Advertentie
sociaal / Column

Gezocht: maatschappelijk verantwoorde ondernemers met liefde en lef

Gezocht: maatschappelijk verantwoorde ondernemers met liefde en lef

20 april 2011
Ik weet het wel. Het feit dat de politiek het deels laat afweten is niet de meest sexy insteek om een beroep te doen op het bedrijfsleven om in het kader van maatschappelijk verantwoord ondernemen te investeren in de publieke zaak.

En als het gaat om de jeugdzorg dan zal menig ondernemer zich nog wel even achter de oren krabben of men daar de vingers aan wil branden. Laat staan als het over investeren in Bureaus Jeugdzorg gaat waarbij het geld niet heel direct bij de kwetsbare kinderen terecht komt.

 

Maar omdat in liefde en oorlog alles geoorloofd is trek ik toch maar de stoute schoenen aan met een oproep aan het bedrijfsleven om Bureaus Jeugdzorg te helpen het leven van kwetsbare kinderen in de knel duurzaam te verbeteren. Liefde en oorlog? Ja inderdaad. Liefde voor de 5 procent kinderen die in schrijnende omstandigheden opgroeien in een land waarin de andere 95 procent de gelukkigste kinderen van de wereld zijn. Oorlog tegen een jeugdzorgsysteem dat nog steeds gekenmerkt wordt door te veel bureaucratie en gebrek aan samenwerking. Een systeem waarin te veel kwetsbare kinderen verdwalen en betrokken jeugdzorgprofessionals niet de toegevoegde waarde kunnen leveren die maximaal mogelijk is.

 

Waarom investeren in Bureaus Jeugdzorg? Omdat zij de sleutel voor een duurzame jeugdzorg in handen hebben als cruciale schakel tussen het multiproblematische gezinssysteem en het complexe institutionele veld aan overheden, zorginstellingen, woningbouwcorporaties en justitie. Omdat zij de onafhankelijke belangenbehartiger zijn die schouder aan schouder met de kwetsbare kinderen zorgen dat zij weer zo veilig mogelijk opgroeien. Omdat zij ervoor kunnen zorgen dat kinderen niet meer van het kastje naar de muur gestuurd worden, niet meer informatie elke keer weer opnieuw moeten aanleveren, niet meer geconfronteerd worden met langs elkaar heen werkende instellingen, niet meer geconfronteerd worden met steeds weer andere hulpverleningsgezichten en niet meer heen en weer worden gesleurd van de ene naar de andere behandel of opvangplek.

 

Die sleutel voor een duurzame jeugdzorg gaat over innovatie. Inzet van Eigen Kracht Conferenties en van sociale media. Inzet van één vaste superprofessionele gezinsmanager die vanuit positieve krachten werkt maar ook grenzen stelt wanneer nodig, die bij je blijft tot dat de bedreigingen zijn afgewend en die ervoor zorgt dat alle andere betrokken instellingen eensgezind met jou samenwerken aan herstel van het gewone leven. Afschaffen van doorgeschoten (indicatie)bureaucratie, werken vanuit georganiseerd vertrouwen in plaats van op basis van georganiseerd wantrouwen en werken met één doorlopend digitaal dossier waarbij iedere betrokkene eigenaar is van zijn eigen deel. Het zijn voorbeelden van innovaties bij de Bureaus Jeugdzorg die hunkeren naar landelijke invoering. Innovaties die een einde kunnen maken aan doorgeschoten bureaucratie en gebrek aan samenwerking ten aanzien van wellicht wel het meest ongetemde probleem in het publieke domein. Met als wenkend perspectief dat zoveel mogelijk kinderen blijvend veilig kunnen opgroeien en dat de transgenerationele jeugdzorgproblematiek een grote slag wordt toegebracht.

 

De innovatie van de jeugdzorg kan niet alleen een lichtend voorbeeld worden voor de zo noodzakelijke hervorming van de publieke sector maar ook een inspiratiebron zijn voor het bedrijfleven als het gaat om het realiseren van complexe transformatieprocessen. Welk bedrijf wil zijn naam nou niet verbinden aan zo’n prachtig project? Het enige dat nodig is, is een grote dosis lef om qua maatschappelijk verantwoord ondernemen niet de weg van de minste weerstand te kiezen. Wie durft?

Reacties: 2

U moet ingelogd zijn om een reactie te kunnen plaatsen.

Jan / 65 jarige vader van dochter van 10
Mechtild,
""We gaan uit van de vraag,niet van aanbod""
De vraag van wie. Wel de vraag van Bureau Jeugdzorg en niet die van de client.
Mijn vraag als client -in gedwongen kader-was iemand voor mijn dochter.
Wat krijg ik op mijn dak gestuurd? Een dame gespecialiseerd in het begeleiden van mensen "die in aanraking komen of dreigen te komen met politie en of justitie"
Zo staat het in haar profiel.
Zij was hier uitstekend op haar plek
Ik kwam al op jonge leeftijd met justitie in aanraking en stond op 15 jarige leeftijd al voor de rechter.
Had op een bromfiets gereden en dat mag pas als je 16 bent.
De hulpverlening draait vervolgens uit op niets. Aan wie lag dat.
Niet aan de bewuste dame. Zij was vriendelijk, correct, en had de juiste intenties,maar ik had geen behoefte aan haar capaciteiten
Zij was naar mij toegestuurd door een volledig verkeerde voorstelling van zaken door Bureau Jeugdzorg.
Professionals? Bij de Opvoedpoli waarschijnlijk wel, bij Bureau Jeugdzorg..........NIET EEN.
mechtild rietveld / bestuurssecretaris
Erik,
Ik kan het niet hartelijker met je eens zijn. Ik werk nu bij zo'n ondernemer met liefde in de jeugdzorg/ggz: Opvoedpoli nl.
Krap drie jaar terug begonnen, geen subsidie, geen budget en het groeit als kool. We gaan uit van de vraag, niet van aanbod. En we worden afgerekend op prestatie, door de zorgverzekeraars. Het werkt, investeren in de jeugd! Wij hopen dat de regering de weg naar marktordening in de zorg (en dus investeerders, waar jij om vraagt) blijft volhouden ondanks taai verzet van de instellingen, die liever op budgetten blijven draaien...dan is groei en innovatie ver weg, voorspel ik je.
We hebben nu alleen wel een probleem met een van onze grote zorgverzekeraars, die niet voor ons werk wil betalen als we een bepaalde limiet hebben behaald. Wat moeten we dan doen? Hun verzekerden met hun hulpvraag wegsturen? Op een wachtlijst plaatsen, kom volgend jaar maar terug want dan is in onze limiet weer plaats? Naar anderen verwijzen, die wachtlijsten hebben? Dan wordt het kind weer heen en weer geschoven en dat willen we met zijn allen niet. Verzekerden zijn verzekerd en hebben recht op hulp, en keuzevrijheid tot wie ze zich wenden, toch? Zorgverzekeraars hebben zorgplicht, maar ook van het rijk de plicht om de zorgkosten omlaag te brengen. Dat doen ze dan met de botte bijl van de limieten (plafonds). Dat alles strijdt met elkaar.
We hebben de jeugdzorg idioot ingewikkeld georganiseerd mede onder invloed van financiering die perverse uitwerkingen heeft.
Als de gemeentereiniging zo zou werken, zou de stad nooit schoon worden!

We hebben trouwens goeie banden met Bureau Jeugdzorg. Overal werken prima professionals, met hart en liefde.

Met vriendelijke groeten,
Mechtild Rietveld
(voorheen 30 jaar werkzaam bij de gemeente Amsterdam)
Advertentie