Komt een vrouw bij de Ombudsman

Komt een jonge vrouw (20) bij de Ombudsman. Was dakloos geraakt en heeft met eigen inzet onderdak gevonden bij het ‘project’ Kamers met Kansen. Ze raakt zwanger, wil het kindje houden. Maar de bewoningsvergunning wordt opgezegd, want het project is niet bedoeld voor een kindje erbij - teveel risico’s.

De GGD kan noodopvang bieden, maar dat is erg onrustig, qua zwangerschap dan. Daarom adviseert de GGD om uitstel van de opzegging tot tien maanden na de geboorte. Dat is de tijd dat een baby met moeder in een rustige omgeving een goede hechting ontwikkelt, cruciaal voor het verdere leven van de boreling. Dat was optie 1. Maar de GGD laat na hierover met ‘het project’ te communiceren. Die gaan door met de regels.

De vrouw voelt zich ‘alleen op de wereld’ en haar zwangerschap wordt stress-vol. Ze kan niet terecht bij haar vriend (de vader), want die woont nog bij zijn ouders. Optie 2 is dat ze (illegaal?) op haar kamer blijft en dat na de geboorte de Jeugdbescherming wordt ingeschakeld met uithuisplaatsing? Nog meer stress. De Ombudsman adviseert om haar kansenkamerbewoning te verlengen met vijf jaar. Ze kan dan in rust haar kind krijgen en de eerste jaren bij zich houden zonder uithuisplaatsing e.d. De vrouw heeft op zich haar leven op orde, is zelfstandig, heeft werk, kortom: is zelfredzaam zoals dat in zorgjargon heet. Daarna kan zij terecht in een gewone (jongeren)woning. De ombudsman communiceert dit wel. Maar het ‘project’ is huiverig voor een uitzondering op de regels. Het ambtelijk monster van de precedentwerking en het gelijkheidsbeginsel doemt op.

Dan optie 3, de zogeheten Uitstroommakelaar. Die helpt dakloze gezinnen aan een woonplek. Maar de Uitstroommakelaar is bedoeld voor gezinnen die zich buiten de regio willen vestigen. En dat wil en kan ze niet. De ombudsman vindt voorlopig een oplossing dat zij tot de geboorte op haar kansenkamer kan blijven. Daarna is er een optie voor het ‘project’ tienermoeders. Maar die hanteren weer de regel dat die moeders pas terecht kunnen als de baby 10 maanden is én mits het goed gehecht is. Het blijft Catch 22. Again. Een uiterste optie dient zich aan: de opzegging van de bewoningsvergunning juridisch aanvechten. Dat duurt dan nog een hele tijd en zolang kun je niet uitgezet worden.

NB: Jaarlijks liggen de maatschappelijke kosten per dakloze jongere tussen de 36.000 en 100.000 euro. In 2016 steeg hun aantal met 50 procent ten opzichte van 2015.