Nieuwe drugs prikken door gemeentelijk preventiebeleid

Gemeenten zijn ‘de motor’ voor drugspreventie maar hebben vaak beleid dat niet toereikend is wanneer er nieuwe drugs op het toneel verschijnen. Dat zegt het Trimbos-Instituut. De groeiende populariteit van designerdrug 3-MMC laat zien dat gemeenten altijd op de hoogte moeten zijn van de nieuwste ontwikkelingen en in staat moeten zijn daarop in te spelen.

Oproep

Medio 2021 riepen 27 burgemeesters uit het oosten van het land op tot een verbod op de designerdrug. Zij zagen dat de drug, waarvan het effect lijkt op cocaïne, een opmars maakte en zelfs slachtoffers had gemaakt. In oktober 2021 werd het middel op Lijst II van de Opiumwet geplaatst. Maar, zoals met alle drugs, maakt dat nog niet dat niemand het meer gebruikt.

Populairder

Volgens het Trimbos-Instituut heeft in 2021 2,1 procent van de volwassenen ooit 3-MMC gebruikt. Onder hoogopgeleide uitgaanders tussen de 16- en 35 jaar is het percentage echter zelfs 33,7 procent. Dat terwijl de drug niet zonder risico’s is en zeer verslavend werkt. Dus is het belangrijk dat er preventie plaatsvindt, en daarin moet volgens Trimbos de gemeente vooroplopen.

Lokaal beleid

‘Drugspreventie steunt op beleid, professionals die weten wanneer en wat ze moeten doen en commitment van gemeente, organisaties en professionals om hier structureel op in te zetten’, aldus het instituut. De gemeente moet vanuit het gezondheidsdomein de kar trekken: doelen stellen en geld beschikbaar maken. De samenwerking met het sociaal- en veiligheidsdomein is daarbij belangrijk.

Nieuwe ontwikkelingen

Hoewel veel gemeenten wel iets over drugspreventie in hun beleidsstukken hebben staan is dat vaak niet toereikend bij een lokale toename in gebruik, met name bij een nieuw onbekend middel, zoals een aantal jaar geleden 3-MMC. Om wel degelijk preventiebeleid op te stellen moet dat tenminste voldoen aan drie pijlers: vraagbeperking, aanbodbeperking en schadebeperking.

Pijlers

Preventie gaat dus niet alleen om het voorkomen van drugsgebruik, maar ook om het omgaan met groepen waar gebruik al speelt. Voorbeelden van interventies zijn opvoedcursussen, deskundigheidsbevordering voor horecapersoneel, programma’s op school en nauwere samenwerkingen tussen jeugdzorg en regionale verslavingsinstellingen.