoop meer aansluiting en openheid aan te treffen, zoek je aansluiting bij een volgend groepje. Na een blauwtje of drie is er ineens iemand nieuwsgierig: ‘goh, waar zijn jullie eigenlijk mee bezig bij de Sociale Verzekeringsbank?’ Die nieuwsgierigheid opent de deur naar een leuk gesprek en een nieuw contact. YES! Vrij spel gescoord!
 

Informeel netwerken, we zijn er in Nederland niet goed in. Ik heb als Sociaal Attaché een aantal jaren in Turkije en Marokko gewerkt, waar het netwerken tot een kunst is verheven. Logisch, want daar is je overleving in de harde maatschappij afhankelijk van de kwaliteit van je netwerk. Wat zien we bij de ervaren netwerkers in het Midden-Oosten naast de alom geprezen gastvrijheid? Allereerst een investering in informele contacten. Iemand ergens ontmoeten, kaartjes uitwisselen en een vervolgafspraak maken. En daarna nog een keer. En hé, daar komen we haar weer tegen bij een congres, even bijpraten. Er wordt geen agenda gemaakt voor deze ontmoetingen. Er wordt wel veel thee gedronken (dat is daar nog geen beladen woord). Nederlanders vinden dat moeilijk. Ik bedoel, leuk, een afspraak, maar het moet wel nut hebben. ’Wat is het doel van het gesprek?’ is de standaard vraag van de secretaresse, waarbij ze al goed is geïnstrueerd dat het antwoord ‘kennismaking’ niet voldoende is.
 

Waarom is dat jammer? Omdat je nooit weet wat je aan elkaar kunt hebben. Hoe meer mensen je in verschillende soorten organisaties kent, hoe meer je door krijgt waar kennis en ervaring te halen is. Als je dan eens tegen een probleem aanloopt, denk je als vanzelf: ‘hé, daar moet ik die en die voor hebben.’ En misschien kun je wel twee partijen aan elkaar koppelen die elkaar kunnen helpen. We werken tenslotte allemaal voor de BV Nederland. En in veel gevallen levert het ook nog iets concreets op.
 

Zo hebben wij - vestiging Deventer van de SVB - geïnvesteerd in contacten met organisaties in de regio. Uit ons contact met de gemeente Deventer is uiteindelijk een mooi samenwerkingsproject voortgekomen met de wijkwinkel Deventer: het project Teleloket. Burgers die vragen hebben over bijvoorbeeld hun AOW-pensioen, kunnen via de wijkwinkel of vanuit huis met SVB-medewerkers skypen . Dankzij nieuwsgierigheid naar de ander, is de burger beter bediend!

Reacties: 2

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Martijn van Bladeren
Mooi initiatief! En verrassend dat ik het hier op BB lees en intern blijkbaar gemist heb.
Margareth Weijers / initiator
prima column, heb deze column dan ook geplaatst op www.veiligleefbaar.nl
Advertentie