Haal wetenschap in huis

Spraakmaker: Marianne Donker

‘Chief Science Offcer’, wat is dat in ‘good old’ Nederlands?
Tja, dat is lastig. De Chief Science Officer komt uit de Angelsaksische wereld. De Britse premier heeft er één, de Australische premier, de Nederlandse niet. In de Angelsaksische wereld is het een bekende figuur die vanuit de wetenschap inbreng zoekt om de kwaliteit van het overheidsbeleid te verbeteren.

Een primeur voor de Lage Landen dus.
Bij het ministerie van Landbouw hebben ze sinds kort twee vergelijkbare functionarissen, maar Rotterdam is wel de eerste gemeente. De voornaamste macht die ik heb, is rechtstreekse toegang tot het college. Gevraagd en ongevraagd kan ik binnenlopen bij wethouders of burgemeester met adviezen of suggesties. Het zal vast niet altijd vanzelfsprekend gaan, maar dat gaat niets in het leven. Net als bij de GGD is het niet een kwestie van oekazes rondsturen, maar moet je mensen overtuigen van de meerwaarde van contacten tussen de gemeente en de universiteit.

Want dat is nodig?
Er zijn volop verbindingen tussen de universiteit en de stad, dus het is geen braakliggend terrein. Maar we constateren wel dat de contacten versnipperd zijn en incidenteel. Eén van mijn ambities is meer structuur aan te brengen in de contacten. Nu missen we nog te veel kansen. Bij de verschillende faculteiten van de Erasmus Universiteit Rotterdam zit kennis die de stad onvoldoende gebruikt voor haar beleidsontwikkeling. Er vinden in de stad spannende beleidsexperimenten plaats die voor de wetenschap erg interessant kunnen zijn. De wetenschappelijke kennis wordt vergroot als we die verbinding vaste vorm kunnen geven.

Voorbeeld?
Laat ik de samenwerking noemen tussen het veiligheidsdomein en het sociale domein. De stad probeert veiligheidsbeleid, handhaving en normstelling in integrale progamma’s te combineren met sociale investeringen. Het beleid is veel effectiever als verschillende diensten in die combinatie samenwerken. In de stad denken we dat we hier iets belangrijks te pakken hebben, maar we weten óók dat we dat veel systematischer moeten doen en beter moeten onderbouwen. Op de universiteit wil ik nagaan of dit een manier van besturen en beleidvoeren is die effectiever is dan de klassieke, verkokerde vorm.