In de toekomst veel minder mantelzorgers beschikbaar
In de toekomst staat de gemeenten een sterke daling van het aantal mantelzorgers te wachten. Dat blijkt uit de eerste analyse van het PBL (Planbureau voor de Leefomgeving) en het SCP (Sociaal en Cultureel Planbureau) van de toekomst van de mantelzorg in Nederland.
Gemeenten leunen sinds de decentralisatie van zorgtaken steeds zwaarder op het beschikbaar potentieel aan mantelzorgers. Want hoe minder mantelzorg er beschikbaar is, des te groter het beroep op ondersteuning vanuit de gemeente. In de toekomst staat de gemeenten echter een sterke daling van het aantal mantelzorgers te wachten. Dat blijkt uit de eerste analyse van het PBL (Planbureau voor de Leefomgeving) en het SCP (Sociaal en Cultureel Planbureau) van de toekomst van de mantelzorg in Nederland.
Ongunstig
De bevolking in Nederland vergrijst snel in de komende decennia. Daardoor zal er een groter beroep worden gedaan op mantelzorg. Nu staan er nog 15 potentiële mantelzorgers klaar voor elke 85-plusser, maar in 2040 loopt dit terug naar 6. Vooral in sterk vergrijzende regio’s zoals Zuid-Limburg en Zeeuws-Vlaanderen wordt de verhouding ongunstiger, zo blijkt uit de analyse.
Zorgratio
Om te berekenen hoeveel mantelzorgers er nodig zijn per (hoog-)bejaarde is gekeken naar het aantal mensen in de leeftijdsklasse 50 tot 75 jaar gedeeld door het aantal mensen van 85 jaar en ouder. De uitkomst is een indicator die als maatstaf gebruikt kan worden om te zien hoeveel mensen potentieel in staat zijn informele zorg te bieden aan een hoogbejaarde. De maatstaf is ontwikkeld in Zwitserland. Aangezien de demografie van dat land sterk overeenstemt met die van Nederland – ook hier zijn de meeste mantelzorgers tussen ded 50 en 75 jaar en mensen die mantelzorg nodig hebben boven de 85 – is deze ook in Nederland goed toepasbaar.
Sterke daling
In 1975 stond de zorgratio voor Nederland nog op 30. Daarna zette een sterke daling in waardoor het cijfer in 2015 terecht is gekomen op 15. In de toekomst gaat de daling verder en zal in 2040 naar verwachting op 6 uitkomen. Dit betekent dat het aantal potentiële zorgverleners voor elke hoogbejaarde de afgelopen 30 jaren halveerde en de komende decennia nog sterker zal dalen.
Regionaal verschil
In sommige regio’s zoals in Groot-Amsterdam zijn er in 2040 naar verwachting 8 potentiële mantelzorgers beschikbaar voor elke 85-plusser. Hier staat tegenover dat in sterk vergrijzende regio’s als Zuid-Limburg en Zeeuws-Vlaanderen de indicator juist in 2040 minder gunstig dan landelijk uitkomt, met 5 potentiële mantelzorgers in 2040. Momenteel is het potentieel voor mantelzorg al laag in gemeenten zoals Laren, Wassenaar, Bloemendaal en De Bilt, waar relatief veel 85-plussers wonen. In 2040 ligt het vooral laag in diverse krimpgemeenten aan de rand van Nederland.
Kan het zo zijn dat dit de vergelijking met o.a. de verhoging van de AOW-leeftijd kan doorstaan, terwijl die in Frankrijk omlaag ging?
Betekent dit o.a. daarom dat onze rekenmeesters helemaal geen (goede) rekenmeesters zijn?
Hierdoor is de opdracht tot winstmaximalisatie bij het Rijk belangrijker geacht dan de lange termijn uitkomsten aan de andere kant van de schutting.
Kort samengevat: segregatie binnen de overheid als bijproduct van vals Rijksbeleid.