Minimabeleid Wageningen pakt verkeerd uit

Het nieuwe minimabeleid van de gemeente Wageningen moest mensen met geldzorgen écht helpen. Maar na een maand blijkt dat veel Wageningers er juist op achteruitgaan. Dat scheelt soms tot wel 200 euro per maand, schrijft het AD.

Per situatie

Op 1 januari ging het minimabeleid van Wageningen volledig op de schop. In plaats van allerlei regelingen, waarvoor minima steeds apart aanvragen moesten indienen en zich met bonnetjes moesten verantwoorden, kijkt de gemeente nu per situatie wat mensen nodig hebben. Dat doet ze aan de hand van gegevens van het Nibud. Op basis daarvan wordt voor iedereen een Maatschappelijk Meedoen Budget vastgesteld.

Lasten

Maar dat betekent niet dat iedereen erop vooruitgaat, stelt het dagblad: ‘Wie hoge vaste lasten heeft, kan er straks op vooruit gaan. Maar er zijn ook mensen die erop achteruit gaan, omdat ze juist lage lasten hebben.’

Stress

Onder andere Jan Plant, voorheen actief bij Humanitas in Wageningen, trekt aan de bel. ‘Veel mensen gaan er meerdere tientjes tot soms wel 200 euro per maand op achteruit. Ze zijn gewend om rond te komen met wat ze eerder aan toeslagen kregen. Dat ze nu moeten bezuinigen, geeft stress en zorgen’, zegt hij tegen het AD.

Aanmeldingen

Frank Spijkstra, coördinator bij Humanitas: ‘We hebben nu al veertien nieuwe aanmeldingen voor hulp liggen, hoogstwaarschijnlijk mede als gevolg van het nieuwe inkomensbeleid en de vroeg-signalering. Dat zijn drie keer zoveel aanmeldingen als normaal.’

Pijn

In een reactie laat wethouder Guido van Vulpen (GroenLinks) weten dat veel mensen er inderdaad op achteruit gaan: ‘Er zijn mensen met een laag inkomen bij wie dit inderdaad pijn doet, dat besef ik. Ongeveer de helft gaat erop achteruit. Tegelijkertijd zien we ook de groep mensen, die heel erg opgelucht is dat ze wat meer krijgen. Dan gaat het met name om twee-ouder gezinnen met meerdere kinderen. Daar zien we een groot positief verschil.’

Vrijheid

Van Vulpen benadrukt dat nog aan knoppen kan worden gedraaid als blijkt dat mensen er onredelijk veel op achteruit gaan. ‘Ik heb nu voorbeelden gekregen, waarbij ik ook denk: we moeten echt kijken wat we hiermee gaan doen. De consulenten voelen nu soms nog te weinig de vrijheid om af te wijken. We zijn net gestart en kijken hoe we het nog kunnen verbeteren.’