Gelderse zorgwerkgevers wisselen personeel uit in pool
Twaalf Gelderse werkgevers in Zorg en Welzijn vormen een consortium, waarin zij onder meer vraag en aanbod van werk en medewerkers met elkaar uitwisselen. Gemeenten zijn opdrachtgever van de consortiumpartners.
Twaalf Gelderse werkgevers in Zorg en Welzijn vormen een consortium, waarin zij vraag en aanbod van werk en medewerkers met elkaar uitwisselen en samenwerken op het gebied van onder meer scholing. Gemeenten zijn opdrachtgever van de consortiumpartners.
Het consortium zal de naam ‘Gelderse Werkgeverij’ dragen. Aangesloten werkgevers stellen werk dat zij zelf niet kunnen invullen als eerste beschikbaar aan elkaar. Hun medewerkers kunnen zich via een online databank melden, zegt Nicolette Horn, programmamanager van de Gelderse werkgeversvereniging WZW en co-auteur van de recent verschenen bundel Waarden die Werken, waarin verschillende activiteiten vanuit het zogenoemde ‘Gelders Arbeidsmarkt Model’ worden beschreven, waaronder de Gelderse Werkgeverij. ‘Regionale samenwerking, goed werkgever- en werknemerschap en zelfregie staan centraal. Het model stelt werkzekerheid boven baanzekerheid. We moeten het naar mijn idee niet te grootschalig maken. Zo nodig komen er meerdere Werkgeverijen.’
Waarborgen zorg
De Gelderse Werkgeverij is opgericht tegen de achtergrond van de decentralisaties, die de arbeidsmarkt in zorg en welzijn op de kop hebben gezet. En tevens als reactie op de Wet Werk en Zekerheid, die werkgevers ervan weerhoudt om medewerkers in dienst te nemen en tot vaak ongewenste vormen van flexibilisering leidt. Het samenwerkingsverband is geen nieuwe overkoepelende zorginstelling, maar een netwerk. Ook gemeenten zijn erbij betrokken, als opdrachtgever aan de consortiumpartners. ‘Gemeenten zien in het model kansen om goede zorg te waarborgen. Als zij zelf een stichting hebben voor bijvoorbeeld sociale wijkteams, kunnen ze de rol hebben van deelnemende werkgever,’ aldus Horn.
Groei na krimp
‘Organisaties krimpen door de decentralisaties, maar de verwachting is dat er rond 2018 weer sprake zal zijn van groei. Tussentijds moeten ze afscheid nemen van goed geschoolde, ervaren en gemotiveerde medewerkers. Die komen in de WW en lopen een afstand tot de arbeidsmarkt op. Aan de andere kant zie je dat organisaties groeien en bepaalde expertise zoeken, met name welzijnsinstellingen.’
Talent delen
Volgens Horn delen de bij de Werkgeverij aangesloten organisaties medewerkers en talent. ‘Dat kunnen boventalligen zijn, maar ook mensen die hun expertise elders willen inzetten.’ Het model voorkomt verspilling van menselijk kapitaal en maakt dat baanloze medewerkers in zorg en welzijn weer aan de slag kunnen in hun eigen sector. Voor scholing wordt samengewerkt met het beroepsonderwijs. Ook kunnen aangesloten werkgevers gebruik maken van elkaars interne scholingsaanbod. ‘Het gaat om kwaliteitsbevordering, waar we nu kwaliteit weggooien.’
Wijkverpleegkundigen
Als voorbeeld noemt Horn wijkverpleegkundigen. ‘Daar is nu een schreeuwend tekort aan. Zij moeten spin in het web zijn, goed kunnen coördineren en het netwerk van cliënten in beeld hebben. Oud-medewerkers van jeugdzorg hebben dat soort competenties in hun DNA.’ Gebrek aan scholing vormt bij dit voorbeeld een beletsel, erkent Horn. ‘Maar je kunt dat oplossen met verkorte opleidingen op het gebied van medisch handelen en ziektebeelden. Zo boek je sneller resultaat en voorkom je werkloosheid.’
Uitwisselbaar
Het model is volgens Horn eveneens geschikt voor kortdurende opdrachten. ‘Soms krijgen organisaties een gunning voor een jaar. Als zij mensen moeten werven en bijscholen zijn ze een half jaar verder. Na dat jaar gunt de gemeente de klus aan een ander en heeft de werkgever de medewerker slechts een half jaar effectief kunnen inzetten. Door werk en medewerkers uitwisselbaar te maken kunnen consortiumpartners daar efficiënter mee omgaan.’
Arbeidsvoorwaarden
Medewerkers die bij andere werkgevers gaan werken, blijven in principe in dienst van hun huidige werkgever en behouden gedurende die tijd eigen arbeidsvoorwaarden. ‘Is er sprake van een structurele wijziging dan komen zij in dienst van de nieuwe werkgever. Uitgangspunt is dat we het op een zo “veilig” mogelijke manier voor de werknemer organiseren. Dat is de kracht van dit verhaal: dat alle betrokken partijen erbij winnen. We hebben geen winstoogmerk en voor de werkgevers moet het model transparant, kostendekkend en niet prijsopdrijvend zijn.’
Nog meer netwerken en steeds minder rekening houden met hetgeen de burger wil (wensen,rechten,toestemming van de client om iets te doen,nog slechtere bejegening,nog baziger,te veel wisselende gezichten ,minder privacy,minder respect) zal gigantische problemen op gaan leveren en tegenstand bieden op den duur.
De burger heeft straks helemaal niets meer in te brengen in zijn eigen leven.Het draait om de burger per slot van rekening.
Waar staat de burger nog ?
Dit is toch geen hulpverlening meer.