'Kinderen met een beperking ervaren eenzaamheid en onbegrip'

Kinderen met een beperking in Rotterdam en omstreken ondervinden talloze hindernissen in het dagelijkse leven, zo blijkt uit een rapport van de gemeentelijke kinderombudsman dat donderdag verschijnt. Bijvoorbeeld in de speeltuin, in de bus, op straat, bij de sportvereniging en tijdens de reis van en naar school met het leerlingenvervoer. Bovendien is de eenzaamheid onder de doelgroep groot.

Parallelle wereld

‘Ze ervaren dat ze in een parallelle wereld leven’, zo schrijft de Rotterdamse kinderombudsman Stans Goudsmit in het donderdag verschenen rapport Hoor mij en zie mij! Ervaringen van kinderen en jongeren met een beperking in het dagelijks leven. ‘Kinderen en jongeren met en zonder beperking kennen elkaar niet. Ze ervaren eenzaamheid en onbegrip.’

Werk aan de winkel

Het rapport gaat over kinderen en jongeren in Albrandswaard, Capelle aan den IJssel, Hellevoetsluis, Krimpen aan den IJssel, Nissewaard en Rotterdam. Willen deze gemeenten ‘inclusief’ worden voor mensen met een beperking - zoals het VN-Verdrag Handicap voorschrijft - dan is er volgens de kinderombudsman nog veel werk aan de winkel.

Lokale Inclusie Agenda

Het belangrijkste is volgens haar dat gemeenten in gesprek gaan met kinderen met een beperking. ‘Pas als gemeenten de behoeften van kinderen kennen, kunnen ze beleid maken dat daarop aansluit. Dat gesprek vindt helaas nog niet plaats. En dat is een gemiste kans.’ Ook gemeenten die inmiddels een Lokale Inclusie Agenda kennen, praten volgens Goudsmit alleen met ouders.

Speciale school

Zorgen maakt de kinderombudsman zich over de grote eenzaamheid onder kinderen met een beperking. Veel van hen gaan naar een speciale school die zich op grote afstand bevindt van hun huis. Hierdoor hebben zij nauwelijks vrienden in de buurt. Gemeenten moeten om die reden voldoende activiteiten voor hen organiseren en ervoor zorgen dat speeltuinen en verenigingen in de wijk ook voor hen toegankelijk zijn, aldus de kinderombudsman.

Overspannen

Ook ouders van kinderen met een beperking hebben het zwaar. De kinderombudsman sprak meerdere ouders die overspannen thuis zitten ‘vanwege al het regelwerk en de weerstand’ die zij bij de gemeente ervaren. ‘Waarom wordt het aanvragen van zorg voor één kind in zo veel stukjes opgeknipt? Dat is niet in het belang van het kind. Kunnen ouders al die zorg niet tegelijk bij één loket aanvragen?’

Wijkteams

De problemen betreffen onder meer de zoektocht naar de juiste hulp, het aanvragen van een persoonsgebonden budget en het - meestal niet aangename - contact met de wijkteams. Bij dit alles ontvangen zij graag hulp, maar slechts weinig ouders weten dat zij recht hebben op ondersteuning door een onafhankelijke cliëntondersteuner. ‘En ze worden er vaak ook niet actief op gewezen door de gemeente’, aldus het rapport. ‘Dat vindt de kinderombudsman in strijd met de wet. In de Wmo staat namelijk dat de gemeente zijn inwoners bij de start van de hulpvraag moet wijzen op de onafhankelijke cliëntondersteuner.’