Niemand geholpen met quotum topvrouwen

Ten eerste is het percentage van dertig procent, zoals PvdA, CDA en VVD nastreven, in geen verhouding met het aantal vrouwen dat beschikbaar is voor topfuncties. Vrouwen voor de raad van bestuur of de raad van commissarissen moeten geworven worden uit het kader net onder de top. In de meeste bedrijven bestaat die subtop ook nog niet voor dertig procent uit vrouwen. Zeker niet bij bedrijven in de ‘mannenhoek’, zoals de industrie.

Dat betekent dat moet worden gerekruteerd uit een kleinere groep, waarmee het risico voor de bedrijven groter wordt dat ze iemand benoemen die niet voldoet. Dat is ook meteen een risico voor alle vrouwen, want door zo'n quotum ligt de hele groep onder een vergrootglas. Problemen met een enkeling stralen onmiddellijk negatief af op de rest. ‘Zie je wel, zo’n quotum zorgt alleen maar voor ongelukken.’ Lekker dan, als je als vrouw met hard werk en veel doorzettingsvermogen op eigen kracht zo’n functie hebt bemachtigd.

Dat die dertig procent zo buitenproportioneel is, is ook meteen duidelijk als je het naast het streefcijfer legt dat de overheid zichzelf heeft opgelegd, namelijk over twee jaar vijfentwintig procent vrouwen in het hoogste kader. Met heel veel extra inspanning gaat dat waarschijnlijk wel gehaald worden. Dan hebben we het dus over de overheid: een sector waar sowieso al relatief veel vrouwen werken, en vaak met arbeidsvoorwaarden waar je in het bedrijfsleven alleen maar van kunt dromen.

Ten tweede klopt het hele principe achter zo’n quotum niet. Er is geen rechtvaardiging te verzinnen waarom zo’n ingrijpende maatregel moet worden opgelegd voor zo’n klein clubje. Waarom dan niet ook een quotum voor dertig procent mannen in de verpleging of voor de klas? Of dertig procent vrouwen achter de vuilniswagen? Waarom geen quotum voor allochtonen? Of gehandicapten?

Is er dan geen probleem? Natuurlijk wel. Dat maar zeven procent van de hoogste functies in het bedrijfsleven door vrouwen wordt ingenomen is vreemd. Het ís moeilijk om de top te bereiken, en om als vrouw te werken in een omgeving met alleen maar mannen om je heen is soms extra zwaar. Maar het is niet vol te houden dat er niets verandert. Er komen vrouwen aan de top en elk zichzelf respecterend bedrijf streeft ernaar om dat er meer te laten zijn. Zonder dat ze een quotum wordt opgelegd. Misschien gaat het niet hard genoeg. Maar koppig doordrammen is in dit geval echt geen oplossing.

Sandra Olsthoorn